کمیسیون انتخابات در حالی بر اعلامِ نتایجِ دور دومِ انتخابات تأکید می‌ورزد که تیم اصلاحات و همگرایی به‌دلیل عدمِ دریافتِ پاسخ به مطالباتِ خود از سوی کمیسیون انتخابات، همۀ روابط خود با کمیسیون را به حالتِ تعلیق درآورده و به‌صراحتِ لهجه اعلام کرده که هیچ‌گونه تصمیمِ یک‌جانبه را نمی‌پذیرد.

عدم پاسخ به مطالباتِ تیم اصلاحات و همگرایی، نشانۀ بارز ایجاد بحران در کشور از سوی کمیسیونِ انتخابات و با مدیریت رییس‌جمهور کرزی باید تعبیر شود. در حالی که در هیچ‌یک از مطالبات و شرط‌های خود، تیم اصلاحات و همگرایی قانون‌مداری را از نظر نینداخته و خواستار وضعیتی نشده است که با اصول پذیرفته‌شدۀ انتخاباتی تناقض داشته باشد. خلاف آن، تیم اصلاحات و همگرایی با موضع‌گیری قاطع از نخستین روزهای آغاز انتخابات، خواهان عدالت، شفافیت و سلامتِ انتخابات و احترام به آرای مردم بوده است.
انتخابات ریاست جمهوریِ سوم را کمیسیون‌ها و ارگ ریاست‌جمهوری به افتضاح جهانی تبدیل کردند. نوع و گسترۀ تقلب‌ها در دو انتخابات سالِ روان چیزی نیست که بتوان از آن‌ها دفاع کرد و یا آن‌ها را به مشکلاتِ جزیی آن‌گونه که آقای کرزی از آن‌ها تعبیر می‌کند، تقلیل داد. آقای کرزی بدون آن‌که عرقِ شرم بر جبین آورد، می‌گوید در همۀ کشورها انتخابات با مشکلاتی همراه است و این مشکلات نمی‌توانند نگران کننده باشند. آیا به نظر آقای کرزی در تمام انتخابات جهان، شخص رییس‌جمهور بر حال، عامل ایجاد بحران در روند آن است؟ آیا در تمام جهان، رییس‌جمهوری برحال ـ آن‌که باید در فرایند انتخاباتِ شفاف قدرت را به گونۀ مسالمت‌آمیز به رییس جمهور بعدی منتقل کند ـ شرایطی را به وجود می‌آورد که از آن بوی تقابل و رویارویی به مشام برسد تا در نتیجۀ آن بتواند چند ماه دیگری هم با خانوادۀ جوانش در ارگ ریاست جمهوری نانِ مفت بخورد؟ آیا در تمام جهان وقتی انتخابات برگزار می‌شود، رییس دبیرخانۀ کمیسیون انتخابات گوسفندهای لاغر را به دشت و صحرا می‌برد و چاق برمی‌گرداند؟ آیا انتخاباتِ تمام کشورها «گوسفندی» است؟
آقای کرزی وقتی از مشکلات انتخابات سخن می‌گوید، معلوم نیست که منظور او از مشکلات چیست و چه تعبیری از مشکلات دارد؟… خوب است آقای کرزی بداند که در انتخاباتِ افغانستان مشکلات وجود ندارد، بل انتخابات به صورت بسیار بی‌شرمانه، به انتصابات فرو کاسته شده است. خوب است به آقای کرزی یادآوری شود که انتخاباتِ افغانستان را دوستان و یارانِ شما به یک توهینِ بزرگ به رای و نظرِ مردم افغانستان تبدیل کردند و از آن انتخابات «گوسفندی» ساختند. پس صراحتِ لهجۀ تیمِ اصلاحات و همگرایی کاملاً قابل توجیه است و باید هم چنین باشد.
وقتی آقایان بیش از دو و نیم میلیون رای را به‌صورت غیرقانونی وارد سستیم می‌کنند، باید منتظر واکنش به آن‌هم باشند. در حال حاضر آن‌چه که مشخص است، شکل‌گیری هسته‌های مقاومت علیه تقلب‌های گسترده در سراسرِ کشور است؛ هسته‌هایی که به صورتِ خودجوش به وجود آمده و خواستار شفافیت و عدالتِ انتخاباتی استند. برای مردم افغانستان به هیچ صورت قابل قبول نخواهد بود که افغانستان در گروِ یک تیمِ مشخص و ناکام هم‌چنان باقی بماند.
مردم افغانستان در انتخاباتِ ۱۶ حمل و ۲۴ جوزا به این امیدواری به پای صندوق‌های رای رفتند که این‌بار سرنوشت سیاسیِ خود را خودشان رقم زنند. دلیل رفتنِ مردم به پای صندوق‌های رای، ادامۀ وضعیتِ موجود نبود و نیست. هرگونه تلاش در جهت مهندسیِ انتخابات و وارونه کردن نتیجۀ آن، به معنای ادامۀ وضعیت موجود است. مردم افغانستان به چنین وضعیتی نه گفته‌اند و بازهم حاضراند نه بگویند. اگر تیم ارگ می‌خواهد که افغانستان را به بحران نکشاند، باید به صورتِ فوری خود را از روند انتخابات کنار بکشد و شرایطی را به وجود آورد که کمیسیون انتخابات به گونۀ سالم و شفاف، مسایل را پی‌گیری کند. در حال حاضر، این کمیسیونِ انتخابات نیست که مدیریتِ انتخابات را به عهده دارد، بل ارگ ریاست‌جمهوری است که به نیابت از کمیسیون در حال مهندسی وضعیت به نفعِ خود است. پیامد چنین وضعیتی کاملاً مشخص است و آن ایجاد بحران و تنش در کشور خواهد بود.
آقای کرزی از بروز بحران و تنش استقبال می‌کند و حتا بر اساس سناریوی از قبل طراحی شده‌اش، باید افغانستان وارد فاز بحران شود. بحران، وضعیت مطلوبِ تمامیت‌خواهان است. در سایۀ بحران، تمامیت‌خواهان می‌توانند به اهدافِ خود دست بیابند. همان‌گونه که در طول سیزده سال گذشته، آقای کرزی در سایۀ بحران و جنگ حکومت کرده است. اما ادامۀ این وضعیت، دیگر برای مردم افغانستان تحمل‌ناپذیر است. به همین دلیل، مردم در ۱۶ حمل و ۲۴ جوزا سرنوشتِ خود را مشخص کرده‌اند و حاضر هم نیستند که آن را دزدانِ چراغ به‌دست، از آن‌ها بگیرند.
آقای کرزی چونان دزدِ چراغ به‌دست، آرای مردم را دزدیده است و ایستاده‌گی در برابر این دزدی آشکار، بخشی از وظیفۀ شهروندیِ همۀ شهروندانِ کشور است که به پای صندوق‌های رای رفته‌اند.