سه شنبه ۲۲ ثور ۱۳۹۴

جنگ و ناامنی در این روزها به مرحله‌یی رسیده که نگرانی‌های مردم و حلقات و چهره‌های سیاسی را آشکار کرده است. دیروز شماری از چهره‌های مطرحِ سیاسیِ جهاد و مقاومت، در بنیاد شهید مسعود گرد هم آمدند و نگرانی‌‌های‌شان از وضعیتِ موجود را با احمدولی مسعود در میان گذاشتند.
در این نشست، وضعیتِ کشور مورد بررسیِ همه‌جانبه قرار گرفت و بر برخی راه‌حل‌ها تأکید رفت. پیش از این، استاد عطا محمد نور هم در برابر وضعیتِ موجود واکنش نشان داده بود و شماری از چهره‌های برجستۀ سیاسی در دیگر مناطقِ کشور نیز واکنش‌هایی در این ارتباط داشتند. اما نشستِ دیروز در بنیاد شهید مسعود، نشان می‌دهد که نیروهای سیاسی و چهره‌های برجستۀ کشور که در گذشته بدنۀ اصلیِ مقاومت برضد طالبان بودند، وضعیتِ خطیرِ کشور را درک کرده‌اند و اگر حکومت به وضعیتِ موجود توجه نکند، احتمال می‌رود که واکنش‌های این‌چنینی در نهایت به اخذِ یک تصمیمِ کلان منتهی گردد تا کشور از رفتن به کامِ بحران نجات یابد.
امروزه از هر گوشه و کنارِ کشور می‌شنویم که باید محورِ مقاومت در برابر طالبان، دوباره ساخته شود و باید در برابر ناامنی‌های اخیر ایستاده‌گی صورت گیرد. مردم با توجه به تحرکاتِ اخیر و شایعاتی که مطرح است و اظهاراتی که صورت گرفته ـ از جمله اظهارات والی پکتیکا که اکنون برکنار شده ـ رأس نظام را قابل اعتماد نمی‌دانند و باور دارند که کسانی در درونِ نظام از قدرتِ موجود استفاده کرده، توطیه‌یی را علیه نظام و مردم به‌راه انداخته‌اند. حالا از هر زبانی می‌شنویم که شمالِ کشور به وزیرستانی دیگر برای آسیای میانه تبدیل می‌شود و جنگ‌های داخلی در پیش است. برخی نماینده‌گان مردم می‌گویند حلقاتی در حکومت قرار دارند که در همسویی با پاکستان می‌خواهند کشور را به سوی نابودی و سقوط به دامنِ داعش و جنگ‌های داخلی سوق دهند. اگرچه حکومت چنین اتهامی را رد کرده است، اما تبارزِ ناامنی‌های بیشتر، مقام‌های دولتی را بی‌پاسخ می‌سازد. برخی تحلیل‌گران می‌گویند که یک حلقۀ مزدور می‌خواهد دولت را به حدِ یک شرکتِ امنیتی تقلیل دهد و از مردم افغانستان به عنوان سربازان و ابزار در برابر کشورهای منطقه استفاده کند. حتا در برخی محافل گفته شده است که اگر نجنبیم، روزی می‌رسد که یا از بین رفته‌ایم یا کشور را از دست داده‌ایم. با این حساب، یک نگرانی شدید در میان قشر سیاسی و مردم به‌وجود آمده که اگر به آن توجه نشود، بیمِ آن می‌رود که مردم خود در برابر وضعیتِ مبهم و مشکوک دست به کار شوند.
به هر صورت، نشستِ دیروز در بنیاد شهید مسعود نشان داد که سیاسیونِ کشور نگرانی‌هایِ زیادی دارند و هیچ مرجعی هم وجود ندارد که به این نگرانی‌ها به گونۀ روشن و مستدل پاسخ دهد. پیشنهاد ما به دولت وحدت ملی این است که باید هرچه زودتر ناامنی‌ها را مهار کند و جلو گسترش ناامنی‌های خُردکننده را بگیرد. افزایش حملات و جنگ‌هایِ جبهه‌یی و نیز افزیش حملاتِ انتحاری، مردم را به بینی رسانده است. عدم اصلاح نهادهای انتخاباتی، مشخص نشدنِ نامزد وزارت دفاع ملی و نیز قطع کمک‌های نهادهای بین‌المللی به کمیسیون‌های انتخاباتی، فراموش شدن اولویت‌های دولت وحدت ملی و بی‌توجهی به توافق‌نامۀ سیاسی که مبنای مشروعیت دولت وحدت ملی است و به گونۀ عمده تشکیل نیافتن دولت و حکومت وحدت ملی به معنای راستین آن، نگرانی‌های عمده‌یی را به وجود آورده‌اند که باید از طرفِ دولت وحدت ملیِ موجود جدی گرفته شوند. در غیر آن، به نظر می‌رسد که وضعیت به‌تدریج از کنترل خارج خواهد شد و فصلِ دردناکِ دیگری در تاریخ کشور شکل می‌گیرد.