سفیر روسیه در کابل در یک مصاحبه با خبرگزاری رویترز گفته است که کشورش در نظر دارد، زمانی که نیروهای تحت رهبری ناتو افغانستان را در پایان سال آینده ترک بگویند، در مرز تاجیکستان با افغانستان محافظ مرزی مستقر کند.
مسکو که یک جنگ پرفاجعه و طولانی مدت را در افغانستان پشت سر گذاشته، نگران تهدید متشکل از مواد مخدر و تروریسم و رسیدن آن از طریق جمهوری‌های شوروی پیشین در آسیای مرکزی به روسیه می‌باشد.
اندری اوستیسیان، شام روز پنجشنبه در سفارت روسیه در کابل به رویترز گفت: «ما برای متوقف‌کردن این تهدیدها ترجیح می‌دهیم که با این مشکل در مرز افغانستان مبارزه کنیم».
در محوطه بیرونی سفارت مسکو در کابل، یک موتر ولگای آبی و سبز ساخت شوروی دیده می‌شود که پرسونل سفارت آن را ترمیم کرده اند و یادبودی است از ۱۵ هزار سرباز شوروی که در جنگ علیه مجاهدین جان باختند.
او گفت: «ما پیش از این حضور جدی در مرز افغانستان با تاجیکستان داشتیم، در آن زمان وضعیت بسیار بهتر بود. این به نفع روسیه، تاجیکستان و حتی افغانستان می‌باشد، اگر که روسیه (در نقاط مرزی) حضور داشته باشد».
اوستیان گفت که ممکن است نیروهای مرزی روسیه در این زمینه وارد عمل شوند، اما از ارایه هرگونه ارقامی خودداری نمود. محافظان
مرزی روسیه معمولاً در مرز تاجیکستان با افغانستان گزمه می‌زنند، اما در سال ۲۰۰۵ مرز را ترک گفتند و قدرت را کاملاً به نیروهای محلی واگذار کردند.
البته اوستیسیان گفت که در مورد گماشتن نیروهای مرزی روسیه باید موفقیت تاجیکستان حاصل گردد. تشدید خشونت در سرتاسر افغانستان، کمی کمتر از دوسال پیش از خروج نیروهای خارجی، نگرانی روسیه را برانگیخته است که با شورشگری اسلامی در قفقاز شمالی، همچنین استفاده گسترده از هرویین و افزایش گسترده موارد ابتلا به ویروس اچ آی وی و ایدز مبارزه می کند.
روسیه یک سلسله از پروژه‌های بلندپروازانۀ بازسازی در افغانستان را پیش می‌برد که بازسازی مرکز فرهنگی زمان شوروی از آن جمله می‌باشد. هدف روسیه از این فعالیت‌ها، تقویت ثبات در کشوری است که ۹۰ درصد تریاک در سطح جهانی را تولید می‌کند.
اوستیسیان که در طول جنگ شوروی با افغانستان برای حکومت شوروی در کابل کار می‌کرد، گفت که جنگ در شمال افغانستان که به طور سنتی مرکز استقرار نیروهای ضد طالبان است، نشانگر «بی‌ثبات شدن عمومی وضعیت» در این کشور می‌باشد.
به صورت فزاینده میان جنگ نیروهای شوروی با مجاهدین و جنگ کنونی نیروهای ناتو با طالبان مقایسه صورت می‌گیرد. طالبان بار بار به واشنگتن هشدار داده اند که به سرنوشت شوروی سابق دچار خواهد شد.
پس از خروج شوروی از افغانستان در سال ۱۹۸۹، حکومت کمونیستی افغانستان فروپاشید و رقابت برای به دست گرفتن قدرت به جنگ داخلی منجر شد. در طول این سال‌ها بخش‌های گسترده‌یی از کابل ویران گشت و راه برای به قدرت رسیدن طالبان در سال ۱۹۹۶ گشوده شد.
اوستیسیان در مورد حضور امریکا در افغانستان که درازمدت‌ترین جنگ این کشور می‌باشد، گفت: «این‌ها در طول ۱۲ سال چه کرده اند؟». او افزود که در افغانستان جنگ علیه تروریسم با ۱۵۰ هزار نیرو بدون هیچ گونه موفقیتی جریان دارد و ادامه حضور این نیروها پس از سال ۲۰۱۴ «بی معنی» می‌باشد.
انتظار می‌رود که بارک اوباما، رییس جمهور ایالات متحده به زودی اعلام کند که چه شمار از نیروهای جنگی کشورش پس از خروج بخش اعظم اردو در افغانستان می‌مانند. بسیاری از افغان‌ها علاقۀ شدید به دانستن شمار نیروها پس از سال ۲۰۱۴ دارند. آن‌ها از این هراس دارند که با رفتن نیروهای خارجی، هرج و مرج و جنگ داخلی در افغانستان حکمفرما شود.
رییس جمهور افغانستان گفته است که ایالات متحده احتمالا پس از سال ۲۰۱۴ نه پایگاه در افغانستان نگاه می‌دارد. اما فرستاده روسیه در افغانستان گفت که هرگونه نقش اردوی امریکا در آینده باید براساس یک توافق بین المللی قانونی باشد که شورای امنیت نیز آن را تایید کرده باشد. روسیه در شورای امنیت حق ویتو دارد.
اوستیسیان گفت: «حضور درازمدت یا دایمی نظامی یک نیروهای خارجی (در افغانستان) می‌تواند دلیلی برای نگرانی ما باشد، به خصوص اگر آن‌ها پایگاه‌های نظامی داشته باشند. ما می‌خواهیم بدانیم کمه هدف آن‌ها چیست و هنوز جوابی نیافته‌ایم».