بخش دوم و پایانی/

شلدون ادلسون، حامی مالی بزرگ جمهوری‌خواهان، سخاوت‌مندانه کمک‌های مالی به گروه‌های دست راستی ایالات متحده و اسراییل برای پیشبرد برنامه مشترک ضدلیبرالیسم و نژادپرستانه در هردو کشور اعطا می‌کند.
واقعیت این است که برای مقابلۀ موثر با اقتدارگرایی دست راستی نمی‌توان به‌ساده‌گی به شرایط شکست‌خوردۀ دهه‌های گذشته بازگشت.
امروزه در ایالات متحده و در بسیاری از نقاط دنیا مردم برای دست‌مزد بیشتر ساعات اضافه‌تری را به کار اختصاص می‌دهند و هم‌چنان نگران هستند که فرزندان ‌شان کیفیت زنده‌گی پایین‌تری از خود آن‌ها را تجربه می‌کنند.
وظیفۀ ما این است که برای آینده‌یی بجنگیم که فناوری‌های جدید و نوآوری‌ها برای همه مردم مفید و سودآور باشد؛ نه‌تنها برای عده‌‌یی محدود.
قابل قبول نیست که تنها یک درصد بالای جمعیت دنیا بیش از نیمی از ثروت جهان را در اختیار داشته باشند؛ در صورتی که ۷۰درصد پایین جمعیت در حال کار جهان تنها ۲/۷درصد ثروت را در اختیار داشته باشند.
دولت‌های جهان می‌باید برای پایان‌دادن به وضعیت بی‌معنی، شرکت‌های ثروت‌مند و چندملیتی که بیش از ۲۱تریلیون دلار را به منظور فرار از مالیات در بانک‌های خارجی نگهداری می‌کنند و در عوض مدعی متحمل‌شدن برنامه ریاضتی از جانب دولت‌های خود هستند، گردهم آیند.
به هیچ عنوان قابل قبول نیست که صنایع سوخت‌های فسیلی به کسب منافع وسیع خود ادامه دهند؛ در شرایطی که انتشار کربن حاصل از آن در حال نابودکردن زمینی است که متعلق به فرزندان و نواده‌گان ماست.
به هیچ عنوان قابل قبول نیست که تعداد انگشت‌شماری از غول‌های بین‌المللی رسانۀ متعلق به تعداد اندکی از میلیاردرها به‌طور وسیعی جریان اطلاعات در سطح جهانی را کنترل کنند.
به هیچ عنوان قابل قبول نیست که سیاست‌های تجاری که به نفع شرکت‌های چندملیتی بزرگ بوده و مردم طبقۀ ضعیف و آسیب‌پذیر را در سرتاسر دنیا به یک مسابقه تشویق می‌کند، دور از چشمان عموم نوشته و تدوین شود.
به هیچ عنوان قابل قبول نیست که پس از سالیان درازی که از جنگ سرد گذشته است، کشورهای سرتاسر دنیا بیش از یک تریلیون دلار را صرف ساختن سلاح‌های مخرب کرده؛ در صورتی که میلیون‌ها کودک در اثر بیماری‌هایی که به‌ساده‌گی قابل درمان است، می‌میرند.
به‌منظور مقابله موثر با افزایش قدرت محور بین‌المللی اقتدارگرا، ما به یک جنبش بین‌المللی مترقی که برای رفاه، امنیت و شرافت مشترک برای همه مردم بسیج می‌شود و به نابرابری عظیم جهانی که نه‌تنها در توزیع ثروت بلکه در قدرت سیاسی نیز وجود دارد، نیازمندیم.
چنین جنبشی می‌باید طالب تفکر سازنده و پررنگ در خصوص جهان مطلوب ما باشد. در حالی‌که محور اقتدارگرا خود را متعهد به نابودی نظم جهانی پس از جنگ دوم جهانی به منظور از میان برداشتن محدودیت‌های دسترسی به قدرت و ثروت می‌بیند، روش‌های دفاعی ساده کنونی ما برای مقابله با آن کافی به نظر نمی‌رسد.
ما باید صادقانه ببینیم که چه‌گونه در بسیاری از وعده‌های خود شکست خوردیم و چه‌گونه اقتدارگرایان ماهرانه آن شکست‌ها را به‌منظور جلب حمایت برای دستور کار خود مورد استفاده قرار دادند.
ما باید از فرصت استفاده کرده به بازنگری ایده‌های خود در جهت ساخت یک نظم جهانی مترقی اصیل بر مبنای همبسته‌گی انسانی بپردازیم.
نظمی‌که بر اساس آن، انسان‌ها بر روی کره خاکی دارای انسانیت مشترک هستند که همه ما خواهان رشد سالم فرزندان‌مان، آموزش مناسب، شغل آبرومند، دسترسی به آب آشامیدنی سالم و هوای پاک و زنده‌گی در صلح هستیم.
وظیفۀ ما این است که در هرگوشه از این جهان برای داشتن این ارزش‌ها و دستیابی به یک دنیای بهتر مبارزه کنیم.
در دورۀ زمانی انفجار ثروت و فناوری، ما توانایی ساختن یک زنده‌گی شایسته برای تمام مردم دنیا را داریم.
وظیفۀ ما برپا کردن انسانیت مشترک و تقابل با قدرت‌ها و اعمال غیرمسوولانه دولت‌ها یا شرکت‌ها که در تلاش برای جداسازی ما و رودررو قرار دادن ما با یکدیگر هستند؛ است.
ما می‌دانیم که اقندارگرایان فراتر از مرزها با یکدیگر هم‌کاری می‌کنند؛ ما نیز باید چنین کنیم.