رهبران دولت وحدتِ ملی با هیأتی بلندپایه برای شرکت در نشست پیمان اتلانتیکِ شمالی (ناتو) وارد پولند شده‌اند. نشستِ ناتو در روزهای هشتم و نهمِ جولای در شهر وارسا با شرکت اعضای ناتو برگزار می‌شود و یکی از مسایل محوری آن، بحث در مورد وضعیت، ادامۀ حضور و کمک‌های کشورهای عضو ناتو به افغانستان است. هیأت افغانستان پیش از رفتن به وارسا گفته است که با طرح جامع در نشستِ ناتو حضور می‌یابد.
نشستِ ناتو برای افغانستان از اهمیتِ ویژه برخوردار است. در آستانۀ برگزاری این نشست، بارک اوباما رییس‌جمهوری امریکا در یک سخنرانی، بر ادامۀ کمک‌های این کشور به افغانستان تأکید ورزید. قرار بود که به‌زودی شمارِ سربازانِ امریکایی در افغانستان به پنج‌هزار نفر کاهش پیدا کند، ولی در این سخنرانی بارک اوباما گفت که سربازان امریکایی در حدی بیشتر از هشت‌هزار سرباز در افغانستان باقی خواهند ماند. این تعهد تازۀ امریکا به معنای آن است که این کشور نسبت به وضعیتِ افغانستان و منطقه، حساسیت‌های خود را دارد و از تحولاتِ آن نگران است.
نگرانی امریکا حالا عمدتاً از جانب تهدیدهایی‌ست که پاکستان جهان را با آن روبه‌رو کرده است. تهدید افراط‌گرایی و تروریسم که از محور پاکستان نشأت می‌گیرد، می‌تواند خطرِ حمله به کشورهای غربی را افزایش دهد. پاکستان از سال‌های دوری به این‌ طرف، لانۀ گروه‌های تکفیری و افراط‌گراست که با رویکرد خاصی می‌خواهند به هدف‌های سیاسیِ خود برسند. این گروه‌ها تنها برای کشورهای غربی و یا آن‌گونه که خودشان تعبیر می‌کنند، کشورهای کفر خطر به شمار نمی‌روند، بل برای کشورهای اسلامی نیز خطرناک ثابت شده اند.
حمله به حریمِ امنِ پیامبر اسلام در اواخر ماه رمضان نشان داد که گروه‌های تکفیری، هیچ حد و مرزی را به رسمیت نمی‌شناسند و همواره مترصدِ فرصت اند تا با کشتن انسان‌های بی‌گناه اعلام حضور کنند. شاید این نخستین‌بار باشد که جوامع اسلامی با چنین پدیده‌هایی روبه‌رو می‌شوند که حتا حرمتِ ماه‌ها و مکان‌های مقدس را هم ندارند.
در هیچ زمانی از تاریخ اسلام، توحش و بربریتِ عده‌یی جاهل را این‌گونه شاهد نبوده ایم که هیچ حد و مرزی را برای خود تعریف نکرده باشند. گروه‌های تکفیری فعلی، که بخش‌های بزرگی از منطقه را در قبضه دارند، با بی‌رحمی تمام به جنگِ انسانیت می‌روند. این گروه‌ها همان‌گونه که در مدینه آتش می‌افروزند، در افغانستان در ماه مبارک رمضان می‌توانند با حملۀ انتحاری، جانِ بیشتر از ۳۰ دانشجوی اکادمی پولیس را بگیرند و در عراق با حمله به مساجد و مکان‌های مقدس، هزاران خانواده را سوگوار سازند. از این منظر، نشست وارسا همین‌طور که می‌تواند برای افغانستان بااهمیت تلقی شود، برای کشورهای منطقه که درگیرِ مبارزه با تروریسمِ نوبنیـاد اند نیز بااهمیت می‌باشد. تداوم حضورِ ناتو در افغانستان بدون شک بر کشورهای منطقه نیز تأثیرگذاری دارد و این کشورها را در مبارزه با تروریسم انگیزه می‌بخشد.
جهانِ امروز نمی‎تواند مسایلِ خود را بدون همیاری مشترکِ تمام کشورها حل‌وفصل کند. مشکلات امروزِ کشورهای جهان، زمانی به حلِ نهایی می‎رسند که اجماع جهانی در مورد آن‌ها به وجود آمده باشد. جهان امروز، جهانِ جزیره‌های پراکنده و دورافتاده از یکدیگر نیستند. اتفاقات و حوادث در دورترین کشورِ جهان نیز می‌تواند بر کُلِ معادلاتِ جهانی تأثیرگذار باشد. امروز کشورهای غربی به همان اندازه از خطرِ تروریسم و افراط‌گرایی در هراس‌اند که کشورهای جهانِ سوم نیز از آن بیم دارند.
حوادثِ سوریه نشانه‌های خود را در فرانسه به‌جا می‌گذارد، همان‌گونه که طالبانیسـم در بیشتر از یک‌ونیم دهه، واشنگتن و نیوریارک را هدف قرار داد. تروریسـم زمانی از جهان می‌تواند ریشه‌کن شود که همۀ کشورها یک‌صدا به جنگِ آن بروند؛ زیرا این معضل تنها مربوط به یک منطقه و یک کشور نیست. همان‌گونه که عواملِ بی‌شماری در به‌وجود آمدنِ تروریسـم دخیل بوده اند، به عوامل زیادی نیاز است که دست به کار شوند و با همیاری مشترک ریشه‌های آن را بخشکانند.
از تأثیراتِ منطقه‌یی و جهانیِ نشستِ وارسا که بگذریم، اهمیتِ بیشترِ آن برای افغانستان است؛ کشوری که پانزده سال است حداقل در مبارزه با تروریسـم قربانی می‌دهد. کشورهای عضو ناتو گفته‌اند که بخش چشم‌گیری از آجندای نشستِ وارسا به مسایل افغانستان اختصاص یافته است و این کشورها تلاش می‌کنند با محور قرار دادن وضعیتِ افغانستان و سپردن تعهداتِ تازه به آن، تغییراتی را در رویکردشان در مبارزه با تروریسـم به وجود آورند.
هیأت افغانستان امیدوار است که با بستۀ پیشنهادیِ خود بتواند به جلب کمک‌های بیشترِ ناتو موفق شود. افغانستان این بار تلاش دارد که از کشورهای عضو ناتو، تعهداتِ تازه برای تمویلِ نیروهای امنیتیِ افغانستان دریافت کند. به گفتۀ مقام‌های کشور، بخشی از این تعهدات باید شامل تجهیز نیروهای هواییِ افغانستان شود. هرچند هنوز معلوم نیست که هیأت افغانستان با چه دستاوردهایی از این نشست به کشور برخواهد گشت، ولی حضورِ رییس جمهوری و رییس اجراییِ دولت وحدت ملی در نشست وارسا، این امیدواری را تقویت کرده که این بار دولتِ افغانستان بتواند کمک‌های بیشتری از ناتو برای تقویت نیروهای امنیتی کشور در مبارزه با تروریسم و افراط‌گرایی به دست آورد.