برخی از تحلیل‌گران سیاسی با انتقاد از نحوۀ شکل‌گیری «ائتلاف بزرگ ملی» می‌گویند که این‌گونه ایتلاف‌ها پایدار نیستند و به منظور سهم‌گیری در فصل انتخابات شکل می‌گیرند. مردم بارها شاهد چنین ایتلاف‌های موسمی بوده‌اند.
این آگاهان سیاسی بدین باور اند که سیاست‌های غلط قومی و قبلیوی غنی سبب شد تا شرکای سیاسی او دست به ایجاد اپوزیسیون بزنند.
اما برخی دیگری از تحلیل‌گران با حمایت از این ایتلاف می‌گویند: تشکیل «ائتلاف ملی بزرگ» یک قدم مثبت در راستای گذار به دموکراسی و نظام مردم‌سالار می‌تواند باشد. احزاب و جریان‌های سیاسی‌ای‌ که در چهارچوب «ائتلاف ملی بزرگ» کنار هم آمده‌اند، عمدتاً برای تغییر و تحول تاریخی می‌اندیشند.
ائتلاف بزرگ ملی از ۳۵ حزب و جریان سیاسی تشکیل شده که بیشترشان منتقدان محمد اشرف غنی هستند. محمد محقق معاون ریاست اجرایی و جنرال عبدالرشید دوستم معاون اول ریاست‌جمهوری از چهره‌های حکومتی اند که موسس این ایتلاف بزرگ اند.
حضور مقامات ارشد حکومت در ایتلاف بزرگ ملی افغانستان، واکنش‌های گوناگونی در پی داشته است.
سیف‌الدین سیحون استاد دانشگاه کابل، حضور برخی از مقامات ارشد حکومت در این ایتلاف را ناآگاهی و ناخردی سیاسی آنان دانسته می‌گوید: گذشته از این‌که حضور مقامات ارشد حکومتی در این ایتلاف نشان‌دهنده ناخردی آنان است، باید گفت که این‌گونه ایتلاف‌ها پایدار نیستند و به منظور سهم‌گیری در فصل انتخابات شکل می‌گیرند و مردم بارها شاهد چنین ایتلاف‌های موسمی بوده اند.
این استاد دانشگاه گفت: غنی نتوانست در طول چهار سال شرکای سیاسی خود را راضی نگهدار و در نهایت کار به جای رسید که مقامات ارشد حکومت اپوزیسیونی را تشکیل دادند. تمامی این موارد بی‌کیفیتی محمد اشرف‌غنی را نشان می‌دهد.
او تاکید کرد: غنی با سیاست‌گذاری غلط قومی و قبلیوی خود از زمان آغاز حکومت وحدت ملی بحران ایجاد کرد، بحران پشت سر بحران که نتیجه آن نارضایتی بیشتر شرکای سیاسی او را در بر داشت و در نهایت هم کار به جای رسید که شرکای سیاسی غنی بر علیه حکومت او، اپوزیسیون تشکیل دهند.
سیحون به روزنامه ماندگار می‌گوید: تشکیل ایتلاف جدید تضاد درون حکومت را نشان می‌دهد. از سوی هم چون عمر حکومت وحدت ملی پایان یافته است، بنابراین مخالفین سیاسی دورن حکومت برای ایجاد پایگاه جدید، دست به ایجاد چنین ایتلاف‌ها می‌زنند.
اما احمد سعیدی تحلیل‌گر مسایل سیاسی می‌گوید: نمی‌شود که در حکومت بود؛ اما حکومت را انتقاد نکرد، باید کم و کاستی‌های حکومت را بیان کرد تا برطرف شود. منی که جزو حکومت استم، نباید ناکارایی حکومت را انتقاد کنم و نباید از فسادی که در حکومت است سخنی بزنم؟
او گفت: طبق قانون اساسی ایتلاف‌ها حق مردم افغانستان است، این مردم می‌تواند مردم عادی باشد و یا مقامات ارشد حکومتی، بنابرین هم شهروندان عادی و هم مقامات ارشد حکومتی می‌توانند حکومت را انتقاد کنند.
به باور سعیدی: مطابق به قانون اساسی هر شهروند افغانستان حق دارد که عضویت ایتلاف‌ها را داشته باشد، کاستی‌های حکومت را نقد کند. قانون اساسی نگفته است که مقامات حکومتی حق انتخاب ندارند؛ بنابراین عضویت در این ایتلاف‌ها یک امر معمول است.
او تاکید کرد: در افغانستان تمامی سیاست‌ها استراتیژیک نیست، سیاست‌ها همواره موسمی و مقطعی است. هر زمانی‌که به انتخابات نزدیک می‌شویم، ایتلاف‌ها شکل می‌گیرد. من امیدوارم که این ایتلاف پا برجا بماند، ولی معمولاً این ایتلاف‌ها دوام نمی‌آورد.