دبیر کُل ناتو می‌گوید که هم پیمانان افغانستان سه هزار آموزگار تازه نفس را برای آموزش های بیشتر نیروهای امنیتی افغانستان می‌فرستند.
ینس ستولتنبرک، دبیر کُل ناتو دیروز گفت: «شرکا و متحدین بین المللی ۳۰۰۰ آموزگار دیگر را به حمایت قاطع در افغانستان اضافه می‌کنند تا اینکه از تبدیل شدن دوباره افغانستان به پناهگاه دهشت افگنی جلوگیری شود. افغانستان به ما آموخته است که پیش‌گیری بهتر از مداخله است».
در همین حال وزیر دفاع اسپانیا نیز تعهد می‌کند که بخش آموزشی نیروهای افغانستان را تقویت کند.
ماریا دولارس، وزیر دفاع اسپانیا می‌گوید: «ما همراه با حمایت قاطع در افغانستان حضور داریم که تا سال ۲۰۱۹ آموزش‌هایی که برای اردوی ملی افغانستان نیاز است را تقویت بخشیم».
از زمانی که نیروهای امنیتی افغانستان مسوولیت‌ها را از نیروهای خارجی به دوش گرفتند، پرسش ضرورت ادامۀ همکاری‌ها با نیروهای امنیتی از بهر ادامۀ تحرکات تروریستان و سر برآوردن گروه‌های تروریستی جدید، بیشتر شده است.
نیروهای امنیتی افغانستان از روزی که مسوولیت‌ امنیت سراسر کشور را به عهده گرفته‌اند و نیروهای خارجی تنها در بخش آموزشی و در کسوت «مأموریت حمایت قاطع» در کنار آنان باقی مانده است، با چالش‌های تازه‌یی روبه‌رو شده اند. در این فرصت، گروه‌های تازۀ تروریستی سر آورده و به حملات هراس‌افگنانۀ خود شدت بخشیده‌اند.
در این مدت، نیروهای امنیتی با پشتیبانی بی‌دریغ شهروندان و آمادهگی‌های لازم آموزشی و تجهیزات نظامی در برابر گروه‌های تروریستی به مبارزۀ خود ادامه داده اند. این مبارزه همزمان بحث همکاری‌های بیشتر نظامی و آموزشی با این نیروها را سرعت بخشیده است. باورها به این است که اگر جامعۀ جهانی این نیروها را بیشتر از پیش حمایت نکند و در مبارزه‌یی که نفع آن به امنیت جهانی بر می‌گردد، آنان را تنها بگذارد، این نیروها نمی‌توانند تا تمامی تحرکات هراس‌افگنان را از میان بردارند.
در این حال، شرایط منطقه‌یی و جهانی دچار تحولات عظیمی شده است. گروه‌های بی‌شمار تروریستی فعال شده اند و مصروف سربازگیری میباشند. در منطقه‌یی که افغانستان در آن واقع شده، مراکز بیشمار تربیه و تجهیز گروه‌های تروریستی وجود دارد. این گروه‌ها تهدید اصلی برای امنیت جهانی به شمار می‌روند.
در کنار این، گروه‌های قاچاق، تولید و ترافیک مواد مخدر نیز بیشتر از پیش فعال شده و قاچاق‌چیان بزرگ جهانی با استفاده از فضای مساعد، مصروف قاچاق مواد مخدر به جهان هستند. از طرفی هم، تولید و قاچاق مواد مخدر، منبع اصلی تمویل گروه‌های تروریستی در منطقه به حساب می‌رود. وجود این منابع گروه‌های تروریستی را در بسا موارد، بی‌خیال از وابسته‌گی به جاهای دیگر کرده و پول به دست آمده از این راه را مصرف عملکرد و تحرکات تخریب‌کارانۀ خود می‌کنند.
منبع خوب مالی گروه‌های تروریستی که از مجرای قاچاق و تولید مواد مخدر به دست می‌آورند، سبب سربازگیری بیشتر و برنامه‌ریزی‌های کلان تروریستی شده و این امر حکایه‌گر تداوم عملکردهای تخریب‌کارانۀ آنان می‌باشد. این موضوع دو تهدید بزرگ -برنامه‌ریزی‌های کلان تروریستی و اعتیاد جهانی به مواد مخدر- را در بر می‌گیرد و سبب می‌شود تا هیچ نقطۀ جهان در امن و آرامش به سر نبرد.
با توجه به بازیگران منطقه‌یی و فرامنطقه‌یی در آسیا، به ویژه در جنوب این قاره، غرب و آسیای مرکزی که هر یک به دنبال منافع خود هستند و این منافع با یکدیگر هم‌سو نیست، صلح و توسعۀ پایدار در افغانستان که در نقطۀ تقاطع این مناطق قرار گرفته است، امری ناممکن به نظر رسیده و در درازمدت، این سرزمین مورد تهدیدهای متعدد قرار خواهد داشت. مهم‌ترین دلیل آن است که منافع ناهم‌سویی بازیگران در بیرون از مرزها در حیطۀ حوزۀ نفوذشان برخورد کرده و منجر به بی‌ثباتی می‌شود.
سازمان پیمان اتلانتیک شمالی (NATO) بهترین گزینه برای اتحاد با افغانستان به شمار می‌رود. در این زمینه تجربۀ آذربایجان در منطقۀ قفقاز و در همسایه‌گی بازیگران متضاد المنافع که هر کدام در پی نفوذ به آن کشور بودند، در خور توجه است.
با احساس تهدیدهای دوام‌دار از سوی بازیگران منطقه‌یی و نا هم‌سویی‌های اهداف و همکاری‌ها در جنوب، غرب و مرکز آسیا، میزان نیاز افغانستان در پیوستن به یک ضامن فرامنطقه‌یی هرچه بیشتر می‌شود. در این میان، ناتو به عنوان یک سازمان موفق با پشتوانۀ قوی و رابط دو سویه، نسبت به هر سازمان دیگر در معرض توجه افغانستان قرار می‌گیرد. چالش‌های تازه و سربرآوردن گروه‌های تروریستی با نام‌ها و پرچم‌های جدید، ضرورت همکاری کشورهای جهانی و سازمان‌های امنیتی را با نیروهای امنیتی افغانستان بیشتر ساخته/می‌سازد.
چشم‌اندازی به فهرستِ تهدیدهای بالقوه و بالفعل برای افغانستان در درازمدت از نگاه واقع‌گرایانه نشان می‌دهد که افغانستان برای تأمین امنیت و صلح پایدار، نیاز به همکاری نزدیک و ثابت با کشورهای و سازمان‌های حامی از آن میان ناتو را دارد.
به هر رو، وجود این‌همه چالش‌ها سبب شده که امریکا در راهبرد جدید خود، مبارزه با تروریسم را در اولویت قرار دهد و به عنوان نخستین گام برای مبارزه و از میان برداشتن لانه‌های تروریسم، پاکستان تحت فشار جهانی قرار بگیرد. با آنکه مقامات این حکومت وجود گروه‌های هراس‌افگن را در این پاکستان رد می‌کنند، اما واقعیت‌های موجود و اسنادی که در چندین نوبت حکومت‌های افغانستان از آن صحبت کرده و به طرف پاکستانی سپرده است، نمایان‌گر حضور گروه‌های هراس‌افگن، آموزش و تجهیز این گروه‌ها در پاکستان می‌باشد.
کشورهای جهانی و در رأس آن ایالات متحدۀ امریکا پس از چندین ماه چانه‌زنی و نشست‌های مشورتی، به این تصمیم رسیدند که در کنار نیروهای امنیتی بیشتر از پیش بیاستند و این نیروها را در بخش‌های مختلف کمک کنند.
این موارد سبب شد تا نهادهای امنیتی امریکا به تازه‌گی اعلام کنند که نیروهای بیشتر خارجی در قالب مشوره و آموزش به افغانستان می‌آیند و شمار آنان به ۱۴ هزار تن می‌رسد. مقام‌های ارتش امریکا گفته گفته‌اند، پنتاگون آرزومند است در فصل بهار که زمان آغاز عملیات شبه‌نظامیان است، حضور نیروهای امریکایی را در این کشور جنگ‌زده افزایش دهد.
ارتش امریکا علاوه بر اعزام نیرو برای آموزش و همکاری با ارتش افغانستان برای مقابله با داعشی‌هایی که از سوریه و عراق گریخته‌اند و اکنون به دنبال قدرت گرفتن در افغانستان هستند، می‌خواهد هلیکوپتر، خودروهای زرهی و سایر تجهیزات نظامی به این کشور ارسال کند. همچنان یگان بزرگی از پهپادهای مسلح و غیرمسلح نیز به افغانستان اعزام می‌شود و به مشاوران نظامی امریکایی امکان نظارت، جمع‌آوری اطلاعات و شناسایی را می‌دهد.
دونالد ترامپ، رییس‌جمهور امریکا چند ماه پیش اعلام کرد که ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ نیروی نظامی را به افغانستان می‌فرستد و تلاش دارد تا به پیروزی قاطعی در جنگ در برابر گروه‌های تروریستی بپردازد که ۱۵ سال است با آن درگیر است. کاخ سفید در بخشی از این راهبرد، برخی از تصمیم‌گیری‌ها دربارۀ افغانستان را به عهدۀ جنرال‌های نظامی خود گذاشته است. به طوری که جنرال جان نیکلسون، فرمانده نیروهای امریکایی در افغانستان، ماه گذشتۀ میلادی به خبرنگاران گفت که به دنبال حضور بیشتر نیروهای امریکایی در افغانستان در ماه‌های آتی است، اما به جزییات آن اشاره نکرد.
این کمک‌ها، چنانی که مسوولان در وزارت دفاع ملی افغانستان نیز اعلام کرده اند، نیروهای امنیتی کشور را حمایت می‌کند تا قوی‌تر از پیش برای مبارزه با تروریستان به میدان‌های نبرد بشتابند و با دستاوردهای بیشتر برگردند.
تعهد جدید سازمان ناتو نشان می‌دهد که اعضای ناتو ضرورت این همکاری‌ها را بیشتر درک کرده اند و به این نتیجه رسیدند که به خاطر تأمین ثبات منطقه و جهان و همچنان از میان برداشتن گروه‌های تروریستی در کنار نیروهای امنیتی افغانستان می‌مانند.