کشتن وحشیانۀ فرخنده و سوزاندن جسد او توسط مردانی‌که اکثریت‌شان جوان بودند، نشان‌ داد که بخشی از جامعۀ افغانستان بیمار است.
شماری از جامعه شناسان با بیان این مطلب می‌گویند: اکثریت جوانانی‌که در این حادثه حضور داشتند، اصلاً نمی‌دانستند که چرا دست به چنین عمل وحشیانه می‌زنند؛ بنابراین چنین عملکردی نشان‌گر روان نهایت بیمار جامعۀ جوان ما است.
درهمین حال، شماری از عالمان دین می‌گویند: فرخنده اگر قرآن را آتش هم زده بود، واکنش در برابر او اسلامی نبود؛ زیرا تعداد زیادی از روانی‌ها، مزد بگیرانی اند که از اسلام به گفته خودشان رو گشتانده اند؛ ولی اسلامی که ما می‌شناسیم از این‌ها ترس ندارد و با این نوع توطیه‌ها فرو نمی‌ریزد .
آنان با انتقاد از عملکرد نهادهای امنیتی تاکید کردند: پولیس هر توجیهی که داشته باشد مقبول نیست، برای این‌که به وظیفۀ خود اصلا عمل نکرده و پولیسی که در این وحشت شرکت داشته، باید مجازات گردد و اگر کنترول نتوانسته، نیز بی‌کفایت بوده باید برطرف گردد .
محمد داوود راوش استاد جامعه شناسی دانشگاه کابل می‌گوید، کشتن وحشیانۀ فرخنده نشان داد که ما در یک جامعه نهایت بیمار زنده‎‌گی می‌کنیم که اکثریت مردم و حافظان امنیت آن، نه از دین و نه هم از قانون آگاهی دارند.
این استاد دانشگاه گفت: اکثریت جوانانی که در این حادثه حضور داشتند، خود نمی‌دانستند که چرا دست به چنین عمل زشت و وحشیانه‌یی می‌زنند؛ بنابراین چنین عملکرد نشان‌گر روان نهایت بیمارجامعه جوان ما است.
به باور استاد رواش، یکی از عواملی که سبب رفتارهای خشونت‌آمیز بدون انگیزه و دلیل درمیان جوانان می‌شود، بیکاری است، زیرا اکثریت جوانان بیکار اند و بیکاری خود یکی از عوامل به وجود آمدن خشونت است.
او می‌گوید: در هر گوشه و کنار شهر گروه گروه از جوانان را می‌بینید که بدون هیچ مصروفیتی در شهر سرگردان اند و دنبال یک مصروفیت می‌گردند تا با آن خود را سرگرم کنند.
استاد رواش اضافه کرد، رفتار وحشیانۀ مردان جوان در برابر فرخنده نشان‌ داد که اکثریت کسانی‌که به فرخنده حمله‌ورد می‌شدند، بدون اینکه دلیل خشونت خود را بدانند، عمل می‌کردند که این مساله از دو عامل ناشی می‌شود: یکی بیکاری و دوم روان نا‌آرام و بیمار جامعه که شاید اکثریت مردم به آن گرفتار اند.
او با انتقاد از نهادهای امنیتی گفت: ضعف و ناتوانی حکومت و نهادهای امنیتی یکی از عوامل دیگری است که سبب شد تا چنین حادثۀ بسیار ناگوار رخ بدهد؛ بنابراین نهادهای امنیتی مسوول اند در این خصوص به مردم افغانستان توضیح دهند.
به گفتۀ این استاد دانشگاه، پس‌لرزه‌های این حادثه بازهم برای زنان و دختران ما زیان‌بار خواهد بود، چرا که از این به بعد شاید اکثریت خانواده‌ها به خاطر حفاظت از دختران شان به آنان اجازه رفتن به مکتب، دانشگاه و کار را ندهد.
وی تاکید کرد: اکثریت خانواده‌ها از این حادثه شوک دیدند و ممکن است به دختران و زنان شان اجازه کار، تحصیل و حتا بیرون رفتن را ندهد.
در این حال، مولوی کمال‌الدین حامد استاد دانشکده حقوق و شرعیات دانشگاه استقامت می‌گوید: تنها فرخنده نبود که قربانی گردید، بلکه این حادثه سه قربانی داشت که هریکی عوامل خود را داشت .
او گفت: فرخنده بر خلاف تمام موازین اسلام و انسانیت به قتل رسید که تنها مورد مشابه آن را به دست گروه‌هایی مانند داعش می‌توان تصور کرد .
وی تاکید کرد: فرخنده حتا ارزشی برابر با جسد کفار حربی را هم نیافت که مسلمانان در میدان جنگ موظف بودند آن‌ها را نیز بعد از کشتن با کرامت انسانی زیرخاک نمایند، بلکه جسد او طعمه آتش جاهلان گردید.
استاد حامد افزود: قربانی دوم اسلام بود و شاگرد اسلام به دست دوستداران جاهل منسوب به اسلام، آتش زده شد .
به گفتۀ او، فرخنده اگر قرآن را آگاهانه هم آتش زده بود، این واکنش اسلامی نبود؛ زیرا تعداد زیادی از روانی‌ها، مزد بگیران و الینه‌ها اند که از اسلام به گفته خود شان رو گشتانده اند؛ ولی اسلامی که ما می‌شناسیم از این‌ها ترس ندارد و با این نوع توطیه‌ها فرو نمی‌ریزد .
وی اضافه کرد: و اما قربانی سوم یک تعداد آدم‌های صاحب مسوولیت و اندیشه بودند که از روی سطحی‌نگری در برابر این قضیه واکنش نشان داد و از این عمل وحشیانه به ظاهر دفاع کردند.
این استاد دانشگاه گفت،: ملا امام مسجد وزیر اکبرخان در رأس این قربانی‌ها قرار دارد که با داوری سطحی‌اش ضربۀ سختی به وجهۀ علمای دینی افغانستان وارد کرد .
او با انتقاد از نیروهای امنیتی گفت: پولیس هر توجیهی که داشته باشد، مقبول نیست، برای این‌که به وظیفۀ خود اصلا عمل نکرده و پولیسی که در این وحشت شرکت داشته، باید مجازات گردد و اگر کنترل نتوانسته، نیز بی‌کفایت بوده باید برطرف گردد .
درهمین حال گفته می‌شود که وزارت داخله وظیفه ۱۳ مأمور پولیس را در ارتباط با کشتن و سوزاندن فرخنده به تعلیق در آورد.
با این حال نورالحق علومی وزیر امور داخله می‌گوید که پولیس در نجات فرخنده ناکام بوده است.
علومی روز گذشته در نشست پرسش‌و‌پاسخ مجلس نماینده‌گان پذیرفت که نیروهای امنیتی نتوانستند فرخنده را از چنگال مهاجمان رها سازند.
در ویدیوهایی که از مراحل مختلف ماجرا در شبکه‌های اجتماعی فیسبوک دست به دست شده، شماری از افراد پولیس دیده می‌شوند که در مراحلی تلاش می‌کنند فرخنده را نجات دهند و در مراحل دیگری کنار ایستاده و تماشاگراند.
عصر پنجشنبه ۲۸ حوت/اسفند در نزدیکی مسجد شاه دوشمشیره در مرکز شهر کابل، ده‌ها مرد خشمگین، فرخنده را به اتهام قرآن سوزی، کشتند و جسدش را آتش زدند.
واما خانوادۀ فرخنده می‌گوید که دخترشان از دارالعلوم بی بی عایشۀ صدیقه فارغ شده بود و تصمیم داشت تحصیلات‌اش را در رشتۀ شرعیات در دانشگاه کابل ادامه دهد.
زنان افغانستان برای اولین‌بار روز یکشنبه هفته جاری، سه روز پس از این حادثه، پیکر فرخنده را در حضور صدها تن در کابل به خاک سپردند و به مردان اجازه ندادند تا آنان را در خاک‌سپاری فرخنده کمک و همکاری کند.