هفتۀ گذشته، عملیاتی شش‌روزه به رهبریِ والی بلخ، در آن ولایت راه‌اندازی شد و گفته می‌شود که ظالم‌ترین‌طالبان در این عملیات یا کشته شدند و یا به بند افتـادند. همچنین گفته شده است که آن طالبان، خانه‌های مردم را در ساحاتِ زیرِ کنترل‌شان آتش زده بودند و مردم از ظلم و ستم‌ِ آن‌ها در رنج و عذاب قرار داشـتند.
عملیاتی که برای از بین بردنِ آن طالبان در بلخ صورت گرفت و عملیاتی که چندی پیش در فاریاب به‌راه افتاد، مطمیناً از تحرکاتِ طالبان در بهارِ پیش رو خواهد کاست. اگر عملیاتِ بلخ صورت نمی‌گرفت، احتمال می‌رفت که آن منطقه به وردوجی دیگر تبدیل ‌شود و دردسرِ کلانی برای مردم بلخ و کُلِ افغانستان خلق کند.
یادمان نرود که هستند مناطقی که طالبان همین اکنون در آن‌ها به شکلِ آرام بستره انداخته‌اند و با توجه به برنامه‌هایی که دارند، می‌خواهند در بهارِ پیشِ رو جنگ‌شان را به‌قوت آغاز کنند. نگرانی از چنین وضعی، در این روزها در هر محفل و نشستی مطرح است. در چند محفلی که در دو هفتۀ گذشته به هدف یادبود از شخصیت‌های فقید مجاهدین (استاد مزاری، مارشال فهیم و مولانا سیدخیلی) راه‌اندازی شده بودند، سخنرانان از فرداهایِ خطرناک و جنگ‌هایِ کلانِ پیشِ رو هشدار دادند و مردم را خواه‌ناخواه بیمناک ساختند.
بنابرین، در این شب و روزها که طالبان آماده‌گی‌های جنگی‌شان را برای بهارِ ۱۳۹۵ می‌گیرند، باید عملیات‌های غافل‌گیرکننده‌یی مثل عملیات بلخ راه‌اندازی گردد تا عملیات‌های طالبان در نطفه خنثا شود. چنان‌که همین اکنون گفته می‌شود، طالبانی که از مناطق دند غوری و دند شهاب‌الدین گریخته‌اند، در بغلان مرکزی تجمع کرده‌اند و نیز طالبانی از ولایت‌های تخار و بدخشان نیز در کنارِ آنان در همین منطقه گرد آمده‌اند. مردم بغلان می‌گویند که برخی از طالبان با خانواده‌های‌شان از تخار به این منطقه کوچیده‌اند.
قرار اظهاراتِ باشنده‌های محلی و نیز برخی از اعضای مجلس، هم‌اکنون رابطۀ تنگاتنگی میانِ طالبان در شهر قندوز و بغلانِ مرکزی برقرار شده و نیروهای طالب به بیسیم‌های پیشرفته‌یی مجهزند که تأمین روابط‌شان را در سراسرِ کشور بسیار آسان ساخته است. با این حساب، حالا خط دفاعی و مرکزیِ طالبان در شمال کشور، ولایت بغلان به‌خصوص بغلان مرکزی شمرده می‌شود و احتمال دارد که طالبان در این منطقه در بهارِ پیش رو دردسرهای بزرگی را برای مرم خلق کنند. این طالبان حالا در خانه‌های افراد محلی به سر می‌برند و بیشترِ آن‌ها نیز در تعمیرهای دولتی و مساجد، شب و روز می‌گذرانند، در حالی که آب و نان شان تأمین می‌شود و هیچ مشکلی ندارند!
دولت وحدت ملی در شرایط کنونی، باید سرسختانه مانع تجمعِ افراد طالبان در بغلان مرکزی و یا هر جای دیگرِ کشور شود. اما متأسفانه دیده می‌شود که در برخی از مناطق کشور، ولسوالی‌های مهم به طالبان واگذار می‌شود و نیروهای دولتی به عقب‌نشینی می‌پردازند. مسلماً اگر وضعیت به همین منوال ادامه یابد، طالبان می‌توانند قوی‌تر از سال‌های قبل، در جبهاتِ جنگ ظاهر شوند. اما اگر مقاماتِ دولت وحدت ملی، قاطعیت و درایت به خرج دهند، با روی دست گرفتنِ اقدامات پیش‌گیرانه همانند آن‌چه در بلخ صورت گرفت، می‌توانند حرکتِ رو به جلوِ طالبان را متوقف و آن‌ها را در بهار و تابستانِ پیشِ رو درهم بکوبند.
شایسته است که دولت به آن‌چه در بلخ اتفاق افتاد، اقتـدا کند و به‌جای دست زیر الاشه نشستن، از حالا به پاک‌کاریِ قاطعانۀ مناطقِ دردسرآفرین اقدام کنـد.