دیروز، درشانزدهمین سال روز شهادت قهرمان ملی و هفتۀ شهید، محفلی بزرگ در تالار خیمه لویه‌‍جرگه برگزارشد و قرار است که تا یک هفته پیش رو، طی برنامه‌های مشخصی از روز شهید و هفته شهید یادبود به عمل آید. در محفل دیروز، همه سخنرانان بر حقانیت راه مسعود تاکید کردند و گفتند که او لایق “قهرمان ملی” بودن برای افغانستان بود. از ویژه‌گی‌های مراسم امسال سال روز شهادت قهرمان کشور این بود که همه سخنرانان به کلمۀ وفاق ملی تاکید کردند که و گفتند که وفاق ملی از اهداف احمدشاه مسعود، بوده است. احمدشاه مسعود، شانزده سال قبل به شهادت رسید؛ اما امروزه، انتخابات و دمکراسی و عدالت اجمتاعی و وحدت ملی و وفاق ملی که مطرح می‌‍شود، در واقع همان کلماتی اند که در سخنان آن شخصیت ملی، بارها تبارز یافته بودند. به همین دلیل، امروزه کسانی که در سوگ قهرمان ملی افغانستان نشسته اند و سخن گفتند به یک صدا حقانیت قهرمان ملی را سرودند و بر حقیقت اهداف او گل گذاشتند. امروزه یک‌بار دیگر تاریح ثابت کرد که حقیقت، راستی و صداقت در نهایت به کرسی می‌نشیند و کارنامه‌های احمدشاه مسعود این را ثابت کرده است که راستی و درستی از چشم هیچ حقیقت‌بینی پنهان نمی‌ماند و امروز احمدشاه مسعود و کارنامه‌هایش چنان بر تارک تاریخ کشور می‌درخشند که دیگر هیچ کسی را توان انکار آن نیست.
به هر صورت، وفاق ملی که به عنوان طرح جدید با توجه به فضای سیاسی کشور، از جانب آجندای ملی ارایه شده است، امسال به عنوان شعار سالروز یادبود قهرمان ملی کشور انتخاب شده است، مورد موافقت همه جریان‌ها قرار گرفت و این نوید را می‌رساند همه جریان ها در پی یافتن یک آدرس منسجم و ملی اند و بنابرین قوم‌گرایان و حذف‌کننده‌گان نمی‌توانند برنامه‌های سیاه شان را در افغانستان تطبیق کنند.
امروزه، همه کسانی که در افغانستان سیاست می‌کنند و یا در برابر تروریزم می‌جنگند، همۀ شان در مسیر اهداف قهرمان ملی کشور قرار دارند؛ زیرا او بود که در پی ساختن یک دولت ملی، مبارزه با تروریزم را آغاز کرد و حکومت‌های پس از او هم همه در مسیری که او ایجاد کرد به پیش رفتند و امروزه جهان هم حرف‌های او را در امور افغانستان به زبان می‌آورند و سیاست‌مداران ما هم فقط راه و روش او را تایید می‌کنند. دولت ما و جامعه جهانی امروز، در برابر کسانی می جنگند که دیروز مسعود با آنان می‌جنگید و با کسانی صلح می‌کنند یا می‌خواهند صلح کنند که مسعود با آنها صلح کرده بود و یا می‌خواست صلح کند. اعتراف باید کرد که این احمدشاه مسعود است که توانسته است با پاکی و صداقت به عنوان قهرمان ملی کشور تا آخرین رمق حیات مارزه کند و حرف و هدف‌های نیکی را برای مردمش و جهان به یادگار بگذارد. به هرصورت، امروزه با توجه به فضای تنش آلود سیاسی و بلند شدن فریاد تفرقه قومی و مذهبی و تلاش برای غضب یک‌جانبۀ قدرت که خود سبب اعتراض‌ها و مشکلاتی می‌توانند برای مردم و کشورَ شوند، وفاق ملی را به عنوان تنها آیینۀ تمام‌نمای مردم افغانستان؛ چنانی که در مراسم یادبود از قهرمان ملی کشور صورت گرفته است، فریاد بزنیم؛ زیرا جز شکل‌گیری وفاق ملی روی یک برنامه و آجندای ملی، هیچ بدیل دیگری نمی‌تواند کشور را از بحران کنونی نجات دهد. به خصوص این که کشور به دشت هر روز نا امن شده می‌رود و سیاست‌های تفرقه افگنانه قومی و مذهبی توسط افراد و حلقه‌های مختلف هر روز در حال شکل گیری است. بنابراین امروزه باید نخبه‌گان کشور نقش خودشان را در شکل دادن عملی وفاق ملی در کشور نشان داده و باید وضعیت موجود را از این طریق تغییر بدهند؛ چنانی که قهرمان ملی کشور در دشوار ترین شرایط از چنین آزمونی موفق برامده بود.