دو روز پیش، عطا محمد نور، رییس اجرایی جمعیت اسلامی افغانستان و والی مستعفا/برکنار شدۀ بلخ، در همایشی در آن ولایت، متحد سیاسی خود، دکتر عبدالله، رییس اجرایی حکومت وحدت ملی را به شدت مورد انتقاد قرار داد.
سخنرانی یک‌ونیم ساعتۀ آقای نور بیشتر متمرکز بود به انتقادها از رییس اجرایی و توطیۀ سیاسی در برابر اعضای حزب جمعیت اسلامی و سران جهاد و مقاومت مردم افغانستان که به گفتۀ آقای نور، از سوی ارگ و ریاست اجرایی عملی می‌شود.
آقای نور دکتر عبدالله را «مار آستین» خواند و نیز تأکید کرد که او «مأمور بادآورده نسیت» و تا زمانی که حزب جمعیت اسلامی افغانستان در مورد برکناری او تصمیم نگیرد، کسی او را از مقام ولایت بلخ برکنار کرده نمی‌تواند.
او هم‌چنان در بخشی از سخنانش تأکید کرد که سران حکومت وحدت ملی از حامیان بین‌المللی افغانستان «استفادۀ نامشروع» می‌کنند. این درحالی است که سال چند ماه پیش نیز آقای نور از متحدِ سیاسی‌اش انتقاد کرده و گفته بود که «نیش دکتر عبدالله از نیش گژدم بدتر است».
گذشته از این‌که میان آقای نور و دکتر عبدالله چه گذشته است و چه چیزی سببِ اختلاف‌ها میان این دو چهرۀ سیاسی افغانستان شده است، اما جنجال‌ها و اختلاف‌های میان این دو متحد سیاسی، جامعۀ سیاسی و شهروندان افغانستان را تا حد زیادی آشفته و دچار چنددسته‌گی و پراکنده‌گی کرده است.
به دنبال سخنرانی آقای نور در بلخ، موجی از واکنش‌های موافق، مخالف و بی‌طرفِ در رسانه‌های افغانستان به وجود آمد. عده‌یی سخنانِ آقای نور را «جرأت‌مندانه و شجاعت سیاسی» خواندند، عده‌یی با آن مخالفت ورزیده و آن را ناشی از «عقدۀ حقارتِ و ناپخته‌گی سیاسیِ» او عنوان کردند.
محمد یحیا مسعود، یکی از کاربران شبکۀ اجتماعی فیسبوک در صفحۀ رسمی‌اش از آقای نور حمایت کرده و دلیل آن را چنین نگاشته است: «حذف استاد عطامحمد نور از سمت ولایت بلخ، بدون کدام دلیل مشروع و بدون رضایت مردم؛ در واقع ادامۀ تلاش‌های تمامیت‌خواهانه به شمار می‌آید که باید از آن جلوگیری کرد، زیرا این تلاش‌ها کشور را به طرف بحران می‌برد و تمامی دست‌آوردهایی که به اثر سعی و تلاش مردم و کمک‌های جامعۀ جهانی طی یک‌ونیم دهه به دست آمده است، حیف و میلِ مشتی تمامیت‌خواه خواهد شد».
آقای مسعود هم‌چنان به این باور است که برکناری آقای نور از ولایت بلح، موجبِ ناامنی و گشترش تروریسم در شمال افغانستان خواهد شد.
به باور او: «برادر خواندن طالبان، امضای موافقت‌نامه‌ها توأم با دادنِ امتیازات زیاد زیر نام مذاکره و صلح با گروه‌های تروریستی، راه‌اندازی قتل‌های زنجیره‌یی، ضعف مدیریت در نهادهای امنیتی ناشی از تقرر افراد فاقد تجربه و اعتماد لازم در رأس این نهادها، فقدان راهبرد مبارزه با تروریسم، به چالش کشاندن موافقت‌نامۀ سیاسی کابل، متمرکز ساختن پروژه‌های اقتصادی در ارگ زیر نام کمتیۀ تدارکات و حذف و برکناری شخصیت‌های ملی کشور، بدون کدام دلیل مشروع به بهانۀ اجرای قانون؛ در مجموع رویداد‌هایی به شمار می‌آیند که همه توسط حلقه تمامیت‌خواهِ ارگ در این مدت به مرحلۀ اجرا گذاشته شد».
در سویی دیگر، دستگیر روشنیالی، کاربر دیگر شبکۀ فیسبوک که ظاهراً با سخنرانی آقای نور مخالف است، می‌گوید که در افغانستان ارزش‌های اخلاقی و انسانی تأثیر خود را در برابر فساد، رشوت، ریاکاری، بی‌قولی، فریب و دزدی آشکار و رسمی از دست داده است.
آقای روشنیالی در ادامۀ یادداشتش نگاشته است که «ارزش‌های اخلاقی و انسانی در برابرِ انگیزه‌های شخصی و سیاسی» شکست خورده و «یک فرد، یک گروهِ کوچک و یا مجموعۀ چند فامیل»، می‌توانند به بهای بدبختی و فقر میلیون‌ها انسان قدرت و امتیازاتی به دست بیاورند.
به باور این عده، آقای نور به رییس اجرایی حکومت توهین کرده و او و سایر سیاست‌مدارن باید بدانند که «شهروندان، اخلاق و برخوردهای سیاست‌مداران را بر اصل اخلاق سیاسی سبک و سنگین می‌کنند».
در این میان، اما عدۀ دیگری که شامل آگاهان سیاسی، دانشجویان و شهروندان می‌شوند، نسبت به اختلاف‌های آقای نور و دکتر عبدالله خود را بی‌طرف گرفته، خواهان گفت‌وگوی میان این دو چهرۀ سیاسی شدند. آنان به این باور اند که سیاست‌مداران باید انسجام داشته باشند و با اتحاد و وحدتِ نظر، وارد کارزارهای سیاسی برای توسعۀ سیاسی کشور شوند.
عبدالله وطندار، کاربرِ دیگر فیسبوک می‌گوید: «ما می‌خواهیم طالب و تروریست شکست بخورد، نظم و ثبات، جای بی‌نظمی و بی‌ثباتی را بگیرد، کسی نتواند به کسی زور بگوید، قانون بر همه یک‌سان تطبیق شود، تبعیض نباشد، کشور به لحاظ اقتصادی سر پای خودش باستد و دولت، توانایی عرضۀ خدمات به مردم را پیدا کند و…، یعنی یک افغانستانی می‌خواهیم که به تمام معنا، مدرن باشد».
داوود عرفان، کاربر دیگر فیسبوک نیز به این باور است که «روشن‌فکرانِ افغانستان باید طرحی نو در افکنند و این جغرافیای مظلوم را نجات دهند». به گفتۀ این شهروندِ هرات، ما نیاز به احزابی با دیدگاه ملی، منسجم و دارای استراتژی سازمانی داریم، سازمان‌های سیاسی‌یی که قدرت تحلیل اوضاع و ارائۀ راه‌حل را داشته باشند.
شهروندان افغانستان در یادداشت‌های دیگر خود در شبکه‌های اجتماعی از تمام سیاست‌مداران خواسته اند تا اختلا‌ف‌های درونی خود را کنار گذاشته و برای رفاه، کاریابی و بهتر شدن زنده‌گی آنان کار کنند.