در حالی که استراتژی جدید نظامی امریکا برای افغانستان اعلام نشده است، برخی از گزارش‌ها می‌رساند که ‏ایالات متحدۀ امریکا در نظر دارد، جنگ افغانستان را به شرکت خصوصی نظامی «بلک واتر» بسپارد.
امریکا با حضور شانزده سالۀ خود در افغانستان، طولانی‌ترین جنگ را تجربه کرده است. در سال ۲۰۰۱ وقتی نخستین‌بار ایالات متحدۀ امریکا وارد افغانستان شد، گمان می‌رفت طالبان شکست می‌خورند و افغانستان می‌تواند روی پاهای خود بایستد.
اما پس از گذشتِ ۱۶ سال جنگ، ایالات متحدۀ امریکا و متحدانش تلفات زیادی را در افغانستان متحمل شدند. میلیاردها دالر کمک جهانی برای افغانستان بیشتر به دلیل فساد حیف و میل شد و پروژه‌های بازسازی در حال ویران شدن است. طالبان بیشتر از هر زمانی قوی‌تر شده ‌و مناطق بیشتر افغانستان ناامن شده اند.
حالا ایالات متحدۀ امریکا در مورد بازبینی استراتژی خود در افغانستان غور می‌کند. اخیراَ یک مقام استخباراتی امریکا به کابل سفر کرد. هرچند این سفر پنهانی صورت گرفت، ولی رسانه‌های داخلی گزارش دادند که ملاقات این مقام امریکایی با محمد اشرف غنی، رییس حکومت وحدت ملی و داکتر عبدالله رییس اجرایی تنش‌آلود بوده است.
در همین حال، وزارت دفاع ملی گفته است که واگذاری جنگ افغانستان به نهاد خصوصی «بلک‌واتر» تا هنوز در سطح پیشنهاد قرار دارد و صورت رسمی بیان نشده است.
این در حالی است که شانزده سال از جنگ قوت‌های ناتو به رهبری امریکا در افغانستان می‌گذرد، اما گروه‌های تروریستی در بیش از ۳۰ ولایت افغانستان حضور دارند. بیش از ۶۵ درصد از مناطق افغانستان در قلمرو طالبان قرار دارد و تهدید‌های امنیتی به شکل روزافزون گسترش می‌یابد.
در کمتر از یک ماه گذشته بیش از سه ولسوالی به دست طالبان سقوط کرد. طالبان در ساحۀ مرزا اولنگِ ولسوالی صیاد ولایت سرپل بیش از ۵۰ تن افراد ملکی را به شهادت رسانیدند. به گفتۀ مسوولان نظامی افغانستان، در حال حاضر بیش از ۲۰ گروه تروریستی در افغانستان فعالیت دارند که نسبت به سال ۲۰۰۲، ۹۰ درصد افزایش را نشان می‌دهد.
این در حالی است که «اریک پرینس» بنیان‌گذار شرکت‌های نظامی خصوصی «بلک‌واتر» به دولت ایالات متحدۀ امریکا وعده سپرده است که تنها با پول کم عملیات را انجام داده می‌تواند. هر چند آقای پرنس، در مورد تلفات این عملیات‌ها چیزی نگفته است.
در حال حاضر ایالات متحدۀ امریکا بیش از پنج هزار کارمندان اجیر با ۹ هزار سرباز در افغانستان دارد. کشتی‌های خصوصی برای ۹۰ هواپیما که مصارف سالانۀ آن بالغ به۱۰ ملیار د دالر می‌شود که چهار برابر کمتر از مصارف پنتاگون است.
به باور آگاهان مسایل سیاسی، امریکا وقتی با چنین مصرفی نتوانست در جنگ افغانستان پیروز شود، یک نهاد خصوصی نمی‌تواند، چنین بار سنگینی را بدوش بکشد.
به اساس گفته‌های مشاوران نظامی رییس‌جمهور امریکا، آقای ترامپ در تلاشِ در یافت راه‌حل برای بیرون رفتن از جنگ جاری در افغانستان است. آقای ترامپ چندی پیش به مشاوران نظامی خود گفته بود که امریکا در جنگ افغانستان پیروز نیست. ترامپ به جوزف دانفورد، رییس ستاد مشترک ارتش امریکا و جیمز متیس، وزیر دفاع آن کشور دستور داده بود که در مورد کناره‌گیری جنرال جان نیلکسون، فرنده عمومی نیروهای ناتو در افغانستان غور و بررس کنند. این نشان می‌دهد که دست‌آوردهای جنگ امریکا در افغانستان ملموس نیست.
اما، اگر جنگ جاری افغانستان از نیروهای امریکا‌یی به نهاد خصوصی بلک‌واتر سپرده شود، آیا امریکا در جنگ افغانستان پیروز خواهد شد؟ آگاهان سیاسی-نظامی می‌گویند که تجربۀ پیشین شرکت بلک‌واتر در افغانستان نشان داده است که این شرک توانایی مدیریت جنگِ افغانستان را ندارد.
آنان باور دارند که در صورت واگذاری جنگ افغانستان به شرکت خصوصی بلک‌واتر، نه‌تنها وضعیت امنیتی بهتر نخواهد شد، بلکه جنگ تشدید خواهد یافت. در حالی که برخی اوقات بر خورد شرکت‌ بلک واتر با مردمِ افغانستان بسیار خشن و مخالف با معیار‌های حقوق بشری خوانده شده است.
عتیق‌الله امرخیل، آگاه نظامی بر این باور است که مردم افغانستان از شرکت بلک‌واتر در افغانستان تجربۀ تلخی دارند و در برخی موارد، مسوولان این شرکت مخالف‌ با معیاری‌های انسانی و حقوق‌ بشری با شهروندان رفتار کرده اند.
یکی از دلیل سپردن جنگ افغانستان به شرکت بلک‌واتر، کاهش هزینۀ جنگ و جلوگیری از تلفات ارتش امریکا گفته شده است. کسانی که طرف‌دارِ واگذاری جنگ افغانستان به شرکت‌های خصوصی هستند، تأکید می‌کنند که با این کار از تلفات ارتش امریکا جلوگیری می‌شود.
آگاهان به این باور اند که فساد عامل اصلی ناکامی در جنگ افغانستان است. نهادهای نظارتی بارها گزارش داده اند که بخشی از اسلحه و مهماتی که از پول کمک‌های جهانی برای نیروهای امنیتی افغانستان خریدار می‌شود، به دلیل فساد به مخالفان مسلح دولت فروخته می‌شود.
سربازان خیالی مشکل دیگر در میان نیروهای امنیتی افغانستان است. نهادهای داخلی و خارجی همواره انتقاد کرده اند که فهرست‌های طویلی از سربازان در میدان‌های نبرد داده می‌شود و معاش و مهمات آنان تهیه می‌گردد، ولی در عمل بخشی از این سربازان خیالی هستند و تعداد سربازان در میدان‌های نبرد کمتر از آن است که گزارش داده می‌شود.
مقام‌ها در دولت افغانستان نیز تایید می‌کنند که فساد در نهادهای امنیتی سبب شده است تا زحمات و قربانی‌های نیرهای امنیتی در میدان‌های نبرد، هدر برود. همین دو روز پیشتر دکتر عبدالله عبدالله، رییس اجرایی حکومت وحدت ملی، از فروش تجهیزات نظامی نیروهای امنیتی سخن زد و آن را خیانت ملی خواند.