دو روز پیش، عبیدالله بارکزی یکی از اعضای مجلس نماینده‌گان در جلسۀ عمومی این اتاق به قهرمان ملی افغانستان توهین کرد و گفت که «شهید احمدشاه مسعود تنها قهرمان ولایت پنجشیر است، زیرا او در زمان جهاد و مقاومت، تنها ولایت پنجشیر را نگه‌داشته بود».
با آن‌که اظهارات آقای بارکزی در همان جلسه با واکنش‌های شدید نماینده‌گان مردم در مجلس روبه‌رو شد، اما این واکنش‌ها در آن اتاق پایان نیافت و در دو روز گذشته در میان شهروندان نیز سبب واکنش‌های متفاوت شد.
هزاران تن از شهروندان در شبکه‌های اجتماعی سخنان آقای بارکزی را ناشی از «تفکر طالبانی» و تلاش برای «واگرایی میان اقوام» عنوان کردند. شهروندان به این باور اند که شهید احمدشاه مسعود قهرمان تمام اقوامِ افغانستان است، زیرا به گفتۀ آنان، تاریخ گواه است که شهید مسعود مباره را برای آزادی افغانستان انجام داد بود نه آزادی جغرافیای خاص و مشخص.
بسیاری از کارشناسان و تاریخ‌نگاران نیز می‌گویند که دشمنان قهرمان ملی افغانستان بیشتر کسانی هستند که هم در زمان جهاد و مقاومت و هم در شرایط کنونی، با سیاست‌های پاکستان هم‌سو بوده و برای بیگانه‌گان در درون افغانستان فعالیت داشته/دارند.
شبیر کاکر، یکی از کاربران شبکۀ اجتماعی فیسبوک نوشته است که آقای عبیدالله بارکزی اهل رأی در چنین موضوعات حاد جامعه‌شناسی نیست.
به باور آقای کاکر: «موضوعات مربوط به هویت جمعی مردم، فرهنگ، زبان و موسیقی به اهل خبره ضرورت دارد که بنا به ضرب‌المثل معروف پشتو (ترکانی د بیزو کار ندی) یا نجاری کار میمون نیست؛ خوب بود اگر جناب بارکزی در این مورد از کس یا کسان دیگر مشوره می‌گرفتند و بعد لب به سخن باز می‌کردند یا این‌که به قول حضرت پیامبر اسلام، ساکت می‌ماندند».
این کاربر فیسبوک می‌افزاید: مومن واقعی نظر به فرمودۀ پیامبر کسی است که یا سخن خیر بر زبان می‌راند، یا ساکت می‌نشیند. چه ضرورت است به کسی که در عمر خود مکتب را ندیده، با استاد، قلم و کتاب آشنایی ندارد، اما به خودش حق می‌دهد در حساس‌ترین موضوع سرنوشت‌سازِ مردم چنان چتیات بگوید که اسبابِ خجالتی خود و دیگران را فراهم سازد.
در سوی دیگر، بهار مهر، آگاه مسایل جهانی در صفحۀ رسمی فیسبوکش نوشته است که شهید مسعود در دشوارترین زمان و با کمترین امکانات درفش مقاومت ملی مردم افغانستان را بر دوش داشت و فرزندان صادق کشور از هندوکش تا ریگستان‌های نیمروز و از سپین‌غر تا هریرود، ستون‌های این دفاع مقدس در برابر تجاوز سیاه بودند‌.
آقای مهر در ادامۀ یاداشتش نگاشته است: «آنانی که علنی یا خاموش منکر ایستاده‌گی مسعود و مقاومت ملی مردم افغانستان اند، یا سرسپرده‌گان بیگانه اند و یا هم این روزهای دشوار را در «ارباب رود» و «اشنغری» به امید پیروزی تحجر و ظلمت طالبانی به سر کرده اند».
همزمان با این، ذبیح فطرت نوشته است که به حقانیت مبارزۀ شهید احمدشاه مسعود دنیا اعتراف می‌کند و معروف‌ترین نویسنده‌گان جهان در مورد او کتاب‌ها نوشته اند.
به گفتۀ این کاربر فیسبوک باور دارد که عبیدالله بارکزی که «بوسیدن دست حکمتیار» را «واجب» می‌شمارد، به هیچ صورت نه از قوم پشتون و نه هم از مردم ارزگان نماینده‌گی نمی‌تواند؛ زیرا به قول آقای فطرت: «او ‌تنها نمایندۀ تفکر فاشیستی و مزدورمنشانه‌یی است که با ارزش‌های مردم این سرزمین سر سازگاری ندارد».
از سویی هم، ثریا بهاء یکی از نویسنده‌گان کشور در صفحۀ فیسبوکش نوشته است: مبارز کسی است که مبارزه‌اش برای تسلط پدیده‌های نو، جای پدیده‌های کهنه باشد و مبارز کسی است که خود باورمند به هویت فردی خویشتن خویش باشد و مبارزه‌اش برای رسیدن به قدرت سیاسی در چنبرۀ هویت تباری شکل نگیرد.
بانو بهاء در ادامه می‌افزاید: «افرادی که از سنگر هویت تباری وارد سنگر سیاسی می‌شوند، فراموش کرده اند که سنگر فرهنگی، قوی‌ترین سنگر در دست دشمن است که با یک شست‌وشوی مغزی همه‌گانی و سیستماتیک، تمام داشته‌های تاریخی، هویتی و فرهنگی شما را نابود و در فرهنگ عقب‌گرا و بدوی خود منحل‌تان می‌کند. من هنگام تجاوز روس‌ها در جبهۀ پنجشیر شاهد بودم که اگر یکی از چریک‌های مسعود با ریش رسیده و کفش‌های بی‌رنگ و پیراهن و تنبان در صف می‌ایستاد، فرمانده مسعود به لحن شدید از او انتقاد می‌کرد».
گفتنی است که شهروندان هم‌چنان صفحه‌های شخصی‌شان در شبکه‌ها اجتماعی را با عکس‌های قهرمان ملی کشور مزین ساخته و کارزار «شهید احمدشاه مسعود، قهرمان ملی افغانستان» را به راه انداخته اند.