ایالات متحده تلاش می‌کند تا نیروی هوایی افغانستان را آموزش دهد؛ این درحالی است که در این راه با چالش‌های بزرگی از تهدیدات امنیتی گرفته تا عوارض پیشبینی ناشده زیرساختی روبرو است.
جنرال جان مایکل که رهبری برنامۀ آموزشی ناتو برای نیروی هوایی افغانستان را بر عهده دارد، می‌گوید: «این کار مشکلی است. ما از تضمین صد درصدی نتیجه کار دور هستیم».
برنامه آموزش نیروی هوایی افغانستان قرار است ۳۱ دسمبر ۲۰۱۷، یعنی سه سال پس از خروج اکثر نیروهای امریکایی از این کشور به پایان برسد. جنرال مایکل با اشاره به پیشرفت برنامه آموزشی و تدابیر افغانستان برای به عهده گیری کنترول نیروی هوایی، گفت که عوامل بسیاری از کنترول این کشور خارج است.
این جنرال تک ستاره امریکایی در گفت‌وگو با رویترز گفت که «نیروهای بین المللی کمک به امنیت» (آیساف) تحت رهبری ناتو در حال بررسی مجدد تمام پروژه های زیرساختی نیروی هوایی می باشند. این بررسی پس از نشر گزارشی انجام می‌شود که در آن گفته شد ۳۷ میلیون دالر از هزینه نیروی هوایی امکان دارد برای ذخیره مواد مخدر استفاده شده باشد. این مسئله نگرانی را در کانگرس ایالات متحده دامن زده است.
گروهی از نماینده‌گان مجلس امریکا هفته گذشته از ایریک هولدر، سارنوال عمومی این کشور خواستند تا از تمام منابع خود برای یاری به تجسس جنایی پنتاگون استفاده کند. پنتاگون در حال بررسی احتمال پرداخت نامناسب یک واحد از نیروی هوایی امریکا به دو شرکت روسی و امریکایی است که طبق قرارداد، آنها موظف شده اند از هلیکوپترهای روسی «ام. آی – ۱۷» مراقبت کنند.
جنرال مایکل گفت که جنرال جوزف دانفورد، فرمانده کل نیروهای «آیساف» تلاش می‌کند تا واحد آموزش نیروی هوایی را از عواقب به وجود آمده در بخش خرید، دور نگه دارد؛ اما ممکن است برخی تاثیرات آن وانمود شوند. او گفت: «اگر آنها برخی از زیرساخت های [مربوط] ما را کاهش دهند، این مسئله تاثیر منفی بر ظرفیت ما نیز خواهد گذاشت». او همچنان افزود: «تمام این ها موانعی در راه موفقیت ما می‌شوند؛ مادامی که ما در تنگنای زمانی نیز قرار داریم».
جنرال مایکل که هفت هفته قبل این وظیفه را برعهده گرفت، می گوید که ۷۰ درصد حفاظ های هواپیما (هنگر)، محوطه حرکت هواپیما (تکسی وی) و دیگر زیرساخت ها که برای نیروی هوایی لازم هستند، کامل شده اند. اما او گفت که ترس این وجود دارد که ۳۰ درصد باقیمانده به خاطر مشکلات فاش شده در گزارش، هرگز ساخته نشود. گزارش توسط «بازرس عالی ویژه برای بازسازی افغانستان» (SIGAR) منتشر شده است.
«کوچک اما توانا»
برنامه آموزش نیروی هوایی افغانستان توسط ۶۴۹ مشاور نظامی، قراردادی‌ها و مشاورانی از دیگر نیروهای ناتو پیش برده می شود. این شمار نیروها در دو سال آینده – پس از آن که چهار هواپیمای باری «لاکهید مارتین کورپ سی. ۱۳۰» و «سوپر توکانو ۲۰ آ. ۲۹» به افغانستان برسند –افزایش خواهد یافت.
جنرال مایکل گفت که انتظار می‌رود در هفته های پیش رو، چندین هلیکوپتر «ام. آی – ۱۷» به افغانستان برسند.
مشاوران ناتو افغانستان را کمک می‌کنند تا مهارت‌های خود را در راه اندازی، مراقبت و توسعه بودجه و مدیریت آنچه مایکل خودکفایی «نیروی هوایی کوچک اما توانا» می خواند، ارتقا دهد. در همین حال، پیلوت های افغانستان آموزش خواهند دید تا هنگام وقوع حوادث طبیعی، عملیات خروج آسیب دیدگان را انجام دهند.
مایکل می‌گوید که یکی از چالش‌ها، یادگیری انگلیسی توسط [فقط] نیمی از نیروی هوایی است. او یادآور شد که استخدام نیروی هوایی در کشوری که فقط ۳۱ درصد مردم آن به زبان مادری خود سواد خواندن نوشتن دارند، کار دشواری است. برنامه آموزش نیروی هوایی به مدیریت جنرال مایکل اکنون هفت کورس آموزش انگلیسی دارد که حدود ۴۲۰ شاگرد در آن شرکت می کنند.
مسأله امنیت در شش منطقه آموزشی افغانستان، یکی دیگر از نگرانی های برنامه آموزش نیروی هوایی است؛ به ویژه آن که حملات و تهدیدات، تلاش مربیان را کمرنگ می کند و آنان را مجبور می نماید به تامین امنیت بپردازند. مایکل می گوید: «هر قدر که ما به این گونه ماموریت های نظامی بپردازیم، به همان پیمانه برنامه آموزشی ما کاهش می یابد».
یکی دیگر از نگرانی ها این است که آیا اردوی افغانستان می تواند با بودجه سالانه حدود ۶۰۰ تا ۶۲۰ میلیون دالر برای نیروی هوایی خود مدارا کند؟ مایکل می گوید که این مسئله برای برنامه آموزش نیروی هوایی معنادار است و جنرال دانفورد در مورد آن با حکومت افغانستان گفتگو می کند.
جنرال مایکل می‌گوید: «ما ۱۵ تا ۲۰ درصد این بودجه را مصرف خواهیم کرد؛ [اما] ما اکنون نیاز داریم که بدانیم آیا این بودجه دوامدار است؟».
علیرغم تمام این مشکلات، جنرال مایکل می گوید که نیروی هوایی افغانستان در بسیاری از زمینه ها در حال شگوفایی است. او می گوید خروج مصدومان از یک حادثه که سه روز طول می کشید، حالا در سه یا چهار ساعت امکان پذیر است. جنرال مایکل می گوید که اخیرا ۳۰۰ روستانشین که با خطر سیلاب مواجه بودند، توسط پیلوت های افغانستان از محل بیرون کشیده شدند.
نیروی هوایی افغانستان همچنان می تواند زمینه را برای بخش خصوصی هوانوردی آماده کند؛ یعنی زیرساخت ها در این بخش می تواند افغانستان را برای جذب سرمایه های خارجی کمک نماید. مایکل می گوید: «هوانوردی شما را به جهان وصل می‌کند».