بازرس ویژه ایالات متحده برای بازسازی افغانستان (سیگار) می‌گوید که نحوه کمک ‌مالی امریکا در برخی موارد سبب تشویق فساد در افغانستان شده است.
سیگار روز پنجشنبه (۳۰ حمل) با نشر گزارشی گفت که روش تامین این کمک‌ها به افغانستان، هماهنگی بین ادارات مختلف حکومت امریکا را مغلق تر ساخت و «تحمل ضمنی» فساد در افغانستان و حمایت «غیر عمدی» امریکا از مقام‌های فاسد حکومت افغانستان سبب شد تا افغان‌ها از برنامه‌های انکشاف سکتور خصوصی کم‌تر حمایت کنند.
بر بنیاد این گزارش که روی انکشاف سکتور خصوصی و رشد اقتصادی افغانستان متمرکز می‌باشد، حکومت امریکا نتواست رابطه بین افراد فاسد و افراد قدرتمند را در جامعه افغانستان درک کند.
صدای امریکا نوشت که در این گزارش آمده تلاش‌های که به خاطر انکشاف سکتور خصوصی در افغانستان رویدست گرفته شد، با واقعیت‌های اقتصادی و امنیتی این کشور، ظرفیت ادارات حکومتی، روابط افغانستان با همسایگان اش و فساد اداری موجود در این کشور همسویی و مطابقت نداشته است.
سیگار می افزاید که رشد اقتصادی افغانستان در سال‌های نخست پس از سقوط طالبان عمدتاً به دلیل راه اندازی برنامه‌های بازسازی و میزان بلند مصرف پول توسط کشور‌های خارجی بلند رفت و روی همین دلیل میزان این رشد اقتصادی دوامدار باقی نماند.
بر بنیاد آمار بانک جهانی، میزان رشد اقتصادی افغانستان از سال ۲۰۰۳ تا کنون سیر نوسانی را پیموده است. رشد اقتصادی افغانستان در سال ۲۰۰۹ به ۲۱ در صد می‌رسید در حالیکه این رقم در سال ۲۰۱۶ به ۲٫۳ در صد کاهش یافته است.
در گزارش سیگار از کارشناسان و متخصصین خارجی در افغانستان نیز انتقاد شده و به گفته این گزارش، کارشناسان فنی که در سطوح بلند برنامه‌های بازسازی کار می‌کردند، در بسیاری موارد از شرایط افغانستان بی خبر بودند و یا حتی دانش و تجربه کار در کشور های پس از جنگ و کشورها رو به انکشاف را نداشتند.
سیگار با انتقاد از روند گذار نظام اقتصادی افغانستان به اقتصاد بازار گفته است که این روند با سرعت زیاد و در عدم موجودیت نهادهای پاسخگو و عاری از نفوذ «قدرتمندان فاسد» عملی شد.
چالش وابستگی افغانستان به کمک های بین المللی
جان سوپکو، سر مفتش ویژه ایالات متحده برای بازسازی افغانستان هنگام نشر این گزارش بر تقویت و توسعه سکتور خصوصی در افغانستان تاکید کرد و افزود که توسعه سکتور خصوصی می‌تواند وابستگی افغانستان را به کمک‌های بین المللی کاهش بدهد.
آقای سوپکو گفت: «حتی اگر گروه طالبان فردا (با حکومت افغانستان) موافقتنامه صلح امضا کند، حکومت افغانستان هنوز هم برای نیم از بودجه خود به کمک‌های بین المللی نیاز میداشته باشد. سربازان ما ممکن به امریکا برگردند، اما پول ما هنوز هم در آنجا مصرف خواهد شد. توسعه یک سکتور خصوصی پویا در افغانستان، راه حل دراز مدت به این مشکل است.»
سیگار پیشنهاد کرده تا اداره توسعه بین المللی امریکا و وزارت خارجه این کشور، حکومت افغانستان را در بازنگری تمام توافقنامه‌های تجارتی منطقه یی و دو جانبه به ویژه با پاکستان کمک کند و موانع فرا راه صادرات و واردات افغانستان را از میان بردارند.
سیگار به منظور توسعه سکتور خصوصی در افغانستان همچنین خواستار ادامه تلاش‌های امریکا برای مبارزه با فساد در افغانستان شده و از اداره توسعه بین المللی امریکا خواسته تا با همکاری نهادهای افغان چون دانشگاه‌ها، مراکز علمی و پژوهشی و اتحادیه‌های تجارتی، همکاری‌ها و آموزش های فنی خود را مطابق به نیازمندی‌ها و شرایط جامعه افغانستان فراهم کند.
سیگار می‌گوید که عدم موجودیت یک راهکار جامع به خاطر فقر زدایی سبب شد تا با وجود رشد اقتصادی افغانستان نتواند فقر و بیکاری را در این کشور کاهش بدهد.