ادگار آلن پو که بزرگ‌ترین و در عین حال شوریده‌ترین شاعر امریکایی به حساب می‎آید و داستان‎های پولیسی و ترسناکِ او در زمرۀ برترین‎های این ژانر ادبی شمرده می‎شود، در سال ۱۸۰۹ در شهر بوستون امریکا به دنیا آمد. پدر و مادرش در تیاتر از بازیگرانِ دوره‌گرد بودند و یک‌ساله بود که پدرش دیوید پو درگذشت و در دو ساله‌گی مادرش الیزابت هاپکینز پو را هم از دست داد. ادگار و خواهر و برادرش هر کدام جذبِ خانواده‎های مختلف شدند. او خود به خانۀ بازرگانی ریچموندی به نام «جان آلن» انتقال داده شد. ویلیام، برادر پو در سنین جوانی بر اثر ابتلا به نوعی بیماری درگذشت و خواهرش رزالی در سال‎های بعد دیوانه شد و در آسایشگاهی روانی بستری گشت.
پو در پنج‌ساله‌گی، بسیاری از اشعار شعرای معروف انگلیسی را از بر می‎خواند. بعدها یکی از معلمانش در ریچموند دربارۀ او گفت: «زمانی که پسرهای دیگر تنها می‎توانستند اشعار مکانیکیِ محض بنویسند، پو اشعاری اصیل و خالص می‎نوشت. او یک شاعر متولد شده بود.»
دوران کودکیِ پو تا حدود زیادی در انگلستان گذشت (۲۰ – ۱۸۱۵) و او در فضای خاصِ آن کشور پرورش یافت. در آن‌جا به مدرسۀ اربابی استوک نوینگتون رفت و به دلیل داستان‌ها و اشعاری که نوشت، بسیار موفق ظاهر شد و نمراتِ درخشانی کسب کرد. در سال‎های ابتدایی دهۀ ۱۸۲۰، او عنوان آلن را برای نام میانی‌اش برگزید و از آن پس به نام ادگار آلن‌پو شناخته شد. در سال‎های ۱۸۲۶ و ۱۸۲۷ به دانشگاه ویرجینیا رفت تا ادامۀ تحصیل بدهد، اما در آن‌جا در دام قمار و شرط‌بندی گرفتار شد و نتوانست قرض‌ها و دیونِ خود را پرداخت کند و به دلیل همین مسایل، او را اخراج کردند. پو پس از اخراج به سراغ پدرخوانده‌اش جان آلن رفت تا از او بخواهد که قرض‌هایش را پرداخت کند، اما جان آلن حاضر به پرداخت دیونِ او نشد و به همین دلیل، بین او و پو کشمکش سختی درگرفت و بعد از آن جان آلن، پو را از خود طرد کرد.
پو، در سال ۱۸۲۶ علاقه‌مند به ازدواج با دختری به نام المیرا رویستر شد، اما پدر و مادر این دختر برای جلوگیری از این اتفاق، به یکی از خواستگاران المیرا رویستر جوابِ مثبت دادند و جشن نامزدی برگزار کردند.
فعالیت‎های ادبی پو در دو سالی که در دانشگاه ویرجینیا تحصیل می‎کرد، به نوشتن چند شعر محدود می‎شد که بنا به گفتۀ منتقدین، در حد یک شاگرد تازه‌کار بوده است. او در سال ۱۸۲۷ با نام ادگار پری به ارتش امریکا پیوست و به جزیرۀ سولیوان در کارولینای جنوبی انتقال داده شد. اشعاری نظیر حشرۀ طلایی و بالن دل‌فریب، یادگار دورانی است که در آن‌جا حضور داشت. در همان سال ۱۸۲۷، مجموعه شعر تیمرلین و اشعار دیگر را با هزینۀ شخصی‌اش چاپ کرد که بسیار کم فروش رفت. اما در سال‎های پس از مرگش، بسیار از این کتاب تقدیر به عمل آمد و به عنوان یکی از کتبِ نادر تاریخ ادبیِ امریکا شناخته شد.

در ۱۸۳۳ پو به شهر بالتیمور رفت و در آن‌جا با عمه‌اش خانم ماریا کالم زنده‌گی کرد. طی همین سال‌ها بود که کار در مجلات مختلف را شروع کرد. از جمله در مجلۀ پیام ادبی جنوب که در ریچموند منتشر می‎شد، از سال‎های ۱۸۳۵ تا ۳۶ فعالیت کرد. و در فیلادلفیا از ۱۸۳۹ تا ۴۰ در مجله‌یی با عنوان Burtonصs Gentelmonصs Magazine به همکاری پرداخت و در سال‎های ۱۸۴۲ و ۴۳ در مجلۀ گراهام مشغول به کار بود.
او در ۱۸۳۶ با عمه‌زاده‌اش یعنی ویرجینیا که سیزده ساله بود، ازدواج کرد. ویرجینیا در سال‎های ابتدایی ازدواج‌شان، دچار پارگی رگ‌ها شد و بعد از آن بسیار ناتوان بود تا این‌که پنج سال بعد به دلیل ابتلا به بیماری سل درگذشت. پو پس از مرگ او، دچار افسرده‌گیِ شدیدی شد و در دام الکول افتاد و مدت‌ها از آن خلاصی نداشت. در ۱۸۴۰، او مجموعه‌داستانی با نام Tales of grotes que and arabesque به چاپ رساند که شهرت و موفقیتِ خوبی را برایش در بر داشت که در داستان‎های آن مجموعه، می‎توان به داستان معروفِ پاییزخانۀ آشر اشاره کرد که در سال ۱۹۶۰، راجر کارمن فیلمی بر اساس آن با شرکت ولنیسنس پرایس و مارک دیمون ساخت.
پیش از این، پو کتاب روایت آرتور گوردون پیم را منتشر کرده بود که یک داستانِ بلند به شمار می‎رفت و در آن پو برای اولین‌بار موجودات و قبیله‌یی خیالی را در محدودۀ قطب جنوب اختراع کرده بود که در دهه‎های بعدی توجه نویسنده‌گانی همچون خورخه لوییس بورخس و هرمان ملویل را برانگیخت. می‌توان گفت که اولین‌بار فرانسوی‌ها او را کشف کردند. او را الهام‌بخش نویسنده‌گان بزرگِ فرانسوی نظیر ژول ورن، چارلز بودلر، پل والری و استیون مالری می‎دانند.
پو داستان‌هایی نوشته که شخصیت اصلیِ آن کارآگاهی به نام داپین بوده است. از جملۀ این داستان‌ها می‎توان به قتل‌هایی در ریورگ (۱۸۴۱) و ربودنِ نامه (۱۸۴۵) اشاره کرد. داستان‎های پولیسی پو را بسیار تحلیل و تقدیر کرده‎اند و می‎گویند که نویسنده‌گانی مثل بورخس و استیونسن تحت تأثیرِ آن بوده‎اند. شهرت پو در نگارش داستان‎های پولیسی تا جایی است که سرآغاز ادبیات جنایی ـ معمایی را از او می‎دانند. این در حالی است که تنها ۴ تا ۶ داستانِ او در این ژانر ادبی قرار می‎گیرد.
ادگار آلن پو در ۱۷ اکتوبر ۱۸۴۹ در بالتیمور درگذشت. (ایرانشهر)
منبع: مد و مه