روزنامۀ واشنگتن‌تایمز در گزارش تازه‌یی نوشته که افغانستان مادر فساد است و حکومت آن منفور، قبیله‌یی و غیر منطقی می‌باشد. اما محمداشرف غنی، رییس حکومت وحدت ملی یک روز بعد از نشر این گزارش، فقط دو نهاد مربوط به تیم رقیبش را متهم به فساد قوم‌گرایی کرده از سایر نهادهایی که مربوط به تیم خودش است و بیشترین میزان فساد و قوم‌گرایی را دارد، اصلاً نامی نبرده است.

روزنامۀ واشنگتن‌تایمز به روز یک‌شنبه، ۱۷ ثور/ ۷ می، در گزارش تازه‌یی نوشته بود که افغانستان مادر فساد است و حکومت آن منفور، قبیله‌یی و غیر منطقی می‌باشد.
محمداشرف غنی، رییس حکومت وحدت ملی یک روز بعد از نشر این گزارش، فقط دو نهاد مربوط به تیم رقیبش را متهم به فساد قوم‌گرایی کرده از سایر نهادهایی که مربوط به تیم خودش است و بیشترین میزان فساد و قوم‌گرایی را دارد، اصلاً نامی نبرده است.
واشنگتن‌تایمز:
واشنگتن تایمز نوشته است: حکومت دست نشاندۀ ما در افغانستان، مادر فساد است. این حکومت حکومت منفور، قبیله‌یی و غیر منطقی می‌باشد.
به نوشتۀ روزنامه، به علاوه فساد، قانون‌ در این کشور تک قومی است و قانون ملی و همه‌جانبه نیست.
روزنامه نوشته است که امریکا برای پیش‌برد چهار هدف وارد، افغانستان شده بود که هیچ یک از آن هم بر آورده نشد.
هدف نخست امریکا در افغانستان سرنگونی گروه‌های تروریستی طالبان و القاعده بود که پس از ۱۶ سال هنوز نتیجۀ مبارزه با این گروه‌ها چشم‌گیر نیست. هدف دوم عاری ساختن دولت افغانستان از فساد که هنوز فساد در این کشور به شکل بی‌پیشینه وجود دارد.
به نوشتۀ این روزنامه، ترامپ رییس‌جمهور جدید امریکا میراث جنگ بى‌مورد ١۵ ساله در افغانستان را به ارث برده که هیچ روزنۀ امید به پیروزی در آن دیده نمی‌شود.
این روزنامه گزارش داده که امریکا سالانه ١٢٨ بیلیون دالر در افغانستان مصرف می‌کند که به صورت میانگین روزانه بالغ به ٣٠٠ میلیون دالر می‌شود.
این روزنامۀ از دونالد ترامپ می‌خواهد تا بر اساس ماده یکم و فقره ٨ قانون جنگ، خود را از جنگ افغانستان نجات دهد. بربنیاد حق قانونی، ترامپ تا ٣٠ روز ختم جنگ حکومت دست نشانده افغانستان در برابر دشمنانش را اعلام بدارد و تمام نیروها، آموزگاران و مشاوران امریکایی را از افغانستان بیرون کند.
به گفتۀ روزنامه، جنگ افغانستان شبیه جنگ ویتنام غیر قابل برد برای امریکا است و تعریفی از پیروزى و جنگ در این کشور وجود ندارد. سربازان خیالی وارد ارتش این کشور شده، تولید مواد مخدر بیشتر شده، انتخابات در این کشور پر از تقلب است، وفاداری به نظام از سوی یک گروه دیده می‌شود نه از سوی همه ملت. آن‌ها فقط زمانی متحد می‌شوند که خارجی‌ها به این کشور تجاوز کنند.
روزنامه اضافه می‌کند که افغانستان به استخوان یک سرباز امریکایی هم نمی‌ارزد و خروج نیروهای امریکایی از افغانستان هیچ ضررى متوجه ایالات متحدۀ امریکا نخواهد کرد.
قدم سومی که امریکا می‌خواست در افغانستان پیاده شود، حمایت از گفت‌وگوهای صلح در جهت جلوگیری جنگ بیشتر در افغانستان بود. هدف چهارم امریکا در این کشور، متقاعد کردن همسایه‌های افغانستان، مانند پاکستان، چین، ایران به ایجاد یک کشور باثبات در افغانستان بود.
این روزنامۀ امریکایی نوشته است که روسیه و ایران برای تضعیف قوت‌های امریکایی در افغانستان از طالبان در این کشور حمایت می‌کنند.
واکنش غنی بعد از این گزارش
محمداشرف غنی رییس حکومت وحدت ملی، یک روز پس از نشر این گزارش، واکنش معناداری نشان داد و سعی کرد که در برابر اتهام‌های این روزنامه امریکایی موقف خودش را واضح سازد. اما تلاش کرد که بار ملامتی فساد و بی عدالتی را به یک سمت دیگر پرتاب کند. او در سومین نشست مبارزه در برابر فساد، وزارت‌ داخله را به قلب فساد و وزارت خارجه را به گزینش افراد از یک قوم‌ متهم کرد.
آقای غنی گفت که وزارت داخله قلب فساد در نهادهای امنیتی است و در این اداره باید اصلاحات بنیادی به میان آید.
آقای غنی گفت که مبارزه با فساد اداری باید به‌شکل بنیادی صورت گیرد و روند اصلاحات همه‌جانبه در بخش امنیتی به‌ویژه در وزارت امور داخله، توسعه ‌یابد.
او هم‌چنان، از نحوۀ گماشتن کارمندان وزارت خارجه نیز انتقاد کرد و گفت که شیوه‌ استخدام کارمندان در این وزارت به‌ گونۀ قومی صورت می‌گیرد.
آقای غنی تأکید کرد که کارمندان این وزارت باید از طریق کمیسیون اصلاحات اداری و خدمات ملکی گزینش شوند.
اصل مساله
آقای غنی در حالی دو وزارت‌خانه را به وجود فساد و گزینش قومی مورد هدف قرارمی‌دهد که هر دوی این وزارت خانه‌ها، مربوط ستون رقیب او در دولت وحدت ملی است و به همین دلیل مورد تاخت تاز او قرار گرفته است.
این در حالی که است فساد مالی و گماشتن افراد از یک قوم به‌شکل چشم‌گیری در برخی اداره های دیگر به وفور وجود دارد، اما آقای غنی از فساد این وزارت‌خانه‌ها که مربوط تیم خودش است چشم پوشی کرده است.
وزارت‌خانه‌های مالیه و دفاع، اداره رادیو تلویزون ملی، ادارۀ امور حکومت، مشاوریت شورای امنیت، وزارت کار و ادارۀ شهرداری کابل وزارت مخابرات و برخی نهادهای دیگری نیز هستند که آلوده با میزان بلند فساد هستند و نیز گماشتن افراد در این اداره‌ها گزینشی و بیشترشان از یک قوم مشخص است.
هم‌چنان، بر بنیاد اطلاعات که تازه برون داده شده، از ۴۲ کشوری که افغانستان در آن‌ها مامویت دپلوماتیک دارد، بیش از ۴۰ درصد سفیران و قنسلگری‌های کشور در اختیار قوم پشتون است و سهم قوم پشتون برای در اختیار داشتن سفارت‌خانه‌های مهم و تأثیر گذار بر افغانستان باز هم درشت است. هم‌چنان، معینیت‌های مهم وزارت‌خارجۀ افغانستان در اختیار پشتون‌ها قرار دارد، در حالی که سهم برخی از اقوام یک درصد هم در این بخش‌ها نیست.
نتیجه
این در حالی است که آگاهان واکنش محمداشرف غنی در برابر وزارت‌ خارجه و داخله را ناشی از تعصب، قبیله‌گرایی عمیق و انحصار طلبی بیش از حد می‌دانند که در برابر وزارت‌خانه‌های که در اختیار تیم رقبیش قرار دارد، ابراز می‌کند.
این آگاهان باور دارند که در سه سال که از عمرِ حکومت وحدت ملی، گذشته آقای غنی، فقط اکتِ مبارزه با فساد کرده و شعارهایی بی‌محتوا در این زمینه سر داده است؛ اما در مرحلۀ عمل، او فسادِ به‌ میراث مانده از دورۀ آقای کرزی را که در فضایِ رفاقت و سهمیه‌بندی میانِ همۀ جناح‌ها و حلقات به حیاتِ خود ادامه می‌داد، قبضه کرده است و امروزه فاسدترین چهره‌های حکومت آقای کرزی از نزدیکان قابل اعتماد آقای غنی اند و هر روز به مقام های بالاتر نایل می‌شوند. این نشان میدهد که حکومت آقای غنی همان گونه که در گزارش واشنگتن‌تایمز آمده است حکومتی قومی و غیر فابل اعتماد است.