واکنش‌های داکتر عبدالله رییس اجراییِ دولت وحدت ملی و استاد سیاف رهبر جهادی، در برابرِ سخنان رییس شورای عالی صلح، نشان از آن دارد که بی‌اعتمادی‌ها و بی‌باوری‌ها میانِ سیاست‌مدارانِ کشور نسبت به برنامۀ گفت‌وگوهای صلح، حالا جایش را به رویارویی داده است.
انتخاب آقای گیلانی به مقام ریاست شورای عالی صلح و سخنانِ او در حمایت از طالبان و ناجایز دانستنِ جنگ در برابر آنان، واکنش برخی رهبرانِ جهادی و مسوولانِ دولت وحدت ملی را برانگیخته است. واکنش روز گذشتۀ داکتر عبدالله در مراسم یادبود مارشال فهیم نسبت به سخنان رییس شورای عالی صلح، و سکوتِ اشرف‌غنی در برابر آن، نشان داد که حضور گیلانی در رأس شورای عالی صلح، سبب بروزِ مشکلاتِ تازه‌یی میان هر دو رهبرِ دولت وحدت ملی شده است.
البته رییس‌جمهوری نه تتها در برابر سخنان طالبانیِ رییس شورای عالی صلح سکوت کرد، که حتا یکی دو روز پیش، در مراسم فراغت دانشجویانِ دانشگاه نظامی مارشال فهیم، طالبان را از تروریستان جدا قلمداد کرد و طی سخنانی سعی نمود که جنگ در برابر القاعده را مطرح کند و از آشتی با طالبان خبـر دهد. او گفت که القاعده، داعش و تروریست‌های منطقه‌یی در افغانستان جایی ندارند و در افغانستان خانۀشان خراب خواهد شد.
اما این سخنانِ رییس‌جمهور غنی در حالی ایراد شد که طالبان چند روز پیش، موقف‌شان را در برابرِ نشست‌های چهارجانبه روشن کرده بودند؛ اما بازهم رییس‌جمهور روی آن تبصره نکرد.
به هر صورت، سخنان استاد سیاف و داکتر عبدلله در محفل روز گذشته، نشان داد که این دو شخصیتِ سیاسی و جهادیِ کشور، از اصل برنامۀ گفت‌وگوهای صلح دور مانده‌اند و هر دو طرف، به دلایلی نمی‌توانند از اصلِ ماجرا باخبر شوند. سخنان دیروز داکتر عبدالله نشان داد که او با گزینشِ گیلانی به مقام شورای عالی صلح، چندان موافق نبوده و حالا رویارویی او با گیلانی می‌تواند رویارویی با برنامه‌های اشرف‌غنی تلقی شود.
اما انتظار این بود که داکتر عبدالله از ابتـدای امر، در برابرِ گزینشِ گیلانی به مقام ریاست شورای عالی صلح، می‌ایستاد و بر تعیینِ یک فرد صالح و اهل به این مقام تأکیـد می‌کرد.
از جانب دیگر، درخواست استاد سیاف به‌خاطر مشارکت در روند گفت‌وگوهای صلح و آن‌چه که زیر نامِ صلح در کشور می‌گذرد، نشان از آن دارد که صلح برای بسیاری‌ها به یک بازیِ معروف بدل شده که در آن، همه بازنده به نظر می‌رسند الا گروهی که این پروژه را به پیش می‌برد!
واکنش در برابر اظهارات رییس شورای عالی صلح و برنامه‌های پنهانیِ ریاست‌جمهوری، در شرایطی که طالبان موقف‌شان را عملاً اعلان کرده‌اند، این پیام را می‌رساند که باید تغییراتِ جدی هم در ترکیب رهبری شورای عالی صلح و هم در برنامه‌هایی که به هدف گفت‌وگوهای صلح چیده شده‌اند، به وجود بیاید.
بنابراین، پیشنهاد ما به آقایان غنی و عبداالله این است که هرچه زودتر رییس شورای عالی صلح را به دلیلِ اظهاراتِ طالبانی و مزدورمنشانه‌اش سبک‌دوش و به جای آن، یک فرد صادق و طن‌دوست را انتخاب کنند. و از طرف دیگر، ریاست‌جمهوری باید تغییراتِ بنیادینی را در مدیریتِ برنامه‌هایی که به هدفِ صلح لحاظ شده‌اند، به وجود آورد و این برنامه و مدیریت، چنان‌که استاد سیاف تأکید داشت، باید همه‌شمول و شفاف گردد. مسلماً این خواستِ یک شخص یا دو شخص نه، بلکه خواستِ مردم، رسانه‌ها، کارشناسان و اغلب شخصیت‌های سیاسیِ کشور است.