(یادداشت: روزنامۀ ماندگار در نشر گزارشی زیر عنوان «تدریس به زبان انگلیسی خلاف قانون اساسی است» که در شمارۀ ۸۵۳  این روزنامه به نشر رسیده بود، هیچ دخل و تصرفی نداشته است. آن‌چه در آن گزارش به نشر رسید، اظهارات استادان و مسوولان دانشگاه کابل و دانشگاه طبی کابل بوده است. در آن گزارش با رییس دانشکدۀ انجنیری مصاحبه‌یی حضوری صورت گرفته بود و گزارشگر، نام او را از لوح‌نوشتۀ روی میز کاری‌اش گرفته بود. اینک پاسخ‌نامۀ وزارت تحصیلات عالی بدون هیچ‌گونه دخل و تصرف، امانت‌دارانه به نشر می‌رسد.)
در شماره (۸۵۳) روزنامه ماندگار به نقل قول از رییس پوهنخی انجنیری پوهنتون کابل مطلبی تحت عنوان «تدریس به زبان انگلیسی خلاف قانون اساسی است» به نشر رسیده است. در این نوشته مطالبی دیده می‌شود که درخور مکث و تأمل جدی می‌باشد.
اولاً کسی به نام پوهاند عبدالقیوم کریم رییس دانشکده مهندسی دانشگاه کابل نیست، شاید نویسنده شخص دیگری را به‌ جای آن عوضی گرفته باشد. از طرف دیگر رییس پوهنخی انجنیری اصلاً چنین چیزی را نگفته است؛ فکر می‌کنم یک اصل مهم مسلک شریف روزنامه ماندگار که صداقت و امانت داری می‌باشد، نقض شده است.
نویسنده حقایق را دست‌کاری نموده و کوشش کرده پیش‌داوری‌های خود را به نام دیگران به خورد مردم بدهد.
بعداً در نوشته برای ثبوت ادعای خود به ماده شانزدهم قانون اساسی استناد گردیده است؛ اما وقتی شخص ماده مذکور را بخواند این گونه صراحت در آن موجود نیست ماده مذکور در باره رسمیت دو زبان پشتو و دری صحبت می‌نماید، نه در باره غیر قانونی بودن تدریس به زبان انگلیسی. این تفسیر نویسنده که رسمی بودن دو زبان را مانع تدریس به سایر زبان ها در موسسات تخصیلات عالی می‌داند قابل تعجب است. او بدین ترتیب می‌خواهد کمیسیون مستقل نظارت بر تطبیق قانون اساسی را تعویض نماید.
تدریس به زبان‌های خارجی در موسسات تحصیلات عالی نه فقط غیر قانونی نیست، بلکه امکان آن با صراحت کامل  در ماده ششم قانون تحصیلات عالی تذکر یافته است.
در این ماده قانون متذکره تصریح می‌گردد که تدریس در زبان‌های خارجی در صورت ضرورت بعد از تصویب شورای عالی موسسه صورت گرفته می‌تواند. به همین سبب تدریس به زبان‌های خارجی در موسسات تحصیلات عالی افغانستان یک تجربه جدید نیست. حدود نیم قرن پیش یعنی در سال‌های دهه چهل تدریس در بعض نهادهای تحصیلی از جمله در پوهنخی‌های انجنیری و زراعت پوهنتون کابل به زبان انگلیسی بود.
تدریس به زبان خارجی به مفهوم ترد و بی اعتنایی به زبان‌های ملی نیست؛ تقویه زیان‌های ملی به نوبه خویش در خور توجه جدی می‌باشد اما حتا به تقویه زبان‌های ملی نیز با دسترسی بهتر به زبان‌های معتبر بین‌المللی امکان پذیر بوده می‌تواند اما وقتی در باره تدریس به زبان خارجی صحبت می‌شود به هیچ وجه مقصد خوش‌خدمتی به خارجی‌ها نیست که آنها به آن احتیاج دارند بلکه مقصد آن است که فارغ التحصیلان با کیفیت به جامعه تقدیم شوند، فارغ التحصیلانی که بتوانند از منابع علمی مسلکی که بیشترینه آن در زبان انگلیسی می‌باشد استفاده نمایند. فارغ التحصیلانی که بتوانند نه فقط در افغانستان بلکه در منطقه و جهان نیز شایسته‌گی خود را تبارز بدهند.
جای افسوس است که بعض آدم‌ها که خود به زبان خارجی دسترسی ندارند یاد داشتن آن را تکفیر می‌کنند حالان که فرا گرفتن هر زبان دروازه به سوی یک دنیای جدید است اما زبان انگلیسی که ضرورت آموختن آن را هیچ کس انکار نمی‌کند فکر می‌کنم ما به جای تکفیر آموختن زبان انگلیسی باید به بهبود کیفیت فارغ التحصیلان مکاتب ثانوی خود توجه نماییم آن‌ها که لا اقل شش سال انگلیسی می‌آموزند باید مهارت‌های فهم تکلم و تحریر در این زبان را کسب نموده باشند.
وزارت تحصیلات عالی از تدریس به زبان انگلیسی که جلالت مآب محترم حامد کرزی آن را مطرح کردند استقبال می‌کند اما لازم می‌داند با واقع بینی و درایت راهکارهای لازم  برای گزار تدریجی به آن انکشاف داده شود.
ما به بهبود توانایی‌های فارغ التحصیلان و استادان خویش متعهد هستیم و می‌خواهیم آن‌ها عضو فعال جامه روشنفکری و اکادمیک جهانی باشند.
تعهد ما به خاطر ارتقای کیفیت تحصیلات عالی بدون توجه به غوغاهای رسانه‌یی آنهایی که نیازمندی‌های جدید جهانی را درک نمی‌کنند و آماده تغییر دادن خود نمی‌باشند، پابرجا باقی می‌ماند.