رییس‌جمهور کرزی با تأخیر در امضای پیمان امنیتی با ایالات متحدۀ امریکا، می‌خواهد واشنگتن در انتخابات آیندۀ ریاست‎جمهوری از نامزد مورد نظر او حمایت کند.
شماری از آگاهان با ابراز این مطلب می‎گویند که حامد کرزی نگران انتخابات آیندۀ ریاست‎جمهوری است. به گفتۀ آنان، او با این بهانه می‌خواهد در نظام بعدی نیز سهم لازم را داشته باشد.
رییس‌جمهور کرزی روز گذشته به رغم تأکید رییس و اعضای جرگۀ مشورتی مبنی بر امضای پیمان امنیتی با ایالات متحدۀ امریکا پیش از سال ۹۳ و انتخابات آینده، از اعضای جرگه خواست که برای او اجازۀ «سیاست و چانه‌زنی» بیشتر با ایالات متحدۀ امریکا را بدهند.
جاوید کوهستانی آگاه سیاسی می‌گوید، رییس‌جمهور از نتایج انتخابات آینده بسیار نگران است و می‌داند که چیزی به‌دست نخواهد آورد؛ بنابراین می‌خواهد امریکا و جامعۀ جهانی در مقابل تخلف و تقلب احتمالی‌یی که از طریق کمیسیون‌های مورد نظر حکومت صورت می‌گیرد، چشم‌پوشی و سکوت کنند.
کوهستانی تأکید کرد، هدف حامد کرزی این است که اگر او بر اساس یک انتخابات شفاف یا غیرشفاف کنار رفت، باید تیم مورد حمایت‌اش جا‌گزین وی شود.
این آگاه سیاسی افزود، در حقیقت برگزاری جرگۀ مشورتی و شروط تازۀ حامد کرزی برای حضور نیروهای امریکایی‌ در افغانستان، تنها به منظور به قدرت رسیدن تیم مورد حمایت حکومت پس از پایان دورۀ کاری‌ حامد کرزی است.
یک مقام پیشین حکومتی نیز می‎گوید که آقای کرزی با این کار در تلاش ایفای نقش در حکومت آیندۀ افغانستان است.
محمد امین فرهنگ وزیر پیشین تجارت و صنایع می‌گوید که آقای کرزی با بیان این‌که می‌خواهد تا این پیمان را حکومت بعدی به امضا برساند، تلاش می‌‎کند از همین حالا در کارهای حکومت بعدی نیز دخالت داشته باشد.
همچنان، فرهاد عظیمی عضو مجلس نماینده‌گان باور دارد، شروط تازۀ رییس‌جمهور برای امضای پیمان امنیتی با امریکا نشان‌گر نگرانی شدید وی از نتایج انتخابات آینده است.
وی تأکید کرد، اگر امریکایی‌ها جلو مداخلۀ حامد کرزی در پروسۀ را بگیرند و بگویند که شما از نامزد مشخصی حمایت می‌کنید، رییس‌جمهور کرزی این گفته‌ها را مداخله حساب می‎کند.
این عضو مجلس افزود، نه تنها ناظرین امریکایی، بل سایرین ناظرین خارجی نیز زمانی که متوجه می‌شوند حکومت افغانستان مرتکب تقلب‌شده یا در پروسۀ انتخابات دخالت می‌کند، باید جلو آن را بگیرند و این مداخلۀ آنان در جهت مثبت است و مردم افغانستان از این گونه مداخله‌ها استقبال می‌کنند.
به باور عظیمی، اگر حکومت افغانستان بخواهد انتخابات را مهندسی کند و خارجی‌ها هم از این مهندسی حامد کرزی حمایت کنند، در این صورت مردم این دخالت را نخواهند پذیرفت؛ بنابراین امریکایی‌ها باید در این مساله بسیار محتاط باشند.
صداقت امریکا
روز گذشته رییس‎جمهور و اعضای جرگۀ مشورتی، بر صداقت امریکا در تعهداتی که به دولت و مردم افغانستان سپرده است، تأکید کردند.
برخی آگاهان از نتایج امضای پیمان امنیتی میان کابل و واشنگتن ابراز امیدواری می‎کنند و می‌گویند که اگر امریکا اراده کند، قادر به تأمین صلح در افغانستان است.
عبدالحمید مبارز آگاه مسایل سیاسی می‌گوید، زمانی‌که امریکا یک پیمان را به امضا می‌رساند، خود را مکلف و متعهد می‌داند تا مواد آن پیمان را عملی سازد.
آقای مبارز می‌افزاید: «امریکا با توجه به روابطی که با کشورهای مختلف دارد، توان‌مندی این را نیز دارد تا صلح را در افغانستان تأمین کند».
آقای مبارز با تأکید می‌گوید، اگر امریکا واقعاً اراده کند پاکستان نمی‌تواند در امور داخلی افغانستان مداخله کند.
رییس اتحادیۀ ژورنالیستان افغانستان با اشاره بر این‌که شماری می‌پندارند که امضای این پیمان هم‌رنگ با معاهدۀ گندمک است، می‌گوید: کسانی که چنین اعتقادی دارند، آن‌ها نه آگاهی از پیمان گندمک دارند و نه هم از پیمان امنیتی با امریکا.
او می‌گوید: پیمان امنیتی در شرایطی امضا می‌گردد که افغانستان با کشورهای جهان روابط سیاسی دارد و با ارادۀ آزاد خود می‌تواند این پیمان را امضا کند و حتا توانسته است شرایط خود را بالای امریکا بقبولاند.
در این حال، محمد امین فرهنگ می‌گوید، زمانی که این پیمان امضا می‌گردد، باید الزامیت‌هایی وجود داشته باشد که طرفین خود را متعهد به عملی ساختن مواد این پیمان بدانند.
آقای فرهنگ معتقد است که با امضای این پیمان اشتباهات گذشته شاید تکرار نشود.
او می‌افزاید: «با امضاشدن این پیمان ما باید یک مقدار زیادی روی نیروهای امنیتی خود ما اتکا کنیم و باورمند باشیم که این نیروها می‌توانند امنیت افغانستان را تأمین کنند و امریکا نیز باید بعد از این در صددِ پیدا کردن لانه‌های اصلی دهشت‌افگنان باشد، نه کشتار بی‌رویۀ مردم.»
آقای فرهنگ گفت: تا زمانی که منابع دهشت‌افگنی خنثی نشود، چشم به راه صلح بودن، انتظاری بی‎هوده است.
به گفتۀ این وزیر پیشین، آقای کرزی با فراخوانی جرگۀ مشورتی نمی‌تواند برائت به‌دست آورد و در پیوند به پیامدها و نتایج پیمان امنیتی با امریکا، تاریخ و مردم افغانستان در آینده قضاوت خواهند کرد.
او می‌گوید، کسانی‌که در تاریخ افغانستان کارهای ماجراجویانه انجام داده‌اند، تاریخ افغانستان سزای‌شان را داده است.
جاوید کوهستانی آگاه سیاسی نیز می‎گوید که هدف آقای کرزی از تأمین صلح پیش از امضای پیمان امنیتی در افغانستان، این است که امریکا باید پاکستان را وادار کند تا طالبان را به پای میز مذاکره بکشاند تا در نتیجه نامزد مورد حمایت‌ حکومت در انتخابات ریاست‌جمهوری آینده در مناطق تحت کنترول طالبان نیز رای بگیرد.
کوهستانی افزود: پاکستان هم مخالف پیمان و هم مخالف تیم حامد کرزی است؛ چون پاکستان از حاکمیت چند سال گذشتۀ رییس‌جمهور کرزی راضی نیست و نمی‌خواهد از نامزد مورد حمایت وی پشتیبانی صورت گیرد.
این آگاه سیاسی افزود: در خصوص شرط دیگر کرزی باید گفت که تأمین امنیت وظیفۀ پولیس و اردوی ملی افغانستان است، نه نیروهای امریکا و از طرف دیگر، بسیار جالب است که امنیت و ثبات می‌خواهیم؛ ولی اجازۀ عملیات‌های نظامی را به نیروهای امریکایی‌ نمی‌دهیم.
او هم‌چنان گفت، پس خوب خواهد بود تا امریکایی‌ها نیروهای امنیتی افغانستان را در مناطق ناامن پشتیبانی و حمایت کند تا در زمان برگزاری انتخابات این نیروها بتوانند خود امنیت را تأمین کنند.
فرهاد عظیمی در پیوند به توقف تلاشی‎ خانه‌های مردم از سوی نیروهای خارجی می‎گوید که این یک شرط خوب است؛ اما زمانی‌که یک شخص یا یک گروه مرتکب جرمی می‌شود و به خانه‌ها پناه می‌برند و امریکایی‌ها مطمین می‌شوند که تروریستان به خانه‌ها پناه برده‌اند، در این صورت درست نیست که بگوییم خانه‌ها نباید تلاشی شود.
نیازی به این‌همه هیاهو نبود
آگاهان، حکومت افغانستان را به خاطر برگزاری جرگۀ مشورتی که در پی آن اداره‌‎های کابل برای یک هفتۀ مکمل تعطیل شدند، به شدت مورد انتقاد قرار می‌دهند.
فرهاد عظیمی عضو مجلس می‎گوید که در موجودیت پارلمان نیازی به این جرگۀ غیرقانونی نبود.
او گفت: «چون تصمیم اصلی را نماینده‌گان مردم افغانستان خواهند گرفت و وظیفه اعضای این جرگه دادن مشوره بود؛ بنابراین نیازی به برگزاری چنین جرگه‌یی که مصارف بسیار گزاف و تعطیل کردن کل نهادهای دولتی پایتخت را برای شش روز در پی داشت، نبود.»
این عضو مجلس گفت، چنین جرگه‌یی را که خلاف قانون اساسی کشور بود، می‌توانستند با مصرف بسیار کم و هیاهوی بسیار کم برگزار کنند و نیازی به مصروف نگه‌داشتن نهادهای امنیتی هم نبود.
اعضای جرگۀ مشورتی نیز می‎‌گویند که اگر مشوره‌های آن‎‌ها از جانب حکومت در نظر گرفته نشود، این همه مصرف و هزینه‌یی‌‎که در راستای برگزاری جرگه صورت گرفت، بی‌‎هوده خواهد بود.
احمد ذکی زاهد رییس شورای ولایتی پروان و یکی از اشتراک‌کننده‌گان جرگۀ مشورتی و رییس کمیتۀ ۴۱ این جرگه می‌گوید، با در نظرداشت منافع ملی افغانستان در این جرگه شرکت کردیم و تلاش نمودیم صدای مردم درد دیدۀ افغانستان در آنجا بازتاب یابد و در پیمان امنیتی با واشنگتن خواست‎های مشروع مردم در نظر گرفته شود.
آقای زاهد می‌افزاید، نظریاتی که در لویه جرگه مطرح گردیده است، باید از سوی دو جانبِ این پیمان در نظر گرفته شود.
رییس شورای ولایتی پروان معتقد است که اگر مشوره‌های اعضای این جرگه در امضای پیمان در نظر گرفته نشود، برگزاری جرگۀ مشورتی بی‌معنی بوده است.
آقای زاهد امضای این پیمان را بزرگترین دست‌آورد مردم و دولت افغانستان می‌خواند و می‌گوید: پس از این با هر نوع تخطی برخورد قانونی صورت خواهد گرفت.
او ابراز امیدواری کرد که با امضای پیمان امنیتی با ایالات متحدۀ امریکا، از میزان ناهنجاری‌ها و مشکلات مردم افغانستان کاسته شود.
توافقنامۀ امنیتی و دفاعی میان امریکا و افغانستان در صورت امضاء، برای ده سال اعتبار خواهد داشت و برای نیروهای امریکایی اجازه می‌دهد که ۹ پایگاه نظامی در شهرهای کابل، بگرام، بلخ، جلال آباد، گردیز، قندهار، هلمند، نیمروز و هرات داشته باشند.