با اتکا به تاریخ بشریت، زنان همیشه به عنوان جنس دوم محسوب می‌شدند و همواره نسبت به مردان از اهمیت پایین‌تری برخوردار بوده اند. انتظاری که جامعه از زنان داشته و دارد این است که آنها را به انجام کارهای از قبیل: تربیت فرزندان و وظایفی که در حوزۀ خانه و خانواده است محدود کند؛ ولی امروزه زنان علاقۀ بیشتری نسبت به حضور در اجتماع و داشتن شغل و حرفه از خود نشان می‌دهند ـ چرا که علاقه‌مند اند تا از لحاظ اقتصادی متکی به خود بوده و ضمانتی جهت استقلال خود داشته باشند. از طرف دیگر، شرایط اقتصادی حاضر و وضعیت موجود کشور نیازمند مشارکت فعال زنان در تمام عرصه‌ها و فراهم‌سازی شرایط مطلوب برای آنان می‌باشد.
همان‌طور که کلمه زن در تاریخ معاصر افغانستان توأم با درد و رنج بی‌پایان گره خورده و چه بسا سرنوشت زنان این سرزمین که با راکت‌ها و مرمی‌ها به پایان رسید و زنان دیگری که مانده اند و برای دفاع از حقوق خود می‌جنگند. دفاع از حقی که ارزش‌های دموکراتیک به زن داده، اما در جامعۀ ما این حقوق با بی‌عدالتی‌ها پایمال می‌شود و به جای حقوق زن، تنها خشونت به ایشان روا داشته می‌شود.
چه بخواهیم چه نخواهیم زنده‌گی ـ کم و بیش مــُــدرن و پیچیدۀ امروز نقش‌های جدیدی را در ذهن مردان و زنان ایجاد کرده است. اگر بپذیریم که شرایط زنده‌گی چنین نقش‌هایی را در اذهان بشر حک می‌کند، حرف غیرقابل باور نخواهد بود.
موضوع فرصت‌های شغلی و بازرگانی زنان افغانستان بی‌شک یکی از مهمترین موضوعاتی است که در مسیر عبور از برزخ میان جامعه سنتی و عصری مطرح می‌شود. فعالیت‌های تجارتی زنان که روزگاری تابو محسوب می‌شد و صحبت از آن در خانواده و جامعه برای مردان غیرقابل قبول بود، امروز آرام / آرام به واقعیتی انکارناپذیر تبدیل شده است.
با همه تلاش‌هایی که در فصول مختلف برای زنان انجام شده، تغییراتی اساسی در کُل زنده‌گی زنان افغانستان نیاورده است، بیشترین فعالیت‌هایی هم که انجام پذیرفته متمرکر به زنان شهری بوده است و زنان روستاها کماکان با زنده‌گی اجتماعی پُر از چالش‌شان دست و پنجه نرم می‌کنند.