افغانستان به‎معنای واقعی کلمه، به‌ بن‌بست رسیده است؛ بن‎بستی که در پشت آن، ارگ ریاست‌جمهوری قرار دارد. حامد کرزی به‌منظور تداومِ حضورش در قدرت، با عبور از تمامی خطوط اخلاقی سیاسی و با قمار زدن با سرنوشتِ ۳۰ میلیون شهروند افغانستان، انتخابات را به سوی بحران مدیریت کرد؛ بحرانی‌ که آیندۀ نامیمونی را پیش ‌روی مردم افغانستان قرار داده است.
حامد کرزی با راه‌اندازی بازی‌های کوچک و تنگ‎نظرانۀ قومی و با مهندسیِ پروسۀ کلان ملی (انتخابات)، نتیجۀ انتخابات را به‌گونه‌یی رقم زد که بحران ایجاد شود و در نتیجۀ آن، بقای خودش در قدرت تضمین گردد.
کرزی همان‌طور ‌که در سیزده سال گذشته فرصت‎های طلایی را از مردم افغانستان گرفت، در آخرین مورد نیز پروسۀ سرنوشت‌سازِ انتقال قدرت را با بحران مواجه ساخت.
اکنون حامد کرزی در نقش کمیسیون‎های انتخاباتی و مهندس اصلیِ این روند عمل نموده و تلاش دارد که یک حکومتِ متقلب و برخاسته از آرای گوسفندی را بالای مردم تحمیل کند.
ما باور داریم تا هنگامی‌که قاعدۀ بازی از دستان حامد کرزی و ارگ ریاست‎جمهوری خارج نشود، بن‌‎بستِ کنونی از میان برداشته نخواهد شد. زیرا کرزی نیت نیک دربارۀ انتخابات و آیندۀ این سرزمین ندارد. برای او، منافع ملی، حاکمیت ملی و آیندۀ مردمِ بدبخت و مظلومِ این کشور، کوچکترین ارزشی ندارد. مهم این است که قدرت و داراییِ بادآوردۀ خود و فامیلش حفظ شود و مورد سوال قرار نگیرد.
بار دیگر تأکید می‌گردد که بن‏‎بست کنونی را حامد کرزی به‎وجود آورده و نباید بیش از این، به این بازیگرِ مکار فرصت خلقِ بحران و آشوب داده شود. او باید از قاعدۀ بازی حذف شود و به عنوان رییس‎جمهورِ متقاعد با او برخورد صورت گیرد.
بر اساس قانون اساسی، دیگر دورۀ مأموریت حامد کرزی پایان یافته است و او بیشتر از یک‌ماه می‎‏شود که به گونۀ غیرقانونی در ارگ تکیه زده است. کرزی را در این مأموریت نامیمون، شماری از زیردستان و مشاورانش همراهی می‎کنند.