۳ جولای سال ۲۰۰۰ بود که احمدشاه مسعود به‌حیث اولین رهبر از خانوادۀ جهاد و مقاومت، اعلامیۀ حقوق اساسی زنان افغانستان را امضا کرد.
این اعلامیه که در کنفرانس شهر دوشنبه، به تاریخ ۲۸ جون با اشتراک ۳۰۰ زن از داخل و خارج افغانستان قبلاً تصویب گردیده بود، پس از امضای مسعود، مورد حمایت و پشتیبانی ۳۰۰۰۰۰ زنان که در ساحات کنترول مقاومت زندگی می‌کردند، قرار گرفت و به امضا رسید. هدف از تصویب این اعلامیه و تمامی تلاش‌ها آن بود تا حقوق اساسی زنان افغانستان در چوکات یک قانون اساسی جدید احیا گردد.
اعلامیۀ حقوق اساسی زنان، زمانی مورد حمایت مسعود و مردم قرار گرفت که طالبان در مناطق تحت کنترول خود طی ۵ سال حاکمیت شان، این حقوق اساسی را با فتوای های طالبانی فسخ و لگدمال نموده بودند و زنان و دختران کشور را از حق تعلیم و تربیه، حق صحت، حق کار، و بسیاری از حقوق اولیۀ انسانی و اسلامی محروم ساخته بودند.
متأسفانه همین تفاوت های ارزشی در افغانستان، تبعیض زأ بوده اند و رهبران جامعه را دست باز داده است که از این حربه علیه یکدیگر و دیگران استفاده نمایند، میزان تهدید ها را در کشور بالا ببرند و بلافاصله بازی دست تروریستان گردند.
در مقام یک انسان، با وجدان و با فطرت انسانی، همچنین با تکیه بر آموزه های دینی، همینکه بار بار میگوئیم، الحمد لله رب العلمین، (رب عالمیان یا خالق همه)، اعم از زن و مرد، عرب و عجم، سیاه و سفید، مسلمان و غیرمسلمان … کافیست که به کرامت انسانی، انسانها حرمت گذاریم و از تبعیض میان مخلوق خدای یکتا بپرهیزیم.
مناسبت ها، از جمله مناسبت روز زن از آن حیث مهم است که ما را به تأمل وا میدارد که نصف جامعۀ خود را بهتر بشناسیم. اینکه زنان سیر تاریخی بیرون شدن از تبعیض جنسیتی را با چه مسافت و مشکلاتی پیموده اند و این تغییر در طرز تفکر مان در مورد جایگاه و نقش زن چه میباشد و این سفر عدالت گرایانه در افغانستان در کدام مرحله قرار دارد؟
در آخرین اقدام، ملل متحد، عنوان Be bold for change، “برای تغییر با جرأئت باشید” را برای زنان جهان انتخاب کرده است تا در پهلوی توانمند ساختن اقتصادی، محیط امن کار و زندگی نیز برای زنان آماده گردد.
از صفحۀ فیسبوک احمدولی مسعود