در حالی که سران و اعضای رهبریِ جمعیت اسلامی در حالِ گفت‌وگو میانِ خود استند، ارگ ریاست جمهوری در واکنش به دیدارهای استاد عطا محمد نور سرپرست ولایت بلخ و رییس اجراییِ جمعیت اسلامی گفته است که این‌گونه دیدارها و گفت‌وگوها به هدفِ مشارکتِ بیشتر و ایجاد اصلاحات در حکومت صورت می‌گیرد و به تقسیم قدرت با هیچ جناح و شخصی نباید تعبیـر شود.
به گفتۀ معاون سخنگوی ریاست جمهوری، گفت‌وگوهای ارگ شامل همۀ جناح‌های مطرح در کشور می‌شود. او همچنین تأکید کرده که رییس جمهوری با خیلی از شخصیت‌ها و جریان‌های سیاسیِ تأثیرگذار برای کارآمد ساختنِ نقش دولت مشوره و گفت‌وگو می‌کند، ولی هرگز با کسی و جناحی بر سرِ تقسیم قدرت گفت‌وگو نخواهد کرد.
در همین حال، گفت‌وگوهایِ سران جمعیت اسلامی افغانستان که این روزها بیشتر از هر جناح و سازمانِ سیاسیِ دیگری با یکدیگر دیدار و رای‌زنی دارند، این شایبه را تقویت کرده که گویا این حزب در میانِ خود به اختلاف‌هایی تازه رسیده و همین اختلاف‌ها سبب شده اند که آن‌ها با یکدیگر دیدار و گفت‌وگو داشته باشند.
البته اختلاف‌های سلیقه‌یی در میانِ هر جناح و حزبی می‌تواند وجود داشته باشد و نباید از آن، به انشعاب و یا فروپاشیِ آن حزب و سازمان تعبیر شود. حزب جمعیت اسلامی از احزاب با پیشینۀ اسلامی در افغانستان است که بیشتر از نیم قرن از کار و فعالیتِ سیاسیِ آن می‌گذرد. این حزب طی این مدت نیم‌قرنه، توانسته در درونِ جامعه به اندازۀ کافی نفوذ داشته باشد و از تأثیرگذارترین احزابِ موجود در سیاست‌های کشور به شمار رود.
کار و فعالیتِ نیم‌قرنه، برای یک حزبِ سیاسی که تجربۀ جهاد و مقاومت را نیز در کارنامۀ خود داشته باشد، چیزِ کمی نیست؛ ولی در عین حال، نمی‌توان انکار کرد که در حزب جمعیت اسلامی نیز مانند هر حزب سیاسیِ دیگری، دیدگاه‌ها و نظراتِ گوناگونی می‌تواند بروز کند. شاید پویاییِ حزب جمعیت اسلامی که توانسته از آزمون‌های بی‌شمارِ تاریخی تا به امروز سرافراز بیـرون شود، یکی آن‌هم نوع نگاهِ متکثر و مداراجویانۀ آن با مسایلِ متحدثه بوده باشد.
حزب جمعیت در طول سال‌های طولانیِ فعالیتِ خود، به ویژه در برهه‌هایی که رهبر فقید آن پروفیسور برهان‌الدین ربانی هنوز در قید حیات بود، همواره به عنوانی حزبی میانه‌رو، غیرقومی، فراگیر و متکثر شناخته می‌شد. این ویژه‌گی جمعیت سبب شده که بتواند در میان اقشار مختلفِ کشور، به عنوان حزبی ملی و دارای ارزش‌های همه‌شمول شناخته شود و هر کسی از هر قوم، تبار و زبانی، خود را به هدف‌های آن نزدیک احساس کند.
جمعیت اسلامی در طول تاریخ حیات خود، حزبی دگم‌اندیش نبوده که فقط به یک قشـر و تبار تعلق داشته باشد. گفت‌وگوهای میان‌حزبی‌یی که این روزها بسیار گُل کرده، بخشی از این ویژه‌گی جمعیت اسلامی را تبارز می‌دهد و هیچ‌گونه منافاتی با اساسات و روش‌های مبارزاتی و سیاسی آن ندارد. اگر جمعیت اسلامی چیزی غیر از این می‌بود، آن وقت جای حرف و بگوـ‌مگو داشت. اما آن‌چه که برمی‌گردد به گفت‌وگوها و رای‌زنی‌های این حزب میان اعضای رهبری آن، فکر نمی‌شود چیزِ خارق‌العاده و غیرمعمول باشد.
گفت‌وگوی میان‌حزبی برای شناختِ وضعیت و دورنمای سیاست‌های آن، یک امرِ کاملاً پذیرفته و قابل درک است؛ اما این‌که چرا از چنین گفت‌وگوهایی چنین برداشت‌های غیرمعمول صورت می‌گیرد، جای حرف و بحث دارد. سـوال این‌جاست که چرا این‌همه حساسیت نسبت به دیگر احزاب سیاسی در کشور وجود ندارد که در مورد جمعیت اسلامی وجود دارد؟
شاید یک پاسخ برای چنین پرسشی این باشد که همه حزب جمعیت را در سیاست‌های افغانستان جدی می‌گیرند و به همین دلیل، چنین نشست‌هایی بحث‌برانگیز می‌شوند. وقتی شماری از اعضای رهبری جمعیت در جایی همدیگر را می‌بینند، عده‌یی فوراً به دنبال آن می‌گردند که کی‌ها در این جمع حضـور ندارند تا زمینه‌یی شود برای نشر تصویرهایی از آن نشست و حدس‌وگمان‌هایی که اکثراً هم هیچ رابطه‌یی با آن نشست نمی‌تواند داشته باشد. مثلاً می‌گویند فلان شخصیت‎ها در نشست و یا دیدار در منزل فلان رهبر جمعیت حضور نداشته اند و باز به این نتیجه می‌رسند که این فرد و یا افراد، با دیگر اعضای جمعیت اختلافاتِ جدیِ سیاسی پیدا کرده اند.
فضای جامعه متأسفانه چنان کدر و مملو از بدبینی هست که حتا عدم حضورِ یک فرد در یک محفل هم می‌تواند تتیر اولِ خبری شود؛ در حالی که شاید آن فرد به دلایلِ دیگری نتوانسته باشد در آن نشست حضور پیـدا کند. اما در این میان، یک نهادِ دیگر هست که به‌شدت از چنین فضایی به نفع خود بهره‌برداری می‌کند و آن، جناح متعلق به ارگ و رییس جمهوری کشور است. این جناح با ابزارهای مختلف و از جمله فیسبوک‌چلوونکی‌های خود، در پی کدر کردنِ فضای سیاسیِ جامعه به ویژه در رابطه با احزاب، سازمان‌ها و شخصیت‌های تأثیرگذار است.
ارگ در پانزده ـ شانزده سال گذشته، به اشکال و انحایِ مختلف این سیاست را پیش برده و گویا از آب گل‌آلود ماهی گرفته است. حالا هم شوربختانه بخشی از فضای گفت‌وگوهای سیاسی میان احزاب و سازمان‌های تأثیرگذار کشور از سوی این نهاد سبوتاژ و تحریف می‌شود و تلاش صورت می‌گیرد که از آن‌ها تصویری ناروشـن و مغشوش ارایه شود که بیشتر همخوان با منافع گروهی و سیاسیِ ارگ است.