تحولات سیاسیِ تازه در کانادا، منجر به ایجاد فرصت‌های جدید همکاریِ حکومتِ این کشور با کشورهای نیازمندِ جهان شده است.
شکست حزب محافظه‌کار به رهبری استیفن هارپر در کانادا و پیروزی لیبرال‌ها به رهبری جستن ترودو در ماه گذشتۀ میلادی، فرصت‌های تازه‌یی را برای تجدید روابط کشورها با کانادا مساعد ساخته و سفرهای تازۀ صدراعظمِ جوانِ کانادا به چندین کشور از جمله ترکیه و بریتانیا، نشان می‌دهد که کانادا در تلاش بازگشایی صفحۀ تازه‌یی از روابط با دنیای بیرون است.
کابینۀ جدیدِ کانادا به تاریخ چهارم نوامبر یعنی کمتر از یک ماه قبل، سوگند وفاداری یاد کرد و برای نخستین‌بار مریم منصف، یک کانادایی افغانستانی‌تبار نیز به عنوان عضو مسلمانِ کابینه، به کرسی وزارت نهادهای دموکراتیکِ این کشور تکیه زد.
رسانه‌های کانادایی از موج تازۀ تماس کشورهای مختلف جهان با حکومت جدید کانادا خبرهای زیادی را پخش کردند، در این میان کشورهایی که همواره از کمک‌های اقتصادی و تخنیکی کانادا سود برده اند، بیشتر تلاش کرده اند تا با حکومت جدید روابط تازه‌یی را برقرار بسازند. اما در این میان، با گذشت نزدیک به یک ماه از آغاز به کار حکومت جدید، دستگاه دیپلماتیک افغانستان هیچ تحرکی برای برقراری چنین تماسی‌هایی نداشته است.
مسعود اچکزی یکی از فعالان حزب لیبرالِ کانادا گفت: «تا کنون هیچ تماسی در سطح بالای حکومت افغانستان با حکومت کانادا برقرار نشده و حتا افغانستان سفیر جدید خود را نیز برای تحرک بخشیدن به روابط دیپلوماتیک با کانادا، معرفی نکرده است.»
به گفتۀ آقای اچکزی، سفارت افغانستان در اوتاوا فقط یک پیامِ تبریکیه به مناسبتِ آغاز به کارِ حکومت جدید در کانادا، به وزارت خارجه ارسال کرده است و تماس‌های فعالِ دیپلماتیکی برای تقویت روابط افغانستان با کانادا وجود نداشته است.
پس از مدت کوتاهی از تأسیس حکومت وحدت ملی در افغانستان، وظیفۀ شام لال بتیجا به عنوان سفیر افغانستان در اوتاوا ختم گردید و وزارت خارجه در کابل تا کنون چهرۀ تازه‌یی را به عوض وی معرفی نکرده است.
افغانستان و کانادا از سال ۱۳۴۹ خورشیدی به این طرف روابط دیپلماتیک داشته اند، با آن‌که تحولات در افغانستان در چندین دهۀ گذشته باعث شده بود تا این روابط مختل گردد، اما موج تازۀ تماس‌های دیپلماتیکی پس از سال ۱۳۸۰ خورشیدی، صفحۀ جدیدی در روابط کانادا با افغانستان ایجاد کرد.
مأموریت نیروهای نظامی کانادا در ولایت قندهار و کمک‌های این کشور در عرصه‌های مختلف بازسازیِ ویرانه‌های ناشی از جنگ، میزان تماس‌های دیپلماتیکی را در جریان بیشتر از یک دهۀ گذشته نیز افزایش داده بود. اما در این میان دیده می‌شود که حکومت وحدت ملی در افغانستان هنوز نتوانسته است که به صحنۀ روابط با کشورهای عمدۀ جهان گام بردارد. ضعف روابط دیپلماتیک افغانستان با کانادا، نشانۀ ضعفِ مدیریت در دستگاه تنظیم روابط دیپلماتیکِ افغانستان با جهان شمرده می‌شود.
در جریان حداقل نیم دهۀ گذشته، جهت و یا تمرکز دیپلماتیکیِ افغانستان بیشتر متوجه مسالۀ تأمین روابط با پاکستان و حفظ توازن منافع هند و پاکستان در افغانستان بوده است. این مسأله تا حد زیادی جریان دیپلماسی فعالِ افغانستان را از مسیر اصلیِ آن منحرف کرده و پاکستانی‌ها نیز با زیرکی و مصروف نگه داشتن حکومت افغانستان، توانسته‌اند بدنۀ اصلیِ تلاش‌های دیپلوماتیک کشور را فلج بسازند.
افغانستانِ جنگ‌زده که بیشتر از هر زمانِ دیگر به تقویت روابط با کشورهای جهان نیاز دارد، بایستی از هر فرصت و امکان برای تقویتِ ساختارهای نظام و تقویت زیربناها به ویژه تأمین امنیت استفاده بکند.
افزایش فعالیت‌های گروه تروریستی داعش موسوم به خلافت اسلامی، کانادا را نیز وا داشته است که با جریان‌هایی که به مبارزه با این گروه برخاسته اند، همکاری نماید. صدراعظم کانادا در سفر به ترکیه و دیدار با رهبران جهان گفت که کانادا در زمینۀ مبارزه با این گروه، از امکاناتِ بیشتری استفاده خواهد کرد.
افغانستان در حال حاضر از فعالیت‎های روزافزونِ داعش و گروه تروریستی طالبان رنج می‌برد، یک دیپلماسی فعال با حکومتِ جدیدِ کانادا می‌تواند کمک‌های تازه‌یی را در زمینۀ مبارزۀ جدی‌تر با گروه‌های تروریستی فراهم نماید.
کانادایی‌ها در زمینۀ آموزش نیروهای امنیتی افغانستان علاقه‌مندی فراوانی دارند، حکومت قبلی کانادا کمک سه‌صدوسی میلیون دالری را به هدف آموزش نیروهای امنیتی افغانستان به تصویب رسانده است که تا سال ۲۰۱۷ میلادی در اختیار افغانستان قرار داده می‌شود.
هرجیت سجن سنگ وزیر دفاع کانادا که به عنوان فرمانده بخشی از نیروهای کانادایی در ولایت قندهار ایفای وظیفه کرده است، شناختِ کافی نیز از چالش‌های امنیتی و چه‌گونه‌گی ارایۀ کمک به ساختارهای نظامی افغانستان دارد. تماس‌های دیپلماتیک و حتا تماس وزارت دفاع افغانستان با وزارت دفاع کانادا می‌تواند میزان کمک‌های نظامی کانادا را به نیروهای امنیتی افغانستان بیشتر بسازد و آن‌ها از فرصت‌های تازه‌یی که کانادایی‌ها در اختیار کشورهای جهان قرار می‌دهند، سود خواهند برد.
از سوی دیگر، رهبری «وزارت نهادهای دموکراتیک کانادا» در اختیار مریم منصف قرار دارد، افغانستان نهادهای زیادی دارد که در زمینه‌های دموکراسی و مردم‌سالاری کار می‌کنند، تأمین روابط با وزارت نهادهای دموکراتیکِ کانادا می‌تواند زمینۀ جلب کمک‌ها و فراهم‌آوری امکانات تبادلِ تجارب را میان افغانستان و کانادا، تشدید بخشد.
به نظر می‌رسد که موجودیت سطح بلندِ اختلافاتِ درونیِ حکومت وحدت ملی در زمینۀ تعیین سفرای افغانستان در خارج و کُنـدی در زمینۀ جهت دادن به فعالیت‌های دیپلماتیکی، منجر شده است که در برخی از موارد مهره‌های ضعیف در بیرون از افغانستان به عنوان سفیر و دیپلمات مقرر شوند و در نتیجه، تحرکی در زمینۀ تماس‌های واقعیِ دیپلماتیک به میان نیاید و فرصت‌های فراهم شده برای دریافت کمک‌ها نیز هدر برود.