می‌گویند سخن دروغ را هر قدر که سعی در حفظِ آن داشته باشی، همان‌قدر زودتر فاش می‌‌گردد. این مقوله در سخنرانی اخیر جناب رییس‌جمهور کرزی کاملاً صادق بود که برخلاف سخن‌گویان حکومت، واقعیت‌های پشت پردۀ سفر به امریکا را فاش ساخت. سخن‌گویان حکومت قبل بر این، بر جنبه‌هایی از این ملاقات اشاره کرده بودند که شامل سپردنِ مسوولیت‌ زندان‌ها و هم‌چنان مسوولیت‌های امنیتی به حکومت افغانستان می‌شد؛ اما سخنرانی دیروز حامد کرزی حاوی پیام‌هایی بود که به نحوی در جریان سفرش به ایالات متحده پنهان مانده بودند و به اصل مسأله اشاره‌یی نشده بود. به سخن دیگر، نتایج اصلی ملاقات آقای کرزی با باراک اوباما، همان سخنانی بود که دیروز جناب رییس‌جمهور ایراد فرمودند، نه آن حرف‌هایی که سخن‌گویانش در جریان سفر وی به امریکا، تحویل مردم دادند.
هرچند اعترافات آقای کرزی از زبان خودش، هم‌زمان با سفر ایشان به ایالات متحده، از سوی رسانه‌ها حدس زده می‌شد، چنان‌که روزنامۀ ماندگار در همین ستون به عین نتایج دست یافته بود؛ اما تأیید این تحلیل‌ها از زبان آقای کرزی، خود بیانگر حقانیت مردم افغانستان است.
تحلیل‌ها بر آن بود که سفر آقای کرزی نتایج امیدوارکننده‌یی را در پی نداشته و آن سفر تنها مویدی بر طالبانی شدنِ بیشتر وضعیت و هم‌چنان تقویتِ حدس‌وگمان‌های مبنی بر عدم برگزاری انتخابات بوده است.
نخستین تحلیلی که آقای کرزی در سخنرانی‌اش بر آن اشاره کرده و مهر تأیید گذاشت، موضوع انتخابات بود. آقای کرزی گفت ما باید انتخاباتِ خود را برابر با گلیم خود کنیم؛ زیرا کارت نو رای‌دهی٨٠ میلیون دالر هزینه در بر دارد و ما این پول را نداریم.
این اعتراف نشانه‌یی‌ست دال بر عدم برگزاری انتخابات که دیری‌ست پیش‌بینی می‌شود. تیم حاکم از مدتی بدین‌سو، به نحوی پیام‌های هشداردهنده‌یی مبنی بر وجود اشکالات تکنیکی در برگزاری انتخابات پیش رو می‌دهد که به نحوی بیانگر قصد پنهانی حکومت در برگزار نکردنِ این امر مهم است.
این نشانه‌ها را می‌شود که در سخنان گذشتۀ ایشان و معاونانش سراغ گرفت که سخنرانی اخیر دیروزشان یک بار دیگر، عزمِ جزمِ دستگاه حاکم را برای مصادرۀ انتخابات نشان می‌دهد. آقای کرزی به بهانۀ کمبود بودجه برای تهیۀ کارت‌های انتخاباتی، می‌گوید که پا را نباید از گلیم فراتر دراز کنیم. اما منظور تیم حاکم از این فراتر نگذاشتن پا از گلیم، چیزی نیست جز این‌که حکومت قصد دارد که انتخابات را برگزار نکند، به همین خاطر سعی می‌کند با برشمردنِ اشکالات انتخابات، ذهنیت‌ها را آماده سازد.
اشارۀ دیگر آقای کرزی نیز تأییدی بر طالبانی شدن وضعیت بود که بخشی از برنامۀ مشترکِ او و ایالات متحده شمرده می‌شود. آقای کرزی در سخنرانی‌اش به نقل از باراک اوباما گفت که جنگ آن‌ها با القاعده تمام شده و ایالات متحده، دیگر با طالبان جنگ ندارد. ما [= کرزی] از این موقف امریکا خوشحال هستیم.
این اشارۀ آقای کرزی نیز تأیید می‌کند که پروسۀ سپردن نظام به طالبان، هنوز پابرجاست. چنان‌که اوباما و آقای کرزی این مسأله را با حمایت از ایجاد دفتر برای طالبان نیز تأیید کرده بودند.
اکنون می‌توان گفت که اعلام صریح ایالات متحده از خاتمۀ جنگ با طالبان، نشانۀ وقوع حوادث پیش‌بینی شده‌ است. تا کنون برگشت طالبان زیر عنوان مذاکره، طوری بوده که بخشی از آنان راضی به برگشت بوده‌اند، و بخشی دیگر مخالف. اما با نمایش این چراغ‌های سبز، به نظر می‌رسد که پیوستن کامل طالبان به روند کنونی، هم‌زمان با انتخابات ریاست‌جمهوری محقق خواهد شد. چون این پیوستن می‌تواند دلیل محکمی ‌برای عدم برگزاری انتخابات باشد و به نحوی، ضربۀ نهاییِ حکومت بر خیال برگزاری انتخابات.
بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که وضعیت سیاسی کشور به سوی بحران روان است و این نکته به‌صراحت در سخنان رییس‌جمهور مشاهده می‌شود و در شرایط کنونی، تنها یک معجزه لازم است تا جلوِ خودکامه‌گی‌های آقای کرزی را بگیرد.