اخذ طویانه یا شیربها که یکی از چالش‌های بزرگ فرا راه ازدواج است، سبب بالارفتن سن ازدواج جوانان در شهرهای بزرگ مانند کابل شده است.
مسوولان وزارت زنان با اظهار این مطلب می‌گویند، میلیون‌ها جوان در شهرهای کشور به دلیل گرفتن طویانه نمی‌توانند ازدواج کنند.
مژگان مصطفوی معین مسلکی وزارت امور زنان در مراسم تجلیل از کمپاین جهانی محو خشونت علیه زنان که روز گذشته در کابل برگزار شده بود، گفت که گرفتن طویانه یا شیربها یکی از موانع بزرگِ سد راه ازدواج جوانان است.
به گفتۀ او، طبق آمار وزارت زنان طویانه‌یی‌که در ولایت فاریاب در بدل فروش دختران اخذ می‌شود، از پنج تا پانزده لک افغانی می‌باشد.
بانو مصطفوی افزود، ترکمن‌های افغانستان به اضافۀ ۱۵۰۰ هزار افغانی، صد سیر گندم، صد سیر برنج، ده رس مواشی و سایر مواد را از خانوادۀ داماد به عنوان طویانه یا شیربها اخذ می‌کنند.
وی تاکید کرد، در مادۀ ۵۴ قانون اساسی آمده است که خانواده رکن اساسی جامعه بوده و مورد حمایت دولت قرار دارد؛ بنابراین دولت مکلفیت دارد تا باطویانه که یکی از مسایل غیرشرعی است، مبارزه کند.
بانو مصطفوی همچنان گفت، مطابق مادۀ ۶۸ قانون مدنی افغانستان، هرگاه در عقد ازدواج شرطی گذاشته شود که مخالف قانون و اهداف ازدواج باشد، عقد صحی و شرط باطل پنداشته می‌شود.
او به خبرنگاران گفت، چون طویانه پولی است که جدا از مهر بوده و قبل از ازدواج از داماد به عنوان ضمانت اخذ می‌شود تا داماد در ازدواج کارشکنی نکند؛ بنابران این چنین اقدام از دید اسلام باطل بوده و اگر بدون رضایت دختر گرفته شود، حرام است.
در این حال، مولوی کرامت صدیقی نمایندۀ وزارت حج و اوقاف در این نشست با تاکید بر نادرست‌بودن اخذ طویانه گفت: «گرفتن شیربها یا طویانه یک نوع جاهلیت است.»
به گفتۀ مولوی کرامت، در حالی‌که طویانه جاهلیت است و مهریۀ حق زن؛ اما متاسفانه در افغانستان هیچ کس مهر زن خود را نمی‌پردازد.
مولوی کرامت با انتقاد از زنان گفت، مهریه حق زنان است و باید آن را بگیرند؛ اما زنان ما به خاطر گرفتن مهریه هیچ نوع اقدامی نمی‌کنند؛ ولی من به عنوان یک مولوی آماده استم که به خاطر گرفتن این حق زنان، مبارزه کنم.
وی افزود، زنان با گرفتن مهر، میراث و حق نفقه از لحاظ اقتصادی خودکفا می‌شوند و در جامعه از دید اقتصادی دست بالا خواهند داشت.
او تاکید کرد، قبل از اسلام اعراب دختران‌شان را زنده به گور می‌کردند و پیامبر گرامی اسلام  حضرت محمد(ص) با این اقدام آنان که یک نوع جاهلیت بود، مبارزه می‌کرد و در عصر حاضر طویانه گرفتن و خشونت نیز جاهلیت است و باید با آن مبارزه صورت گیرد.
درهمین حال، شینکی ذهین کروخیل عضو مجلس نماینده‌گان اخذ طویانه را یک نوع خشونت در برابر دختران افغان تلقی کرده گفت، شماری از خانواده‌ها دختران کم سن و سال خود را به دلیل مشکلات اقتصادی در بدل پول به شوهر می‌دهند که این اقدام آنان یک نوع خشونت است.
بانو کروخیل تاکید کرد، زمانیکه یک دختر خورد سن در بدل پول به شوهر داده می‌شود و خانواده و یا شوهر این دختر به خاطر انتقام گرفتن با او بد رفتاری می‌کند؛ بنابراین گرفتن طویانه نه تنها سبب خشونت می‌گردد، بل باعث ازدواج اطفال  نیز می‌گردد.
او همچنان افزود، مشکلات اقتصادی ناشی از پرداخت طویانه سبب مشکلات روانی در میان مردان گردیده و باعث می‌شود که مردها به دلیل مشکلات اقتصادی به بیرون از افغانستان سفر کنند که این مساله سبب جدایی بسیار طولانی بین زن و شوهر می‌گردد.
در این مراسم روشن مشعل نمایندۀ شبکه زنان افغانستان آماری از بررسی قضایای خشونت ارایه کرده گفت، قضایایی که سیر قانونی‌شان تعقیب گردیده ۷۸ مورد، قضایایی که به نهادهای حقوقی رجعت داده شده ۹۷ مورد، قضایایی‌که مورد دادخواهی شبکه زنان افغان قرار گرفته ۳۳ مورد و قضایایی که در بانک اطلاعاتی ثبت شده ۲۰۸ مورد است.
در افغانستان پولی‌که در بدل ازداج دختران گرفته می‌شود، به نام‌های طویانه، ولول، پیشکش، گله، قلین و شیربها یاد می‌شود و گرفتن این پول تقریباً در سراسر افغانستان یک امر طبیعی بوده و خانواده‌ها آن را یک نوع حمایت از دختران‌شان تلقی می‌کنند.