بر بنیاد گزارش‌ها، شورای شورای عالی صلح بعد از سفر نوازشریف به کابل، یک بار دیگر پیشنهاد مذاکره را به طالبان مطرح کرده، اما از سوی این گروه رد شـده است.
برای بار چندم چنین اتفاقی افتاده، اما هیچ‌گاه حکومت و شورای عالی صلح در مورد برنامه‌های‌شان تجدید نظر نکرده‌اند. واضح است که این پیشنهاد شورای عالی صلح به این دلیل رد شده که پاکستان نپذیرفته است. زیرا طالبان به عنوان مفرزه‌های استخباراتی پاکستان، از هیچ صلاحیتی برای جنگ یا صلح برخوردار نیستند. این گروه فقط به تصمیمی عمل می‌کند که توسط استخبارات پاکستان گرفته می‌شود و به شورای کویته حواله می‌گردد. ملاعمر از گذشته تا اکنون به عنوان یک معما مطرح بوده و هیچ صلاحیتی در تصمیم‌گیری‌ها نداشته است. این فقط پاکستان است که تصمیم می‌گیرد که طالبان بجنگند یا صلح کنند.
از طرف دیگر، پاکستان تا کنون موضع روشنی در باره صلح افغانستان نداشته تا با توجه به آن به طالبان اجازه دهد که در روند صلح شامل شوند و مذاکراتی را با حکومت آقای کرزی داشته باشند.
بسیار به‌روشنی قابل درک است که پاکستان برنامه‌یی برای طالبان دارد؛ این‌که طالبان باید در حکومت آینده به هر شکل ممکن جا داده شوند. در همین حال امریکایی‌ها نیز بعد از سال ۲۰۱۴ برنامه‌هایی را برای کنار آمدن با طالبان تدارک دیده‌اند و در نظر دارند در فصل جدید سیاسی افغانستان یک صفحۀ نوی را باز کنند و این صفحه بدون شک بر بنیاد تقویم سیاسی پاکستان ورق می‌خورد؛ زیرا امریکا تا کنون این توانایی را ندارد که از پاکستان بگذرد یا حکومتی را در افغانستان حمایت کند که در برابر پاکستان و برنامه‌های آن کشور قرار داشته باشد.
بنابر این، نقش شورای عالی صلح در روند صلح یا غیر صلح بسیار مهم نیست و نیز حکومت برنامه‌یی را برای کشاندن طالبان به صلح و آشتی به گونه قطعی آن ندارد و فقط سلسله امکانات و فرصت‌هایی را در این مسیر به عنوان یک حرکت سیاسی و روزمره یا حرف روز مصرف می‌کند. زیرا آقای کرزی به خوبی می‌داند تا زمانی که پاکستان نخواهد هیچ گامی در راستای ثبات در افغانستان برداشته نخواهد شد. او از همه پیشتر می‌داند که شورای عالی صلح چیزی در چانته ندارد و اصلا به عنوان یک نهاد یا یک برنامه جدی به آن توجه نکرده است. از این رو، این شورا به عنوان یک ابراز برای مصرف کردن هزینه های کلان جهانی و نیز مصروف کردن افکار خارجی و داخلی کار گرفته است.
باور داریم تا چندماه دیگر که به پایان ماموریت جناب کرزی باقی مانده است، وضعیت بحث صلح و شورای عالی صلح و طالبان همچنان ادامه میابد و کار موثری در این راستا تا آخرین روز پایان ماموریتش صورت نمی‌گیرد. دست شورای عالی صلح به دامن ملا برادری که حالا در پیوند به رهایی او ده ها حدس و گمان دیگر هم وجود دارد، نخواهد رسید و باور داریم که اگر ملا برادر به روی صحنه هم کشانده شود، شامل آجندای پس انتخابات خواهد بود. از این رو باید بدانیم که جهان، پاکستان و آقای کرزی هیچ گامی در راستای ثبات و صلح در افغانستان بر نداشته اند؛ الی این‌که زیر نام و پوشش تلاش‌های شورای عالی صلح زندانیان طالبان رها و از این طریق جبهه این گروه از لحاظ نظامی تقویت شده و تلاش شده است تا به این گروه حیثیت سیاسی و اجتماعی داده شود؛ تلاش های مذبوحانه‌یی که مردم در برابر آن قرار دارند.