«سلام بر نوروز آریایی» کتابی است در پیوند به نوروز و شناس‌نامۀ این جشن خجسته که توسط دکتر صاحب‌نظر مرادی از تاریخ‌نگاران نام‌آشنای افغانستان، نوشته شده است.
این کتاب در هزار نسخه و ۷۹ برگ و نوبت چاپ نخست در سال ۱۳۹۰ خورشیدی، از نشانی انتشارات سعید در کابل به نشر رسیده که فرامرز فرهاد مرادی صفحۀ آرایی آن را به دوش داشته است.
بلخ، گهوارۀ نوروز و تمدن آریایی، در پیشگاه بلخ، سال‌نامه‌های آریایی، جشن‌های ویژۀ آریایی، نوروز آریایی، نوروز در دورۀ اسلام، سنت‌های نوروزی و گذاری بر چکامه زاران نوروزی، عنوان‌ بحث‌های مطرح شده در این کتاب‌اند.
دکتر صاحب‌نظر مرادی در «حرف نخست» نوشته است که نوروز از قدیم‌ترین جشن‌های شکوفه، لاله و گل در آریانای باستان و خراسان بزرگ، یکی از مواریث فرهنگی و تمدنی بشریت، نماد ماندگاری و ایستایی مردم آریایی در درازنای تاریخ، عید رستاخیز طبیعت، جشن دهقان و بذر افشان، نماد تساوی شب و روز، سر آغاز فصل کار و غرس نهال و جشن تخت نشینی جمشید بر سلطنت باختر و ده‌ها مناسبت فرخنده، تاریخی و فرهنگی بوده است.
آقای مرادی به این باور است که نوروز با توجه به انبوه برداشت‌ها و مفاهیمی که در رهگذار زمان‌ها با خود آورده است، به دانش‌نامه‌یی شباهت دارد که در هر صفحۀ آن می‌توان مفاهیم متباینی از باورها و مناسبت‌ها را به تماشا نشست و به خوانش گرفت.
آقای مرادی هدف از نوشتن این کتاب را را حفظ فرهنگ و داشته‌های پُربهای سرزمین ما گفته و تأکید کرده است که با آگاهی از داشته‌های فرهنگی بومی خودمان می‌توانیم در برابر تهاجم فرهنگی بیگانه‌گان مقابله و از هستی خود دفاع کنیم.
به نوشتۀ نویسندۀ کتابِ سلام بر نوروز آریایی: مردم ما در خزینۀ فرهنگ بشری جایگاه خاصی داشته و پشت بر متکای استواری از خردگرایی و ارزش‌های هم‌جوشی و متساهل با پیرامونیان خود دارند، بایست هماره این صفات نیکو و سازنده را با سیالیت در ایجاد کاری و افزودن به میراث‌های فرهنگی و تاریخی نیاکان خویش از دست ندهند و با حراست از این ارزش‌ها، مکتب خودآگاهی ملی را به کانون گرم دفاع و پاس‌داری از سنن پسندیده، پدیده‌های شاذ و ماندگار فرهنگی و دست‌آوردهای پیش قدم و مفتخر در ساحۀ تفکر و عقلانیت و تابش‌های علمی فرهیخته‌گان خود مبدل سازند.
دکتر صاحب‌نظر مرادی سال‌های درازی است که در عرصۀ تاریخ و فرهنگ کهن این سرزمین پژوهش و کارهای فراوانی انجام داده، تنها ده‌ها گفت‌و‌گو و مقاله در زمینۀ نوروز نوشته است که برخی از این نوشته‌ها طی سال‌های گذشته، در روزنامۀ ماندگار نیز به نشر رسیده‌اند.
کابل در گذرگاه تاریخ، کابل در منابع ادبی و تاریخی، کابل در عصر بازسازی، احمد شاه مسعود و تحولات دهۀ هشتاد در افغانستان، توفان شمال، بدخشان در تاریخ، آریانا و آریاییان و…، کتاب‌های از آقای مرادی است که به چاپ رسیده و شماری از کتاب‌ها و یادداشت‌هایش انتظار چاپ می‌کشند.
آن‌چه به عنوان کمبود در کتاب «سلام بر نوروز آریایی» به چشم می‌خورد این‌که، در طرح پشتی این کتاب از عکس‌های بی‌کیفیت استفاده برده شده و طرح بسیار ابتدایی، در شأن محتوای تاریخی و دقیق این کتاب نیست.
بد ریخت بودن نشانه‌گذاری و نوع استفاده از خط از مشکلات دیگر این کتاب است که نشان می‌دهد ویراستار آن با حوصلۀ فشرده این کتاب را بازبینی کرده است.
به هر رو، این شناسه را با شعری از سعدی که در برگ‌های نخست کتابِ سلام بر نوروز آریایی آمده،

پایان می‌بخشم:
برخیز که می‌رود زمستان
بگشای در سرای بستان
نارنج و بنفشه بر طبق نه
منقل بگذار در شبستان
وین پرده بگوی تا به یک‌بار
زحمت ببرد ز پیش ایوان
برخیز که باد صبح نوروز
در باغچه می‌کند گل افشان
خاموشی بلبلان مشتاق
در موسم گل ندارد امکان
آواز دهل نهان نماند
در زیر گلیم و عشق پنهان
بر خیز که باد صبح نوروز
در باغچه می‌کند گل افشان
خاموشی بلبلان مشتاق
در موسم گل ندارد امکان