برنامۀ خروج نیروهای امریکایی از سوریه و کاهش نیروهای این کشور از افغاستان، تصمیم قابل ملاحظۀ اخیر دونالد ترامپ را نشان می‌دهد. این برنامه‌ها دونالد ترامپ را در برابر متحدان چپ و راست قرار داد. این کار برنامۀ خروج از طولانی‌ترین، پُرهزینه‌ترین و چالش‌زاترین جنگ‌های ایالات متحدۀ امریکا است.

دونالد ترامپ می‌خواهد که تصمیم خود را در محور و تمرکز سیاسی قرار دهد و دیدهگاه متحدان خود را در رابطه به آیندۀ جنگ امریکا مشاهده کند.

آگاهان نظامی و دپیلوماتان باور دارند که برنامۀ خروج از افغانستان نسبت به سوریه قوی‌تر است. سوریه جایی که ایالات متحدۀ امریکا به کردها کمک می‌کند تا آنان در برابر داعش بجنگند. بیرون  شدن از سوریه سبب می‌شود تا داعش دوباره گروه‌های خود را بازسازی کند.

این قضیه در مورد افغانستان هم است، جایی که نظامیان امریکایی بیش از ۱۷ سال می‌جنگند. کسانی که باور به بیرون  شدن امریکا دارند در این مورد آشکارا صحبت نمی‌کنند. به استثنای سناتور رونالد پاول که می‌گوید: این موضوع سبب نگرش منفی طیف‌های ایدیولوژیک شده است. برنامۀ خروج نظامیان و مسوولان ملکی آقای ترامپ، سبب کناره‌گیری متیس، وزیر دفاع این کشور شد.

دونالد ترامپ در اولین دیدارش با سربازان امریکایی در عراق پس از رسیدن به سمت ریاست‌جمهوری گفت: این فکر افتاده است تا خروج نظامیان را به مدت شش ماه به تعویق انداخته تا داعش را شکست دهند.

آقای ترامپ که در یک میدان هوایی با نیروهای امریکایی سخن می‌زد، گفت که در صورت کاهش نقش امریکا به عنوان تضمین‌کنندۀ امنیت جهان، مبارزه با تروریسم خیلی دشوار است.

دانیال فیلد من، نمایندۀ ویژۀ امریکا در امور افغانستان و پاکستان در زمان حکومت اوباما، گفت: احساس می‌کنم که در کمپنی نیکون هستم و دوست دار جنگ افغانستان نیستم، اما خروج نظامیان امریکا از افغانستان به صورت کامل برنامۀ استراتژیک نیست.

برخی از آگاهان باور دارند که برنامۀ خروج ترامپ نمی‌تواند حداقل در ۳۰ روز از سوریه امکان بپذیرد. پنتاگون در این مورد آهسته حرکت می‌کند.

برخی از مشاوران پیشین امریکا با اشاره به تصمیم ناگهانی ترامپ می‌گویند که تأکید ترامپ برای جدول زمان‌بندی خروج نظامیان امریکایی از افغانستان و سوریه با ناامیدی و برخورد جنرالان مواجه شد.

ستیفن کابانون، مسوول راهبرد رییس‌جمهور در سال ۲۰۱۷، می‌گوید که نقش این دستگاه سریع نبود. آقای ترامپ می‌خواهد که کارزار نظامی را تمام کند. بنابراین، نمی‌تواند به قوت جغرافیایی و اقتصادی چین تمرکز کند که به عنوان یک تهدید بالقوۀ خارجی برای امریکا مطرح است.

آقای بانون گفت: آگاهان نظامی، دیپلوماتان با شنیدن سخنان دونالد ترامپ به فکر ماجرای بستن و باز کردن قضیه جنگ افتادند؛ اما کاهش نظامیان راه‌حل جنگ افغانستان نیست. جایی که طالبان پس از سال ۲۰۰۱ ساحات زیاد را تحت کنترل خود در آورده‌اند. در سوریه نیز نیروهای داعش حضور دارند و بشارالاسد به کمک ایران و روسیه بازسازی می‌کند.

اعلام خروج نظامیان فرصت دوباره فکر کردن را برای امریکا نمی‌دهد و همچنان برای سوریه و افغانستان این فرصت را می‌دهد تا برای تأمین امنیت خود بدون نیروهای خارجی فکر کنند.

رابرد ستیف، سفیر پیشین امریکا در سوریه، گفت که از یک‌طرف برنامۀ خروج، عاقلانه و خوب است، گذاشتن ۲هزار سرباز در شرق سوریه نمی‌تواند از نفوذ ایران و روسیه جلوگیری کند. این نمی‌تواند سبب ثبات و ترقی در این کشور شود؛ اما می‌تواند گلیم شش‌ونیم  سال جنگ را در سوریه  جمع کند. وضعیت افغانستان سنگین‌تر از این است. پیش از تصمیم کاهش نیروهای امریکایی در این کشور، جنرال دانفورد، رییس ستاد مرکز ارتش امریکا گفت که طالبان بازندۀ جنگ افغانستان نیستند.

دونالد ترامپ در ۲۷ فبروری ۲۰۱۲ در تویتری خود نگاشته بود که زمان بیرون شدن از افغانستان فرا ‌رسیده است. ما در آن کشور جاده اعمار می‌کنیم، مکتب و مدرسه می‌سازیم، این تأمین کنندۀ منافع بین‎‌المللی ما نیست.

به اساس گفته‌های یک منبع از اتاق تصمیم‌گیری ایالات متحدۀ امریکا در حکومت ترامپ، در جولای ۲۰۱۷ که جنرال متیس و برخی از مشاوران به افزایش نظامیان در افغانستان تأکید داشتند، این کار سبب بر افروخته شدن آقای ترامپ گردید. این مخالفت سبب واکنش متحدان واشنگتن در افغانستان گردید.

تامس والیس، سفیر پیشین ناتو از اسولاکی که مسوولیت هماهنگ کشورهای اروپایی به عهده‌دار گفت، این خیلی دشوار بود که به متحدان اروپایی ما بگوییم که ما نیاز داریم تا آنجا بمانیم، هیچ فکر گیج‌کننده‌یی را پیش از این تجربه نکردیم.