بار دیگر صدای برگزار نشدنِ انتخابات از قندهار بلند شد.
بر بنیاد گزارش‌ها، رییس شورای ولایتی قندهار و چند تنِ دیگر از متنفذین این ولایت، خواهان ادامۀ کار رییس‌جمهور کرزی با برگزاری لویه‌جرگه شده‌اند.
هفتۀ گذشته نیز شماری از باشنده‌گان ولسوالی ارغنداب این ولایت، خواهان تغییر قانون اساسی و ادامۀ کار رییس‌جمهور کرزی شده بودند.
هنوز که چندماهی به برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری باقی مانده و نام‌نویسی‌ها برای شرکت در انتخابات نیز آغاز شده است، این حرکت‌ها می‌تواند به عنوان نخستین نشانه‌ها برای برگزار نشدنِ انتخابات شناخته شود.
به نظر می‌رسد که این حرکت برضد برگزاری انتخابات نه تنها در قندهار که در برخی از ولایت‌های دیگر نیز به‌راه انداخته می‌شود و از هم‌اکنون این نگرانی در میان مردم وجود دارد که تیم حاکم خواهان برگزاری انتخابات شفاف و یا در کل انتخابات نیست و اظهارات اخیر رییس‌جمهور و تیم او به‌شدت بی‌میلی‌شان را برای رفتن به سوی انتخابات نشان می‌دهد.
زیرا حکومت به‌خصوص رییس‌جمهور در این اواخر بیش از این‌که از برگزار شدن انتخابات سخن بگوید، بر برگزار شدنِ یک اجماع ملی تأکید می‌کند.
این در حالی است که در شرایط کنونی، مردم افغانستان نیاز جدی به برگزار شدن انتخابات دارند تا رییس‌جمهورشان را خودشان تعیین کنند. البته این درست است که انتخابات‌های گذشته به‌خصوص انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری، همرا با تقلبِ بسیار برگزار شد؛ اما این به معنای آن نیست که مردم از برگزاری انتخابات کاملاً دل‌سرد شده و به آن باور نداشته باشند.
اما اگر کسانی بخواهند در چنین شرایطی، از ادامۀ قدرتِ تیم حاکم به‌جای برگزاری انتخابات سخن بگویند و از برگزاری انتخابات به هر روش و دلیلی جلوگیری کنند، به معنای آن است که باید جنازۀ دموکراسی و مردم‌سالاری را در این کشور خواند و در برابر به‌وجود آمدنِ یک حکومت مستبد و دیکتاتور که چند نسل دیگر را قربانیِ خود خواهد ساخت، سینه سپر کرد. زیرا حکومت آینده اگر به غیر از مجرای انتخابات به میان بیاید و خواست و رأی مردم در نظر گرفته نشود، هیچ مشروعیتی برای اطاعتِ مردم از آن وجود نخواهد داشت.
وقتی مردم از حکومت و دولت استبدادی اطاعت نکنند، بدون شک در برابرِ آن می‌ایستند و آن نظام نیز به زور در برابرِ مردم خواهد ایستاد و نتیجه هم جنگ، آدم‌کشی و به زندان فرستادن‌ها خواهد شد. بنابرین خوب است که از هم‌اکنون مصممانه اجازه ندهیم تا حاکمانی که قدرتْ آن‌ها را به سرحدِ مستی کشانده است، پا پیش گذاشته و جلوِ برگزاری یک انتخاباتِ سالم را بگیرند و خود را بر مردم تحمیل کنند.
این را هم باید درک کرد که برای تغییر نظام و یا ابقای آقای کرزی بر قدرت، باید به یک لویه‌جرگه رجوع کرد و اگر این لویه‌جرگه زیر نام «اجماع ملی» یا هر نامِ دیگری برگزار شود، قطعاً در آن تعدیل قانون اساسی و در نهایت ابقای آقای کرزی صورت‌یافتنی است که بدون شک فصلِ جدیدی از جنگ و نابه‌سامانی را در کشور می‌گشاید و فرداهای سیاهی را به دنبال خواهد داشت.
بنابراین خوب است که آقای کرزی و هم‌فکران او، شعار یا ارگ یا مرگ را کنار گذاشته اجازه دهند که کشور روند عادیِ انتخابات و دموکراسی را طی کرده و مردم به فردای بهتر و زنده‌گیِ عالی دست یابند.
انتظار مردم از آقای کرزی این است که یک روز هم از موعد قانونی‌اش بیشتر در قدرت باقی نماند و باید همۀ تلاش‌هایش را برای یک گذارِ مطلوبِ سیاسی در افغانستان به خرچ دهـد. توقعِ عمده از آقای کرزی این است که هرچه زودتر جلوِ برگزاریِ نشست‌هایی را بگیرد که در آن برضد برگزاری انتخابات، فعالیت صورت می‌گیرد؛ زیرا گفته می‌شود که این نشست‌ها به اشاره و مشورۀ آقای کرزی راه‌اندازی می‌گردد.