هفتۀ گذشته هر روز یک حملۀ انتحاری و انفجاری در کشور صورت گرفت و دیروز گروهی از انتحاریان بر قلب شهر کابل حمله کرده و ساعت‎ها با نیروهای امنیتی جنگیدند.این حملات حوالی ساعت چهار عصر به وقت کابل آغاز شد و نخستین انفجار در نزدیکی یکی از ساختمان‌های مربوط به وزارت داخله رخ‌داد.زایشگاه ملالی، شفاخانۀ مربوط به امنیت ملی و دفتر سازمان بین‌المللی مهاجرت سازمان ملل (IOM) نیز در نزدیکی محل انفجار هستند.نبرد میان نیروهای امنیتی و انتحارکننده‎‏گان تا ساعت ۹ شب گذشته هم ادامه داشت.مسوولان امنیتی می‎گویند که مهاجمان انتحاری پنج تن بوده‎اند که یک تن آن‎ها نخست خود را منجر کرده و دو تن آن‎ها در همان آغاز از سوی نیروهای امنیتی کشته شدند، دو انتحاری دیگر که در یک ساختمان سنگر گرفته بودند، تا ساعت‎ها با نیروهای امنیتی درگیر بودند. جنرال محمد ایوب سالنگی، فرمانده پولیس کابل گفته است که این حملات هماهنگ و سازماندهی‌شده‌اند.جنرال سالنگی همچنان گفته است که دو تن از مهاجمان کشته شده و دو تن دیگر از آنان هنوز با نیروهای امنیتی درگیر هستند.از تلفات این حملات گزارش دقیقی در دست نیست.طالبان مسوولیت این حملات را به عهده گرفته‌اند.
چگونه طالبان بر قلب کابل نفوذ می‎کنند؟آگاهان نظامی می‎گویند که به دلیل «ضعف نیروهای کشفی و استخباراتی» طالبان نقاط مهم کابل را آماج قرار می‎دهند.جنرال امرالله امان آگاه نظامی می‎گوید که این حملات ناشی از ضعف نیروهای کشفی و استخباراتی است و حکومت هم توجهی به سرمایه‎گذاری در این بخش ندارد.به گفتۀ جنرال امان، همان‌طوری که نیروهای پولیس و ارتش از آموزش و تجهیزات کافی برخوردار نشده اند، در بخش کشفی و استخباراتی نیز کاری صورت نگرفته است؛ به همین دلیل، بخش استخباراتی و کشفی دولت از پای افتیده است. این جنرال متقاعد می‎گوید که بی‎توجهی حکومت به نیروهای کشفی و استخباراتی شک‎وگمان‎هایی را به وجود می‎آورد که حکومت شاید قصداً می‏‎خواهد این بخش تقویت نگردد.او گفت: «من یقین کامل دارم، اگر بخش استخباراتی و کشفی درست تجهیز و آموزش داده شود و افراد مسلکی‌یی‌که به بهانه‎های مختلف از این دو بخش اخراج شدند، دوباره به کار گماشته شوند، جلو حملات انتحاری و انفجاری گرفته خواهد شد.»به گفتۀ جنرال امان، به دلیل ضعف و ناتوانی حکومت، ۲۵ هزار طالب مسلح در سال ۲۰۰۲، اکنون در سال ۲۰۱۳، به صدها هزار تن رسیده است.او تصریح کرد: نیروهای خارجی در چند سال اخیر همواره بر مسألۀ خروج‌شان تأکید کرده‌اند و این را به یک شعار و تبلیغات تبدیل کردند، طالبان از این تبلیغات نیروهای خارجی استفاده کرده و به مردم روستاها گفته‌اند که خارجی‎‌ها شکست خورده و خارج می‎شوند و ما دوباره در سال ۲۰۱۴ به قدرت می‎رسیم؛ در حقیقت دستگاه استخباراتی طالبان از این وضعیت بسیار استفاده کردند.
زایشگاهیکی از داکتران شفاخانۀ رابعۀ بلخی می‎گوید: بیماران زایشگاه ملالی  همه از ترس و وحشتی که در آن‌جا مستولی گردیده، بسترهای خود را ترک کرده و به روی سرک هجوم آورده‌اند. او گفت: شماری زیادی از مریضان به شفاخانۀ رابعه بلخی منتقل گردیده‌اند و در این شفاخانه بالای هر بستر به تعداد ۳ الی ۴ مریض بستری می‌باشند. چون بخش نسایی ولادی دیگر گنجایش بیشتر مریضان را ندارد.به گفتۀ او، بیماران حکایت‌های تلخی از محل رویداد و از شفاخانۀ زایشگاه دارند؛ هنگام شروع درگیری شماری از مریضان بالای میز عملیات بودند و یک تعداد دیگر هم، تازه از عملیات بیرون شده بودند.این داکتر شفاخانۀ رابعۀ بلخی به نقل از یک شاهد عینی می‎گوید: «خانمی را دیده که در روی سرک در نزدیکی شفاخانه طفل‌اش را ولادت داده است.»  فیسبوکیکی از کاربران فیسبوک نوشته است:  «عجب مردمی هستیم ما! درگیری خیلی شدید میان مهاجمان جریان دارد.در فاصلۀ چهار صد متری شرق محل رویداد، ملت دارند داخل پارک شهر نو بی‌خیال فوتبال بازی می‌کنند. کمی آن‌سوتر کبوتر بازی بی‌خیال صدای تیراندازی، بر پشت بام مشغول پراندن کبوترانش است و در فاصلۀ دوصد متری غرب محل رویداد، پیر و جوان بر روی پشته‌یی در حال تماشای صحنه‌‍های اکشن واقعی هستند.اینجا افغانستان است، زمین هم که به آسمان بخورد، مردم زنده‌گی می‌کنند. مثل همیشه. خیلی عادی!»