در بحبوحۀ ترس و امیـدها و درست هنگامی که ساعات اعلامِ نتایجِ ابتدایی پی‌هم به تعویق می‌افتاد، دیروز کمیسیون انتخابات نتایج ابتداییِ آرا را اعلام کرد. کمیسیون انتخابات، آرای داکتر عبدالله عبدالله را ۴۳ ممیز ۵ و آرای اشرف غنی را ۵۶ ممیز ۵ درصد اعلام نمود. این در حالی بود که چند ساعت قبل از آن گفته می‌شد که ستاد انتخاباتی تحول و تداوم از جملۀ ۱۱۰۰۰ محل، بازشماریِ حدود ۷۰۰۰ محلِ رای‌دهی را پذیرفته است. این هفت‌هزار محل شامل محلاتی می‌شود که به نظر می‌رسد تمامی صندوق‌های رسیده از آن تقلبی استند. پیش‌شرطِ یادشده، مشمول ۴۰۰۰ محلِ رای‌دهی دیگر نیز است که بناست تیم و تحول و تداوم، بازشماریِ آن را نیز بپذیرد.
این انعطاف، به‌نحوی اعترافِ تیم تحول و تداوم به کاربرد تقلبِ گسترده در انتخابات است‌ـ هرچند سخن‌گویانِ این تیم دلیلِ این انعطاف‌شان را رسیدن به ثبات اعلام کرده‌اند.
اما اعلام نتایج انتخابات، وضعیت را دگرگون کرده و بن‌بستِ انتخاباتی را پیچیده ساخته است. کمیسیون انتخابات بنا بر محقق نشدنِ خواسته‌های کاملِ تیم اصلاحات و هم‌گرایی، به‌سختی توانست نتایج ابتدایی انتخابات را اعلام کند. به این دلیل که تیم اصلاحات و هم‌گرایی به تکرار و با قاطعیت گفته بود تا زمانی که آرای پاک از ناپاک جدا نشود، نتایج ابتداییِ انتخابات برای آنان قابل قبول نمی‌باشد.
اکنون پرسش این است: وقتی که تیم تحول و تداوم به تقلبِ گسترده اعتراف کرده و کمیسیون‌های انتخاباتی نیز قبلاً این تقلبِ گسترده را تصریح نموده اند، پس چرا این نتیجه اعلام می‌گردد، آیا این حرکت به معنای تشدیدِ بحران نیست؟
اعلام نتایج ابتدایی، هنگامی که شفافیتِ آرا تضمین نشده و حدود سه میلیون رای تقلبی هنوز در میان آرای پاک وجود دارد و نیز تیم تحول و تداوم و کمیسیون‌های انتخاباتی، متهمِ به کاربرد این آرای تقلبی اند؛ بی‌گمان که اتهام بر این آدرس‌ها را تقویت می‌کند و بحران می‌آفـریند.
در شرایط حاضر، مسالۀ مهم‌تر از همه، شفافیتِ آراست که نه تنها خواستۀ تیم اصلاحات و هم‌گرایی است، بل همۀ مردمِ افغانستان و جامعۀ جهانی نیز خواهانِ آن است. بی‌تردید در میان این‌همه هیاهو و در شرایطی که شفافیتِ آرا تضمین نشده، اعلام نتایجِ آرا بسیار تنش‌زا واقع خواهد شد.
این شرایط از سوی ستاد انتخاباتیِ اصلاحات و هم‌گرایی قابل پیش‌بینی بود و به همین خاطر، پافشاری بسیاری روی عدم پذیرشِ نتایج انتخابات صورت گرفت. اکنون گمان‌ها بر آن است که حکومتی موازی از سوی این تیم اعلام می‌شود و در نهایت، نظامِ کنونی از هم می‌پاشد.
تردید وجود دارد که کمیسیون‌های انتخاباتی در وعده‌های داده‌شدۀشان مبنی بر شفافیتِ‌ آرا پس از اعلام نتایج ابتدایی صادق باشند و به همین دلیل است که کسی سرِ سوزن روی حرف‌های کمیسیون‌های انتخاباتی حساب باز نمی‌کنــد.
از این ‌رو، هر موقفِ اعلام شده از سوی تیم اصلاحات و هم‌گرایی ممکن است مردم را به همان سو سوق دهد و این سوق‌دهی به یقین که کشور را به بحران می‌کشاند. مسوولیتِ این بحران به دوشِ کسی غیر از مثلثِ تقلب‌کار نیست که یک ضلع آن ارگ، ضلعِ دومش کمیسیون‌های انتخاباتی و ضلع سومش، تیم تحول و تداوم است.