محمداشرف غنی، رییس دولت وحدت ملی، محمدعمر داودزی را که گفته می‌شد از نامزدان احتمالی ریاست‌جمهوری است و مورد حمایت شورای ثبات و حراست، از این احتمال بیرون کرد و در حلقۀ خویش قرار داد با رحمت‌الله نبیل رییس پیشین امنیت ملی از منتقدان ظاهراً جدی خود و حکومتش و مخالف پاکستان، در حال رسیدن به توافق است تا به یکی از کرسی‌های نظامی و امنیتی منصوبش کند؛ با جنرال عبدالرشید دوستم نیز از طریق ترکیه به‌سوی توافق و تفاهم می‌رود؛ کار مکتب‌های افغان-ترک با کمک حکومتش به سود حکومت ترکیه که یکی از کلیدهای این تفاهم خوانده می‌شود در حال انجام است.
برای آقای غنی در انتخابات آیندۀ ریاست‌جمهوری، قانون اساسی، معیار و ابزار است تا از نردبان آن به تنهایی بر فرق بام سیادت و حکومت بالا شود و در پنج‌سال دیگر به قول خودش ناتمام‌های خود را در سیاست و مدیریت کشور به اتمام و سرانجام برساند.
در جبهۀ رقیب، داکتر عبدالله همچنان رقیب و مراقب است تا از ایتلاف بزرگ ملی و از آن جبهۀ جهاد و مقاومت پیشین، چه صدا و تصمیمی بر می‌خیزد؟ او گفته است اگر از شما فردی وارد میدان می‌شود تا خود را کاندیدای ریاست‌جمهوری کند، من در عقبش می‌ایستم و حمایتش می‌کنم. اگر در صدد معاونیت ریاست‌جمهوری هستید، من نه تنها حمایت نمی‌کنم؛ بل خودم باردیگر وارد این میدان می‌شوم و کاندیدای ریاست‌جمهوری هستم.
اما در آن جبهۀ جهاد و مقاومت و آن ایتلاف بزرگ ملی، کدام کار بزرگی به نظر نمی‌رسد: جنرال دوستم گوش‌هایش را به سوی ترکیه دارد و چشمی به ارگ کابل دوخته است؛ حاجی محمد محقق در سرگردانی به سر می‌برد؛ عطامحمد نور و محمدیونس قانونی به عنوان معاون اول ریاست‌جمهوری و صدراعظم اجرایی با محمدحنیف اتمر در مسیر تفاهم و توافق قرار گرفته‌اند؛ از گپ دل حامد کرزی چیز روشنی بیرون نمی‌شود؛ اما میان حمایت از اشرف غنی و محمدحنیف اتمر در سیر و گشت است. به نظر می‌رسد که پیروزی هر دو برایش مساوی و خوش‌آیند باشد؛ ولیکن ابقای رییس‌جمهور غنی در ارگ به او خوش‌آیندتر است. صلاح‌الدین ربانی در صدد سیاست کردن و نگه‌داشت رابطه با همه طرف‌ها است که گاهی در صدد کاندیدی ریاست‌جمهوری می‌شود، گاهی به حمایت مجدد از قصر سپیدار می‌اندیشد و تلاش می‌کند تا در درون جمعیت اسلامی صدای واحدی برای رقابت در میدان انتخابات ریاست‌جمهوری شکل بگیرد. از میان کاندیداهای احتمالی در این سو، احمدولی مسعود است. نماینده‌گان وی این روزها سرگرم گفت‌وگو با طرف‌های مختلف اند تا این احتمال را روشن سازند و به نتیجه برسانند. او به شدت فکر و طرح کاندیدای مستقل از جبهۀ جهاد و مقامت پیشین را مطرح می‌کند و برنامه و تعهد قابل اجرا را از الزامات وارد شدن این کاندیدای می‌داند. هنوز هیچ صدایی به‌گوش نمی‌رسد که کسی از این میان با برنامه و تعهد پایدار برای ماندن در میدان رقابت انتخابات ریاست‌جمهوری وارد این میدان شود؟ ماه جدی که ثبت نام نامزدان ریاست‌جمهوری آغاز می‌شود، به سرعت در حال فرا رسیدن است؛ به همان حد، تلاش‌ها و سرگردانی‌ها بازیگران میدان سیاست سرعت می‌گیرد. برای امریکایی‌ها که ولی نعمت این حاکمیت سیاسی و دولت امروز و فردای افغانستان خواهند بود، تا وقتی که بخواهند، این تلاش و سرگردانی‌ها، دلگرم کننده و رضایت‌بخش است. نمایشی از مشروعیت ظاهری را در دموکراسی منعکس می‌سازد که برای اقناع افکار عمومی آن‌ها و متحدین غربی شان کاربرد دارد. اینکه آن‌ها در این میدان از چه کسی حمایت می‌کنند، بسته به آن کسی و کسانی است که در تنازع بقا، توان و شایسته‌گی ماندن و بردن را نشان می‌دهند.