دو سخنرانی اخیر استاد سیاف (سخنرانی در یازدهمین سالگرد شهادت قهرمان ملی و سخنرانی در نخستین سالگرد شهادت استاد) در تاریخ تفسیرهای دینیِ کشورِ ما بی‌سابقه است. این‌گونه سخنرانی‌ها، می‌تواند جنگ در برابر گروه‌های دهشت‌افکنِ طالب، القاعده و حزب اسلامیِ حکمتیار را توجیه دینی ‌کند. زیرا استدلال‌های استاد سیاف به عنوان یک رهبر بزرگ جهادی، عالم برجستۀ دینی و شخصیت بانفوذ سیاسی کشور، حیثیت شمشیر بُرنده‌یی را دارد که در جامعه سنتی افغانستان، هیچ سلاحی نمی‌تواند سنگین‌تر و کاراتر از آن در برابر دهشت‌افکنی واقع شود.
سال‌هاست که چهره‌های تولیدشده در شماری از مدرسه‌های افراط‌گرایی پاکستان، که هیچ‌گونه آگاهی دقیق و عمیق از دین اسلام ندارند، اطلاعات خودساخته و کاذب دینی را که در نصوص اصلی اسلام جایی ندارند، به خورد مردم ما می‌دهند و دین مقدس اسلام را، دینِ جنگ، دینِ انفجار، دینِ مخالف ارزش‌های انسانی، دین ضد ترقی و پیشرفت و … معرفی کرده‌اند و حتا سال‌هاست، کسانی که دین را هم درست می‌فهمند، از ترس ناملاهای مقتدر و از ترس تکفیر ناآگانۀ آنان، نص اصلی دین را از مردم پنهان می‌دارند و به همین دلایل، ما شاهد اسلام و مسلمان واقعی در کشورمان کمتر بوده‌ایم.
مردم افغانستان همیشه از نداشتن علمایی هم‌چون استاد سیاف که در مواردِ مهمِ سوءاستفاده از دین، توانایی و صلاحیت صدور فتوا را داشته باشند، رنج برده‌اند و همین باعث شده که هر کس دین را به ذوق و سلیقه خود هرگونه که خواست، تفسیر کند و همواره از احساسات پاک دینیِ مردم سوءاستفاده صورت گیرد. شهامت و جسارت استاد سیاف در شکستاندنِ هنجارهای ناپسندِ تفسیر دین اسلام و ایستاده‌گی‌اش در برابر تأویل‌ها و تفسیرهای نابخردانۀ طالبان، القاعده و حزب اسلامی به رهبری حکمتیار از قرآن کریم و احادیث نبوی، سخت ارزشمند است و می‌تواند منبع استدلال همۀ مردم ما در برابر این گروه‌های وحشت‌باور قرار گیرد.
در ده سال گذشته، هیچ عالم دینی‌‌یی حاضر نشده است که گروه‌های دهشت‌افکن را که وحشت‌باوری و ترورپیشه‌گی‌شان را «جهاد» نام نهاده‌اند و جنگ‌شان علیه مردم افغانستان را توجیه دینی می‌کنند، از آدرس دین به معرفی گیرد. سخنرانی‌های پسین استاد سیاف در واقع تعریف طالبان  وسایر گروه‌های دهشت‌باور، از آدرس دین است و این سخنرانی‌ها که با استناد به آیه‌های قرآن کریم و احادیث پیامبر اسلام صورت گرفت، واضح ساخت که این گروه‌ها در دین مقدس اسلام هیچ جایگاه و پایگاهی ندارند و عملکردهای ددمنشانۀشان، هیچ‌گونه توجیهی از آدرس اسلام نمی‌تواند داشته باشد.
حالا باید به مردم ما واضح شده باشد که گروه‌های دهشت‌باور و حامیان‌شان، نه به اسلام باور درست، و نه از آن آگاهی لازم دارند و نه هم برای پیاده شدن آیین اسلام می‌جنگند. مردم افغانستان باید قضاوت کنند که آیا تفسیر استاد سیاف به عنوان یک شیخ‌الحدیث و شخصیتی که علوم دینی را در معتبرترین دانشگاه اسلامی جهان ( الازهر) فرا گرفته، از دین درست است یا برداشتِ گروه‌های دهشت‌باور و به ویژه شخص ملا عمر رهبر طالبان که حتا معلوم نیست یک روز هم به مدرسه رفته باشد و یا ترجمه و تفسیر آیه‌یی از قرآن کریم را خوانده باشد یا خیر؟
به باور من، در جامعه‌یی که گفتمان برتر آن، افراطیت دینی است و دشمنان مردم افغانستان با استفاده از این وضع، دین را وسیله قرار داده‌اند و هر عمل دهشت‌گرایانۀ خود را توجیه دینی می‌کنند؛ هیچ سلاحی نمی‌تواند در برابر آنان سنگین‌تر و مؤثرتر از استدلال‌های روشنِ دینی استاد سیاف واقع شود. یازده سال جنگِ مسلحانه با گروه‌های دهشت‌افکن، با این جنگ دو روزه استدلالیِ استاد سیاف با این گروه‌ها قابل مقایسه نیست؛ زیرا در جنگ مسلحانه با آن‌ها، فقط شماری از افراد افراط‌گرا نابود می‌شوند، اما هیچ‌گاه اندیشه و خاستگاه آن‌ها هدف قرار داده نمی‌شود؛ اما استاد سیاف، طی دو سخنرانی اخیرش، باور، اندیشه و راه آن‌ها را با استدالال‌های واقع‌گرایانۀ دینی، مردود توصیف کرد و به مردم فهماند که این جنگ علاوه بر این‌که برضد مردم افغانستان است، جنگ بر ضد اسلام نیز هست و راه رفتن به دنبال این گروه‌ها، دشمنی با این دین مقدس است.
حالا نیاز است که دولت افغانستان، علمای برجستۀ دینی، رسانه‌ها، روشن‌فکران و مردم افغانستان که قربانیان اصلی خشونت‌های طالبان، القاعده و حزب اسلامی حکمتیار اند، استاد سیاف را در مبارزۀ استدلالی و منطقی‌اش بر ضد تفکر تروریستی، حمایت کنند و با بازتاب سخنان او، جامعه را از شر تفسیرهای نادرست دینی و دهشت‌افکنیِ برخاسته از آن نجات دهند.
سکوت شورای علمای افغانستان در برابر این مسایل، دیگر به هیچ صورت برای مردم پذیرفتنی نیست و این شورا باید در حمایت از سخنان استاد سیاف، موقف رسمی و واضح بگیرد و نیز بر وزارت حج و اوقاف است تا به امامان مسجدها دستور دهد که با استناد بر سخنان استاد، جایگاه دهشت‌افکنان را در دین اسلام، و موقف دین اسلام را در برابر عملکرد آنان، برای مردم افغانستان روشن بسازند.