بخش چهارم و پایانی
چک‌اَپ پزشکی را به‌طور مرتب انجام دهید: بسیاری از عوامل خطرزایی که موجب حملۀ قلبی می‌شوند از جمله فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت در مراحل اولیه هیچ علایم مشخصی نشان نمی‌دهند؛ ولی با انجام آزمایش‌های پزشکی و آگاهی از وجود این ریسک فاکتورها از شرایط دشوار بعدی و ایجاد حملۀ قلبی جلوگیری کنید.
کنترل فشار خون: هر فرد سالم باید هر سال دو بار فشار خونش را کنترل کند.
به طور مرتب ورزش کنید: انجام نرمش و ورزش، عمل‌کرد ماهیچۀ قلب را به صورت طبیعی حفظ می‌کند. ورزش کردن با حفظ وزن ایده‌آل و کنترل دیابت، مانع ایجاد حملۀ قلبی می‌شود. انجام ورزش در حد ۳۰ دقیقه پیاده‌روی در روز و پنج روز در هفته، سلامتی شما را تضمین می‌کند.

حفظ وزن ایده‌آل: داشتن وزن طبیعی از بالا رفتن فشار خون و ابتلا به دیابت جلوگیری کرده و به دنبال آن خطر حملۀ قلبی را نیز کاهش می‌دهد.
داشتن رژیم غذایی سالم: رژیم غذایی سرشار از چربی و کلسترول باعث باریک‌شدن عروق قلبی می‌شود. اگر یک بار سکته کرده‌اید، خوردن چربی، کلسترول و نمک را کاهش دهید. خوردن نمک زیاد باعث افزایش فشار خون می‌شود. ماهی دارای امگا۳ بوده و باعث بهبود سطح کلسترول خون و جلوگیری از ایجاد لختۀ خون می‌شود. خوردن میزان زیادی میوه و سبزی‌جات به دلیل داشتن آنتی‌اکسیدان از آسیب‌دیدن عروق جلوگیری می‌کند.
کنترل استرس: تمام تلاش خود را بکنید تا استرس به عنوان یکی از عادت‌های روزانۀ زنده‌گی‌تان نباشد؛ زیرا در غیر این صورت شانس ابتلا به سکتۀ قلبی را بالا می‌برید.

اگر شاهد حملۀ قلبی فرد دیگری بودید، چه باید بکنید؟
اگر با فردی مواجه شدید که دچار حملۀ قلبی شده است، سریعاً به آمبولانس زنگ بزنید. اگر آموزش انجام احیای قلبی ـ ریوی را دیده‌اید، شروع به انجام CPR کنید. این کار کمک می‌کند آکسیجن به بدن و مغز برسد. هنگام CPR باید قفسۀ ‌سینه فرد بیمار به اندازه ۵ سانتی‌متر فشرده شود و این کار با سرعت ۱۰۰ بار در دقیقه انجام شود. پس از هر ۳۰ فشار، راه‌های هوایی فرد باید بررسی و باقی‌ماندۀ تنفس خارج شود. در صورتی که آموزشی برای این کار ندیده‌اید، تنها عمل فشار دادن قفسه‌سینه را انجام دهید.

اقدام‌های لازم هنگام بروز سکتۀ ‌قلبی
هنگام حملۀ قلبی باید سریع عمل کرد. مراحل زیر را به خاطر بسپارید:
ـ به سرویس عاجل شفاخانه زنگ بزنید. اگر مشکوک هستید که دچار حملۀ قلبی شده‌اید یا نه، باز هم معطل نکنید، فوراً با بخش عاجل شفاخانه تماس بگیرید. اگر به آن نیز دست‌رسی ندارید، از یک نفر بخواهید شما را به نزدیک‌ترین مرکز صحی برساند. فقط در صورتی خودتان راننده‌گی کنید که هیچ فرد دیگری را پیدا نمی‌کنید. با راننده‌گی ‌کردن، شرایط خطرناک برای خود و دیگران ایجاد می‌کنید؛ بنابراین تا حد امکان این کار را انجام ندهید.
ـ اگر قبلاً تابلیت نیتروگلیسرین برای‌تان تجویز شده، حتماً تا رسیدن آمبولانس یک عدد استفاده کنید.
ـ قبلاً با پزشک خود مشورت کنید و مجوز استفاده از آسپرین را در صورت بروز حملۀ قلبی از او کسب کنید. جویدن آسپرین احتمال آسیب به قلب را در حین سکتۀ قلبی کاهش می‌دهد، زیرا احتمال ایجاد لخته را کاهش می‌دهد. البته آسپرین ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشد؛ بنابراین تنها در صورت تجویز پزشک آن را مصرف کنید.

بخش چهارم و پایانی
چک‌اَپ پزشکی را به‌طور مرتب انجام دهید: بسیاری از عوامل خطرزایی که موجب حملۀ قلبی می‌شوند از جمله فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت در مراحل اولیه هیچ علایم مشخصی نشان نمی‌دهند؛ ولی با انجام آزمایش‌های پزشکی و آگاهی از وجود این ریسک فاکتورها از شرایط دشوار بعدی و ایجاد حملۀ قلبی جلوگیری کنید.
کنترل فشار خون: هر فرد سالم باید هر سال دو بار فشار خونش را کنترل کند.
به طور مرتب ورزش کنید: انجام نرمش و ورزش، عمل‌کرد ماهیچۀ قلب را به صورت طبیعی حفظ می‌کند. ورزش کردن با حفظ وزن ایده‌آل و کنترل دیابت، مانع ایجاد حملۀ قلبی می‌شود. انجام ورزش در حد ۳۰ دقیقه پیاده‌روی در روز و پنج روز در هفته، سلامتی شما را تضمین می‌کند.

حفظ وزن ایده‌آل: داشتن وزن طبیعی از بالا رفتن فشار خون و ابتلا به دیابت جلوگیری کرده و به دنبال آن خطر حملۀ قلبی را نیز کاهش می‌دهد.
داشتن رژیم غذایی سالم: رژیم غذایی سرشار از چربی و کلسترول باعث باریک‌شدن عروق قلبی می‌شود. اگر یک بار سکته کرده‌اید، خوردن چربی، کلسترول و نمک را کاهش دهید. خوردن نمک زیاد باعث افزایش فشار خون می‌شود. ماهی دارای امگا۳ بوده و باعث بهبود سطح کلسترول خون و جلوگیری از ایجاد لختۀ خون می‌شود. خوردن میزان زیادی میوه و سبزی‌جات به دلیل داشتن آنتی‌اکسیدان از آسیب‌دیدن عروق جلوگیری می‌کند.
کنترل استرس: تمام تلاش خود را بکنید تا استرس به عنوان یکی از عادت‌های روزانۀ زنده‌گی‌تان نباشد؛ زیرا در غیر این صورت شانس ابتلا به سکتۀ قلبی را بالا می‌برید.

اگر شاهد حملۀ قلبی فرد دیگری بودید، چه باید بکنید؟
اگر با فردی مواجه شدید که دچار حملۀ قلبی شده است، سریعاً به آمبولانس زنگ بزنید. اگر آموزش انجام احیای قلبی ـ ریوی را دیده‌اید، شروع به انجام CPR کنید. این کار کمک می‌کند آکسیجن به بدن و مغز برسد. هنگام CPR باید قفسۀ ‌سینه فرد بیمار به اندازه ۵ سانتی‌متر فشرده شود و این کار با سرعت ۱۰۰ بار در دقیقه انجام شود. پس از هر ۳۰ فشار، راه‌های هوایی فرد باید بررسی و باقی‌ماندۀ تنفس خارج شود. در صورتی که آموزشی برای این کار ندیده‌اید، تنها عمل فشار دادن قفسه‌سینه را انجام دهید.

اقدام‌های لازم هنگام بروز سکتۀ ‌قلبی
هنگام حملۀ قلبی باید سریع عمل کرد. مراحل زیر را به خاطر بسپارید:
ـ به سرویس عاجل شفاخانه زنگ بزنید. اگر مشکوک هستید که دچار حملۀ قلبی شده‌اید یا نه، باز هم معطل نکنید، فوراً با بخش عاجل شفاخانه تماس بگیرید. اگر به آن نیز دست‌رسی ندارید، از یک نفر بخواهید شما را به نزدیک‌ترین مرکز صحی برساند. فقط در صورتی خودتان راننده‌گی کنید که هیچ فرد دیگری را پیدا نمی‌کنید. با راننده‌گی ‌کردن، شرایط خطرناک برای خود و دیگران ایجاد می‌کنید؛ بنابراین تا حد امکان این کار را انجام ندهید.
ـ اگر قبلاً تابلیت نیتروگلیسرین برای‌تان تجویز شده، حتماً تا رسیدن آمبولانس یک عدد استفاده کنید.
ـ قبلاً با پزشک خود مشورت کنید و مجوز استفاده از آسپرین را در صورت بروز حملۀ قلبی از او کسب کنید. جویدن آسپرین احتمال آسیب به قلب را در حین سکتۀ قلبی کاهش می‌دهد، زیرا احتمال ایجاد لخته را کاهش می‌دهد. البته آسپرین ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشد؛ بنابراین تنها در صورت تجویز پزشک آن را مصرف کنید.