بخش دوم و پایانی
۵) کمال‌گرایی
چرا تو همیشه نفرِ دوم می‌شوی؟ نمرۀ ۸۵ گرفتی؟! چرا نتوانستی ۱۰۰ بگیری؟ و…
کودک وقتی احساس تهدید کند، یعنی از آینده می‌ترسد و ترس بزرگ‌ترین مانع در راه شکوفایی استعداد و شخصیت اوست و او آسیب‌پذیر خواهد شد، این‌که مرتب در صدد باشید فرزندتان را به جلو و به سوی اهداف خاصی هُل دهید تا به عقیدۀ خودتان بهتر شود، کمکی به او نمی‌کند.
در مقابل، پیامی که به او می‌دهید این است که «تو به اندازۀ کافی خوب نیستی و ما تو را قبول نداریم.» وقتی او فکر کند مورد پذیرش نیست، نمی‌تواند خودش را دوست داشته باشد و احساس کمبود می‌کند. بدین ترتیب، اعتماد به نفس او کاهش می‌یابد و حتا نمی‌تواند از استعدادها و امکاناتی که دارد، به اندازۀ کافی استفاده کند.
۶) مقایسه
چرا نمی‌توانی مثل خواهرت باشی؟
وقتی من هم‌سن تو بودم، نمراتم بهتر از تو بود و… در مقایسه شما به فرزندتان می‌گویید که تو کم‌تر از دیگران هستی. به این ترتیب، او احساس خودکوچک‌بینی و تحقیر می‌کند. ممکن است اوایل یا در ظاهر به طور موقتی بیش‌تر تلاش کند تا رضایت شما را به دست بیاورد؛ اما در واقع نسبت به دیگران، احساس بدبینی، نفرت و کینه پیدا می‌کند.
این موضوع در میان چند فرزند در یک خانواده بسیار جدی است و موجب حس کینه در میان خواهر و برادران می‌شود.
در چنین مواردی می‌توانید به او بگویید که «سال گذشته عملکرد بهتری داشتی» و این بدان معنی است که هنوز هم می‌توانی بهتر از این عمل کنی.
۷) سرزنش و تحقیر
من به این‌که تو عقل داری، شک می‌کنم. باید از خودت خجالت بکشی، خدا لعنتت کند و…
در مقابله با چنین گفتاری معمولاً فرزندان سعی می‌کنند حالت دفاعی به خود بگیرند؛ اما در واقع از درون می‌شکنند. شما با این کار موجب تخلیۀ منفی قدرت، توان و انرژی روحی و جسمی آن‌ها می‌شوید. او تصور می‌کند که توان انجام هیچ کاری را به طور صحیح ندارد و در بسیاری از موارد نیز واقعاً همین‌طور می‌شود و کم‌کم از نظر فکری و روحی ضعیف می‌شود و حتا نمی‌تواند با هم‌سن‌وسالان خود به‌خوبی ارتباط برقرار کند.
۸) تهدید کردن
اگر حرفم را گوش ندهی، همین‌جا رهایت می‌کنم و می‌روم. اگر دوباره این کار را بکنی، تو را از خانه بیرون می‌کنم و…
در واقع تهدید، به معنی بزرگ جلوه دادن ناراحتیِ شما از موضوعی است. شما نخستین تاثیری که بر فرزندتان می‌گذارید، ترور شخصیت اوست. وقتی احساس تهدید کند، یعنی از آینده می‌ترسد و ترس بزرگ‌ترین مانع در راه شکوفایی استعداد و شخصیت اوست. او آسیب‌پذیر خواهد شد و به قدری ضعیف می‌شود که از هر چیز و هر کسی می‌ترسد و با هر مشکلی به گریه می‌افتد.
وقتی احساس کند شما که به عنوان والدین، مورد اعتمادترین افراد زنده‌گی‌اش هستید، می‌خواهید او را رها کنید یا به او صدمه بزنید، چه‌گونه خواهد توانست به خودش و دیگران اعتماد کند و در آینده از زنده‌گی با روابط سالم لذت ببرد؟
به همین دلیل، در چنین مواقعی که به شدت از دست او عصبانی می‌شوید، به جای این تهدیدها، به او بگویید بهتر است به اتاقش برود و چند دقیقه‌یی در تنهایی با خود به کارهایش فکر کند. مطمین باشید با رعایت موارد بالا بهتر نتیجه می‌گیرید و هم احساس احترام و صمیمیت بیش‌تری در خانواده و میان شما و فرزندان‌تان ایجاد می‌شود و هم این‌که رفتارهای فرزندان از حالت لج‌بازی و فرسایشی خارج می‌شود و انعطاف بیش‌تری از خود نشان می‌دهند.
منبع: www.charismaco.com