تا چند ماه پیش باور داشتیم که هیچ کسی به جرم نوشتن و بیان اندیشه اش در زندان‌های افغانستان نیست؛ اما حالا میدانیم که این برداشت به شدت غلط بوده است. زمان احمدی، نویسنده مقاله‌‎یی است که هفت سال پیش او را به زندان انداخت؛ اما تا همین روزهای اخیر، کسی از او خبری نداشت. در افغانستان کسی او را به عنوان نویسنده نمی‌شناسد؛ اما او به دلیل نوشتن مقاله‌یی هفت سال را در زندان گذشتانده‌است و قرار است که بیست سال را کامل کند. خوشبختانه یک پست فیسبوکی در مورد او، او را مورد توجه رسانه ها قرار داده است. بنابرین قرار است این فرد که نویسنده مقاله‌یی در مورد بت‌های بامیان و روایت تاریخی آن است، بیست سال عمرش را در زندان سپری کند. آنهم به جرم نوشتن مقاله‌یی که هرگز در جایی منتشر نشده است. یعنی زمانی که زمان احمدی مقاله‌یی را نوشته‌است، کسآنی آن را دست به دست کرده و برایش کار ساخته و زندانی اش کرده‌اند و او به جرم «ارتداد» که کیفر سختی در خوانش اسلامی دارد، در زندان پل چرخی به سر می‌برد؛ در حالی که وکیل مدافع او به رسانه‌ها گفته است که زمان احمدی عملی را که ارتداد از آن ثابت شود انجام نداده است. اما در این هفت سال، خانوادۀ این نویسنده در تنگدستی و تهی دستی در انتظار مرد خانه شان شب و روز سپری کرده و اشک و غم خورده اند. دردمندانه هیچ طرفی و هیچ کسی در مورد او در این هفت سال حرفی نزده و صدای او را بنلد نکرده و حتا مقاله او در دست رس نیست تا دریافته شود که او چه نوشته و چه کرده است.
هرچه باشد، در کشوری که قانون اساسی اش آزادی بیان و اندیشه را به رسمیت شناخته است و نباید کسی به جرم نوشتن مقاله‌یی در مورد آیین بودا و بت‌های بامیان، این‌گونه روانه زندان شود؛ آنهم در صورتی که مقاله او جایی نشر نشده و فقط تفتیش عقاید بیجای برخی از افراد، سبب شده‌است که با خوانش غلط از مقاله او روانه زندان شود. دراین جا بدون شک که قاضی و سارنوالی که او را زندانی کرده‌اند در حق او جفا روا داشته اند. بنابراین به سر بردن نویسینده‌یی در زندان به مدت هفت سال به جرم مقاله‌یی در مورد آیین بودا و بت‌های بامیان یک عمل غیر منصفانه و خلاف قانون اسلامی و اساسی ماست. زیرا هم در اسلام و هم در قانون اساسی نقل کفر، کفر نیست؛ چیزی که ممکن در مقاله آقای احمدی تبارز یافته باشد. به هر صورت ما در حالی که آزادی بیان را حق هر انسان میدانیم و توهین به آیین و نصوص اسلامی را حق هیچ کسی نمی‌دانیم و با مر تکب آن مخالفیم، به این باور هستیم که زمان احمدی در نوشتن یک مقاله نشر نشده مرتکب توهین به دین اسلام نشده و عملی را که شامل ارتداد شود انجام نداده‌است.
بنابراین او که به هر دلیلی مدت هفت سال را در زندان پل چرخی سپری کرده است، باید از زندان رها شود. انتظار داریم که ریاست جمهوری و ریاست اجرائیه در قسمت رهایی این فرد در روشنی قوانین افغانستان هرچه عاجل اقدام کنند. زیرا هفت سال از عمر یک نویسنده در زندان، جفای بزرگی به حق انسانیت و دانش‌اندوزی است. و این نشان میدهد که نهادهای عدلی و قضایی ما هنوز در تنفیذ و اصدار احکام، عجولانه و چشم پت عمل می‌کنند و نمی‌دانند که احکام و اوامر اشتباهی شان چه مصیبت‌هایی را برای خانواده و اجتماع به بار می‌آورد.
یک بار دیگر تاکید ما این است که نهاد دادگاه عالی کشور، اداره لوی سارنوالی و مقامات رهبری دولت وحدت ملی در قسمت رهایی این نویسنده، اقدامات مبتنی بر روح قانون اساسی کشور داشته باشند و باید در مورد پرونده او تجدید نظر شود. زیرا نمی‌شود که کسی که کلمه شهادت به زبان می‌راند را متهم به خروج از دین کرد.