دگر جنرال ظاهر اغبر هفتۀ گذشته ظاهرا به دلیل «سنگ‎اندازی‎های برخی مقام‎های حکومتی در راه پیشرفت ورزش» از ریاست کمیتۀ ملی المپیک و تربیت بدنی افغانستان استعفا کرد.
استعفای آقای اغبر واکنش‎های زیاد مردم، نهادهای ورزشی و ورزشکاران را به‎دنبال داشت.
جنرال ظاهر اغبر چهار سال پیش به حیث رییس کمیتۀ ملی المپیک و تربیت بدنی کشور به کار آغاز کرد. به باور شماری از کارشناسان ورزش و ورزشکاران، او در جریان مدیریتش فعالیت‌های فراوانی را انجام داده و کمیتۀ ملی المپیک افغانستان را از حالت نابسامان بیرون آورده است.
آقای اغبر در قسمتی از استعفانامه‌اش که در اختیار رسانه‌ها قرار گرفته، گفته است: «می‌خواهم به جای اینکه همبستگی جامعه ورزشی افغانستان و ساختارهای ورزشی کشور قربانی توطیه‌های حسادت‌آمیز و عقده‌انگیز یک اقلیت بیمار شود، خودم با کمال افتخار این قربانی را می‌پذیرم و از سمت ریاست کمیته ملی و تربیت بدنی استعفا می‌‌دهم.»
در یک بخش دیگر از این نامه همچنان آمده است: «جای مسرت و خشنودی است که طی بیش از چهار سال گذشته در همراهی و همسویی با جامعه ورزشی افغانستان افتخار رهبری یک تیم متعهد به منافع افغانستان را داشته‌ام که کاروان ورزش این کشور را از جای دور افتاده و حاشیه‌یی، به متن و قضایا و زنده‌گی عادی مردم افغانستان کشانده‌ام.»
هر چند از عملکردهای چندروزۀ آقای اغبر تا اندازه‌یی می‌توان دریافت که قرار است ورزش افغانستان به سوی بهبودی و بالندگی گام بردارد، اما از سوی دیگر با موجودیت چالش‌های فراوان و مداخلۀ عده‌یی از اراکین بلند پایۀ دولت، نبود یک ساختار بنیادین و کمبود کدرهای ورزش، پیش‌بینی وضعیت ورزش اندکی دُشوار می‌نماید و تنها گذشت زمان است که می‌تواند به این پرسش‌ها پاسخ بدهد.
در روزهای نخست معرفی آقای اغبر به این کمیته همه‌یی اهالی ورزش خُرسند بودند، چون ظاهر اغبر پیش از آن پیشینۀ عضویت در تیم ملی هند بال و ریاست فدراسیون هندبال را داشت. آن‌ها احساس می‌کردند که نسبت به هر کسِ دیگری او از مشکلات و ناهنجاری‌های ورزش در کشور آگاه است.
اما آیا ظاهر اغبر توانست انتظارهای جامعۀ ورزشی افغانستان را برآورده سازد؟
آقای اغبر در نخستین روزهای کاری‌اش گفته بود: به هیچ منطقه، قوم و یا زبانی متعلق نیست؛ بل او خود را فرزند کشوری به نام افغانستان می‌داند و معیار کارش را تنها و تنها منافع ورزش‌کاران کشور می‌داند. هر چند او از نارسایی‌های گسترده‌یی در زمینه‌های مختلف ورزش در نخستین روزهای کاری‌اش یاد آوری کرده بود، اما با تاکید گفته بودکه کارش بیشتر روی برنامه‌های آینده تمرکز خواهد داشت. کار وی تنها گزارش دهی به معاونت دوم ریاست جمهوری به عنوان آمر مستقیم نیست، بل می‌خواهد همه ورزش‌کاران نیز از عملکردها و فعالیت‌های این اداره آگاه باشند و برای بهبود آن همکاری کنند.
یکی از نخستین کارهای ظاهر اغبر در کمیتۀ ملی المپیک این بود که از مسوولین المپیک خواست تا در زمینه‌های ساختار تشکیلاتی، بودجه، شهرت کارمندان، لایحۀ وظایف، آمار دقیق از باشگاه‌ها، پروژه‌های تکمیل شده و تکمیل ناشده، چهگونگی سفرهای خارجی، اساس‌نامۀ المپیک، موزیم المپیک و فدراسیون‌ها، پالیسی کاری المپیک و چهگونگی ارتباط با موسسات خارجی، شرکت‌ها و کمپنی‌های خصوصی و اداراتی که بخش‌های فعال ورزش دارند و ده‌ها مورد دیگر معلومات مکمل و مفصل برایش فراهم آورند.
پیش از ریاست آقای اغبر محوطۀ کمیتۀ ملی المپیک به «زباله‌دانی شهر» تبدیل شده بود.
جنرال اغبر در نخستین اقدامش از داخل شدن موترها به محوطۀ ریاست المپیک و از رفت و آمد افراد غیر مسوول نظامی در محوطۀ ریاست المپیک جلوگیری کرد. آقای اغبر در همان زمان موتر خودش و محافظان‌اش را نیز مشمول این امر کرد. او گفت که المپیک، پارکینگ وسایط و قطعۀ نظامی نیست.
آقای اغبر در زمان ریاستش در این کمیته به ورزش بانوان توجه خاص کرده است. به گونۀ مثال یکی از کارهای او ساختن باشگاه بدنسازی در شهر کابل می‌باشد. این باشگاه در مساحت ۲۰۰ متر مربع با وسایل و تجهیزات لازم ورزشی در منطقۀ قلعۀ نجارهای خیرخانه ایجاد گردیده است؛ همچنان حضور گُستردۀ بانوان در مسابقات جهانی و امضای تفاهمنامه‌هایِی میان وزارت امور زنان و کمیتۀ ملی المپیک از این شمار می‌باشد. تنها در سال ۲۰۱۲ دو دختر افغان برای اولین بارمدال طلا را از مسابقات بوکس به دست آوردند و شگوفه دختر دیگر افغان مقیم ایران برای بار نخست توانست در رقابت‌های قایق رانی در ایران مدال برونز را به‌دست آورد.
در جریان کار آقای اغبر به حیث رییس کمیتۀ ملی المپیک در افغانستان به ورزش در ولایات افغانستان نیز توجه صورت گرفت؛ او در این جریان زیر چتر موسوم به «صلح و ورزش» به ولایات افغانستان سفرهایی داشت و از ورزش‌کاران ولایات باز دید به عمل آورد.
آقای اغبر در چهار سالی که در مدیریت المپیک و تربیت بدنی افغانستان بود سفرهای زیادی هم برای جلب همکاری‌های کشورهای دیگر نمود و از آن‌ها خواست تا به ورزش کشور توجه و همکاری کنند.
آقای اغبر برای جذب جوانان مستعد و نخبه، ورزش‌کارانی که بیرون از کشور به سر می‌برند نیز کارهای فراوانی را انجام داد که از آن شمار ساختن «شورای ورزشی اروپا» و»شورای عالی ورزش مهاجرین افغانستان مقیم جمهوری اسلامی ایران» می‌باشد که در قسمت هماهنگی فعالیت‌های ورزشی در کشور بسیار مؤثر بوده است.
برای نخستین بار در تاریخ ورزش کشور موزیم ملی ورزش افغانستان ساخته شد که در این موزیم، دستآوردهاى ورزشى و تصاویر ورزشکاران نخبۀ ۷۰ سال گذشتۀ تاریخ ورزش افغانستان نگهدارى می‌شود که چنین کاری در بیش از هفتاد سال پیشینۀ ورزش در افغانستان صورت نگرفته بود.
در زمان ریاست ظاهر اغبر به حیث رییس کمیتۀ ملی المپیک و تربیت بدنی جوانان زیادی در مسابقات بیرون از کشور شرکت ورزیدند و برای افغانستان افتخارات زیادی را به ارمغان آوردند. به گونۀ مثال تنها در سال ۲۰۱۲ ورزشکاران در بخش‌های مختلفی چون تکواندو، کاراته، بکسنگ، کورش، زورخانه‌یی، موی تای، ورزش‌های رزمی ووشو، بایسکل رانی، جودو، تکواندوی آی آی اف، نیوفول کانتاکت، شین گی تای، هندبال، فوتبال، سنوکر، پرورش اندام، مردان آهنی، گانگفو ووزن برداری درجریان سال ۲۰۱۲شصت و هفت مدال طلا، هفتادو چهار مدال نقره و یک‌صد و نزده مدال برونز را از مسابقات منطقه‌یی و بین المللی نصیب کشور ساخته اند، که در تاریخ ورزش پیشینه نداشته است.
در همان سال افغانستان رده‌های بلندی را در ورزش به دست آورد. رده‌های مختلف تیم فوتبال کشور درمکان، نایب قهرمانی مسابقات هند و بعداً قهرمانی این تیم در مسابقات جنوب آسیا که در تاریخ افغانستان انقلاب سبز نامیده شد و همچنان ورزشکاران تکواندو درمسابقات راه‌یابی به مسابقات ۲۰۱۲ منعقدۀ لندن،کسب مقام قهرمانی تیم ملی کرکت کشور از مسابقات بیست اورۀ آسیا، مقام سوم نونهالان تکواندو در اردن، اخذ مقام سوم توسط ورزشکاران ورزش‌های زورخانه‌یی در تاجیکستان؛ در مقام دوم قرارگرفتن ورزشکاران کاراته از مسابقات جهانی ترکیه و مسابقات آسیایی در هند با کسب مدال‌های طلا، نقره و برونز توسط ورزشکاران ورزش‌های پاورلفتنگ از مسابقات آسیایی در جاپان، اخذ مدال از سوی ورزشکاران رزمی و کیک بوکسنگ از رقابت‌های آسیا و اروپا در ترکیه، کسب مقام سوم سنوکر بازان کشور در جمع سی و دو بهترین از رقابت‌های جام جهانی سنوکر در هندوستان و امارات متحدۀ عربی، کسب لقب قهرمانی ورزشکاران ساجوکورش از رقابت‌های جنوب آسیا منعقدۀ نیپال، نایب قهرمانی تیم ملی باسکتبال دختران در رقابت‌های تاجیکستان، نایب قهرمانی ورزشکاران آشی‌ها را کاراته از رقابت‌های آسیا اروپا در ترکیه، نایب قهرمانی تیم ملی هندبال ساحلی منعقدۀ سریلانکا، کسب نایب قهرمانی و مقام سوم ورزشکاران تکواندو آی آی اف از رقابت‌های هندوستان، کسب مقام چهارم تیم ملی بایسکل رانی کشور از رقابت‌های پاکستان، نایب قهرمانی تیم سیزده سال فوتبال کشور درکشور ایران، کسب مقام قهرمانی ورزشکاران پرورش اندام از رقابت‌های قهرمانی جنوب آسیا، قرار یافتن تیم ملی نیوفول کانتک در ردۀ سوم مسابقات آذرباییجان یاد آوری نمود .
در همان سال (۲۰۱۲) ورزشکاران توانستند برعلاوه مسابقات بیرون مرزی مسابقات داخلی را در بخش‌های فوتبال، والیبال، باستکبال، تکواندو، کاراته، کرکت، بوکس، کیک بوکسنگ ورزش‌های رزمی، شطرنج، آب بازی، سنوکر، شمشیر زنی، پاور لفتنگ یا مردان آهنین، فوتسال، کبدی، والیبال ساحلی، تنس، بزکشی، مسابقات دوش یا اتلانتیک ورزش رکبی، کانفو، ورزش زورخانه‌یی، پنگ پانگ، آشی‌ها را کاراته، پرورش اندام، تکواندو آی آی اف و یک‌تعداد مسابقات ورزشی دیگر را درمرکز و ولایات دربخش پسران و اعم در بخش دختران راه اندازی نمودند
.ساختن استدیوم‌های ورزشی در برخی از ولایت‌ها به خصوص در ولایت پنجشیر از دست آوردهای اوست.
همچنان در این دور ورزشکاران افغانستان توانستند به بازی‌های المپیک راه پیدا کنند و دستاوردهای بی‌پیشینه‌یی را برای افغانستان بیاورند، از آن میان دُرخشش روح الله نیکپا و نثار احمد بهاوی را می‌توان یاد کرد.
دست‌یابی تیم فوتبال افغانستان به قهرمانی جنوب آسیا ازدست اوردهای مهم است.
بعد از کناره گیری ظاهر اغبر از کمیتۀ ملی المپیک و تربیت بدنی افغانستان کرام الدین کریم، رییس فدراسیون فوتبال افغانستان و والی پیشین پنجشیر طی حکم ریاست جمهوری، به عنوان رییس کمیتۀ ملی المپیک و تربیت بدنی کشور تعیین شد.
هارون مجیدی