بخش نخست

حملۀ قلبی معمولاً وقتی اتفاق می‌افتد که لختۀ خونی در مسیر جریان خون عروق کرونری ـ که تغذیه‌کنندۀ عضلۀ قلبی است ـ قرار بگیرد و شریان را مسدود کند. حملۀ قلبی با نام «سکتۀ عضلۀ قلب» نیز شناخته شده و می‌تواند باعث مرگ شود. این حالت بسیار شایع است؛ زیرا افراد علایم خود را با یک بیماری ساده مانند مشکلات گوارشی اشتباه می‌گیرند؛ بنابراین دیر به شفاخانه مراجعه و اقدام‌های درمانی را با تأخیر دریافت می‌کنند. درمان حملۀ قلبی طی سال‌های گذشته شناخته‌شده، ولی تنها در صورت اقدام فوری اثربخش است.
شیوۀ زنده‌گی افراد، مواد غذایی که مصرف می‌کنند، میزان ورزش و تمرینی که انجام می‌دهند و روش مواجهه با استرس، نقش بسیار بزرگی در نجات از سکتۀ قلبی دارد. از سوی دیگر، روش زنده‌گی سالم از راه کنترل عوامل خطرزا نیز به پیش‌گیری از سکتۀ قلبی کمک می‌کند.

علایم و نشانه‌ها
نشانه‌های رایج بروز حملۀ قلبی شامل این موارد است:
ـ احساس فشار، یک درد فشاری در مرکز قفسۀ ‌سینه که چند دقیقه طول می‌کشد.
ـ درد از قفسۀ سینه به ناحیۀ شانه، بازو، پشت، دندان و فک کشیده می‌شود.
ـ افزایش درد قفسۀ ‌سینه
ـ گسترش درد به ناحیۀ فوقانی شکم
ـ کوتاه‌شدن و شمرده‌شدن تنفس
ـ عرق‌ کردن
ـ از حال رفتن
ـ حالت تهوع و استفراغ
علایمی ‌که ممکن است علاوه بر موارد فوق، در خانم‌ها دیده شود:
ـ سوزش قلب و درد شکم
ـ سرد و مرطوب‌شدن پوست
ـ سردرد و سرگیچه
ـ خسته‌گی و بی‌حالی غیرمعمول

علایم غیرشایع حملۀ قلبی
تمام افرادی که تجربۀ حملۀ قلبی دارند، ممکن است تمام علایم ذکر شده را تجربه کرده یا همۀ آن‌ها را به یک اندازه داشته باشند. بیشتر حمله‌های قلبی به‌شدت چیزی که معمولاً در فلم‌ها می‌بینید، نیستند و بعضی از افراد حتا هیچ‌گونه علامت مشخصی ندارند. به هر حال، هرچه علایمی که بروز می‌کند بیشتر باشد، درصد اطمینان برای تشخیص حملۀ قلبی بالاتر است.
حمله قلبی می‌تواند در هر زمانی؛ از انجام امور روزمره در محل کار یا پیاده‌روی ساده گرفته تا هنگام استراحت اتفاق بیفتد. بعضی از حمله‌ها بسیار ناگهانی اتفاق می‌افتند، ولی بعضی افراد که تجربۀ آن را دارند، علایم هشداری و نشانه‌هایی را از ساعت‌ها یا روزها و هفته‌ها قبل احساس می‌کنند. ساده‌ترین هشداری که ممکن است اتفاق بیفتد، داشتن درد در قفسۀ ‌سینه به طور متناوب است که معمولاً با استراحت بهبود می‌یابد. این درد به دلیل کاهش جریان خون قلب ایجاد می‌شود.
بسیاری از افراد حملۀ قلبی را با حالتی که قلب به طور ناگهانی می‌ایستد، اشتباه می‌گیرند. ایست ناگهانی قلب بر اثر یک اختلال الکتریکی در عمل پمپ قلب ایجاد می‌شود که مانع از رسیدن جریان خون به سایر نقاط بدن می‌شود. حملۀ قلبی عامل اصلی ایست قلبی است؛ ولی تنها عامل آن محسوب نمی‌شود.