پیش از سقوط رژیم طالبان، افغانستان بلندترین رشد تولد کودکان و بالاترین میزان مرگ و میر مادران را در جهان داشت، اما در یازده سال گذشته هم رشد تولد کودکان و هم میزان مرگ و میر مادران به طور قابل ملاحظه‌یی کاهش یافته است.
به نوشتۀ روزنامه (US Today) چاپ امریکا، تعداد اوسط کودکان که یک مادر افغان در طول مدت عمرش انتظار داشت داشته باشد، از هشت کودک در سال‌های ۱۹۹۰ به ۶٫۳ کودک در سال‌های ۲۰۰۰ و به ۵٫۱ کودک در سال ۲۰۱۱ میلادی کاهش یافته است.
پتریک گیرلند، یک تحلیلگر و متخصص امور احصاییه در دفتر نفوس ملل متحد به روزنامه گفته است، در افغانستان شما اساساً یک نسل جدید دخترها را دارید که ازدواج‌شان را برای چند سال به تعویق انداخته اند.
اما متخصصین می‌گویند، یک دلیل کاهش یافتن مرگ و میر کودکان و مادران سرازیر شدن کمک‌ها از طرف کشورهای عضو ناتو، افزایش خدمات صحی، پلان‌گذاری خدمات رهنمای خانواده و کنترل تولدات می‌باشد.
دلیل دیگر این است که با سقوط رژیم طالبان، زمینه تعلیم و کار برای زنان و دختران افغان مساعد گردید و این امر سبب شد تا زنان و دختران بیشتر تعلیم بی آموزند و تصمیم شانرا در باره تشکیل خانواده به تاخیر بی اندازند.
حامد کرزی رییس‌جمهور افغانستان هم در یک بیانیۀ رادیویی روز پنجشنبه گفت:
«در سال ۱۳۸۱ از یک صد هزار مادر که در افغانستان فرزند به دنیا می‌آورند، هزار و ششصد آن‌ها جان‌های‌شان را از دست می‌دادند، اما امروز با اتخاذ یک سلسله تدابیر از سوی موسسات مربوط، این شماره به ۳۲۷ کاهش یافته است.»
حامد کرزی در پیام رادیویی‌اش کاهش در مرگ و میر مادران و کودکان را تشویق‌کننده خواند و گفت، ما باید تلاش کنیم تا حتی یک مادر و یک کودک این کشور در زمان ولادت تلف نشوند.
کارل هاب یک متخصص امور احصاییه دفتر نفوس ملل متحد می‌‎گوید، افغانستان یک جامعه‌یی است که واقعاً در روند تغیر و دگرگونی قرار دارد. این واقعاً یک دگرگونی سریع است. افغانستان قبلاً فاقد خدمات اساسی صحی بود، اما اکنون خدمات صحی در افغانستان گسترش میابد.
گیرلند می‌گوید، با کاهش یافتن نیروهای ایتلاف ناتو از افغانستان، این نگرانی وجود دارد که مبادا این کشور بار دیگر به طرز فکر بیشتر محافظه کار نوع طالبان برگردد.
در یک گزارشی که از طرف موسسه لیختن شتاین در دانشگاه پرنستن در مورد زنان افغان بنشر رسیده، روی حمایت از حقوق زنان و دادن حق اشتراک در حیات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی زنان افغان تاکید شده است.
در گزارش همچنان گفته شده، هر گاه گرایش ۱۰ سال گذشته برای یک یا دو نسل دیگر در افغانستان ادامه پیدا کند، بسیار مشکل خواهد بود که تصور کرد افغانستان بار دیگر به عقب بر گردد.
او می‌گوید، شما به ۱۰ تا ۲۰ سال دیگر به یک تغیر پایدار ضرورت دارید، زیرا کشوری مانند افغانستان هنوزهم در بسیاری ساحات به چالش‌ها مواجه می‌باشد.