متن سخنرانی رییس‌جمهور کرزی: برخی رسانه‎ها عمداً وحدت ملی ما را تخریب می‌کنند

گزارشگر:16 قوس 1392 - ۱۵ قوس ۱۳۹۲

الحمد الله رب العلمین، والصلات والسلام علی خاتم النبیین،
بزرگان عزیز وطن حاضر در مجلس، خواهران و برادران گرامی به همه تان خوش آمدید می‌گویم.
در این ابتکار بسیار عالی وزیر صاحب محترم فواید عامه ما و همکاران عزیزشان، البته و به یقین که بهبود وضع تونل سالنگ و ایجاد و ساختن راه‌های بدیل از اولویت‌های نهایت مهم کشور ماست، به دلایل اقتصادی، به دلایل اجتماعی رفت و آمد مردم ما و به دلایل وصل کشور ما به همسایه‌های ما، آینده بهتر اقتصاد کشور ما در داشتن سهولت رفت و آمد است، mandegarو ایجاد این راه و تونل در سالنگ‌ها از هر لحاظ به خیر افغانستان است.
وروڼو په خپله اراییه کې د طرحو او د نقشو، چې شپږ طرحې وې بالاخره مونږ ته رهنمایی وکړه، چې د دوی له نظره، دوهمه او درېمه طرحه بهتره ده، نو چون کارپوه دوی دی او انجنیران دوی دی، او مسلک د دوی دی مونږ به د دوی پر طرحه ولاړ شو هره طرحه چې زمونږ وزارت فواید عامه او زمونږ متخصصین د افغانستان په خیر بولی هم د تخنیکی لحاظه، هم بیا د ساتنې او مراقبت د لحاظه او هم د هغه د اقتصادی اثراتو له وجهې په آینده کې مونږ یې تاییدوو او خوشحاله په دې یو، چې دلته د بین المللی ټولنې ځینې نماینده ګان هم ناست دی هغوی هم په دې کې دلچسپی لری؛ خو که خارجی پیسې هم نه وی افغانستان به په هر صورت دا طرحه تطبیقوی، که په خپلو پیسو هم وی دا طرحه به مونږ حتماً تطبیقوو، دا زمونږ لپاره حیاتی ده او په تمامه مانا یې تاییدوو خو خوشحاله په دې یو، چې بین المللی ټولنه په دې طرحه کې کوشش را سره کوی اوغواړی چې را سره سهم ولری نو چون خبره فیصله ده په دې کې ډېر بحث فایده نلری زمونږ له خوا تایید ده او اوس نو تاسو پوهېږﺉ او خپل کوشش مو پوهېږی، چې ژر تر ژره یې تطبیق کړﺉ.
درست است بعد از این اگر کدام حکمی کار داشتید آن را هم برایتان امضا می کنیم.
می‌آییم به یک مسئله مهم دیگری که از دو، سه روز به این طرف در ذهنم است، ما مردم افغانستان به مطبوعات خود به رسانه‌های خود، به تلویزیون‌های خود، به تبصره گرها و به تبصره نگارهای خود، به متخصصین سیاسی و سخنورهای خود آزادی کامل دادیم که در مطبوعات هر چه دلشان می‌خواهند بفرمایند، آزادی مطبوعات افغانستان در جمله بهترین جهان است، جهانیان هم این را قبول دارند، ما هم دیدیم تلویزیون‌های ما و آن‌ها که صاحب دید و سخن هستند هر دیدی که باشد به آزادی کامل صحبت کردند، بر حکومت انتقاد کردند، از هر ناحیه‌اش انتقاد کردند، بر شخص من انتقاد کردند، شدید انتقاد کردند، هر چی که دلشان خواست گفتند، ولی بازهم حمایت شان کردیم و تقویت شان کردیم و کمک شان هم کردیم، رسانه‌هایی هستند که من شخصاً به همرای‌شان کمک کردیم که رونق بگیرند و پیش بیایند در جمله مطبوعات و رسانه‌های افغانستان کار کنند، پیش بروند و به آزادی کامل این کار خود را پیش ببرند.
اما می‌بینیم که بعضی وقت‌ها، بعضی رسانه‌های ما، نه همۀ شان، بعضی رسانه‌های ما، بعضی تلویزیون‌های ما بعضی اخبارهای ما، نه همۀ شان، عمداً کوشش به این دارند که وحدت ملی ما را تخریب کنند، قوم و قوم بازی، زبان و زبان بازی اگر چه هیچ اثری بر ملت افغانستان نمی‌کند، والله اگر خبر شویم که این‌ها چی می‌گویند، هیچ اثر نمی‌کند، قطعاً اثر نمی‌کند!
یک اصطلاح در وطن ماست، آن را نمی‌گویم، هیچ اثر نمی‌کند، ولی به حیث یک شهروند این کشور و به حیث یک مملکت و دولت، وظیفه‌یی که بر حفظ منافع ملت داریم، این را باز وظیفه خود می‌دانیم که آن‌هایی‌که چه از تعصب خود و چی از وظیفه‌گیری خود از بیرون که وحدت ملی افغانستان را تخریب می‌کنند، به مقابل شان بایستیم و به تمام قوت قانون و خشونت‌اش در این مورد قانون تطبیق شود. دیدیم در چند روز گذشته که در تلویزیون‌های افغانستان در بعضی شان، در یکی شان، به مردم افغانستان توهین می‌شود، هر خانه‌یی این خاک ملت افغانستان است، هر خانه‌اش، هر خانه‌یی این خاک چی در آن خانه یک فردی باشد در بالاترین قله‌های پامیر، چه آن خانه یک فردی باشد در دشت‌های نیمروز، آن ملت افغانستان شد، فرد فرد ما ملت هستیم و مجموعه ما ملت هستیم، پس آن‌هایی که ملت افغانستان را توهین می‌کنند، زبان‌هایش را توهین می‌کنند و تعصب‌پراکنی می‌کنند، نماینده‌های افغانستان نیستند، نه نماینده مردم افغانستان اند، بلکه نماینده بیچاره‌گی و تعصب خود هستند، نماینده افغانستان آن اولاد فاریاب است که چند وقت پیش شش تن از مردم آن درکندهار شهید شدند، نماینده افغانستان همان فرزند ننگرهار است که یک هفته پیش در فاریاب شهید شدند، اما طیارۀ ما تیل نداشت که پس آن‌ها را به ننگرهار بیاورند، نمایندۀ افغانستان آن بچه‌های بدخشان است که هر روز در گوشه و کنار کشور شهید می‌شوند. نمایندۀ افغانستان آن اولاد هراتی است که در کابل و درکاپیسا و در لوگر شهید می‌شوند.
یا آن وردگی یا آن پکیتا وال یا آن بامیانی یا آن دایکندی وال یا آن هلمندی است که در گوشه وکنار کشور شهید می‌شوند، آن‌ها افغان هستند و از این خاک هستند و نمایندۀ قوم قوم این خاک هستند.
یا آن متوالی زیارت خواجه ابدال ولی است که ۱۲ سال قبل من گفتمش که کاکا! بعد از آن‌که خربوزه برایم داد زیارت کوچکی و یک دوکان که دو یا سه دانه خربوزه در آنجا بود، خارخانه بود قصه را برایتان بارها گفتیم. در راه بدخشان از فیض آباد به بهارک می‌رفتم، متولی خواجه ابدال ولی آن‌جا گرسنه بودم ۱۲:۳۰ بجۀ روز بود یک خربوزه کوچک برایم داد، من گفتم کاکا خدا این دوکانت را که از خار ساخته شده بود برابر تمام افغانستان کلان کند و آباد کند.
او گفت نه! خداوند افغانستان را جور کند دوکان من هم جور می‌شود.
او نمایندۀ افغانستان است نه این‌هایی که در تلویزیون نشسته اند و توهین به ملت افغانستان می‌کنند.
توصیه من به مطبوعات عزیرکشور این است که با احترام کامل و ثابت شده که برایتان آزادی کامل دادیم، هر قدر که به من می‌خواهید دشنام بزنید، هر قدر که حکومت را بد می گویید، حق هم دارید بسیار بدی‌هایی در این حکومت است. خوب است هرچه می‌گویید بگوید، مگر خارجی‌ها را از ترس چیزی گفته نمی‌توانید.
آن‌ها را صفت کرده روان هستید. ولی آبادی شما و عواید شما از مردم و از وحدت ملی این خاک است که نباشد یکی شما یک ثانیه درین کابل نشسته نمی‌توانید.
فراموش نکنید که همۀ ما مهاجر بودیم و در بدر بودیم. این عزت که امروز داریم درتلویزیون می نشینیند، کسی نیک‌تایی بسته کرده،کسی لنگی بسته کرده، کسی پکول در سر کرده، کسی کلا درسرمانده، کسی چپن پوشیده و کسی قدیفه را انداخته، این از زور همین ملتی است که شما هر روز آنرا دشنام می‌زنید.
پس تلویزیون‌های ما سر از امشب به اختیار خود، از نیت ملی خود برایند به یک صدا به احترام به این ملت صدا کنند.
زبان‌های این ملت را صدا کنند، هر زبان شان‌را!
یکی از بزرگان بسیار محبوب پشتون در پاکستان عبدالصمد خان اچکزایی که مشهور به خان شهید است برای صدایش برای افغانستان و اتحاد این کشور شهید شد. درهر محفل که می‌نشست در پاکستان در چمن، در کویته در گلستان، درپشاور، همیشه پشتو زبان‌های پشاور را میگفت که در پشتو فارسی را دخیل بسازید فارسی رایاد بگیرید و فارسی صحبت کنید.
همیشه این گپ را می‌زد. باز یکی از شاعران وطنی کویته راجع به این سخنان همیشه‌گی خان عبدالصمدخان شهید یک شعر سروده است. آن شعر را من پنج شش سال پیش که سوانح خان شهید را می‌خواندم در یک کتابش با این شعر برخوردم که امروز آوردیم که برای شما عرض کنم تا آن‌های‌که تعصب را پخش می‌کنند پند بگیرند از خان عبد الصمد خان رهنمای پشتون در پاکستان.
شعر این‌طور است:

اڅکزی خان وایی بیتونه په پښتو جوړوه
مه عربی ورګډه وه مه یې هند کو جوړوه
د انګریزی له تورو خپله ژبه پاکه لره
فارسی ملګری د پښتو سره بې باکه لره

بشنوید تلویزیون‌های افغانستان و این عمل را اختیار کنید؛ وحدت ملی را تقویه کنید، زبان‌هایش را احترام کنید، مخلوط کنید پشتو و فارسی را قسمی‌که من درهمین ۱۲ سال کردیم.
اینرا وطن می‌گوید، نه تعصب پراگنی.
بخیر باشید! بسیار خوش آمدید! وزیر صاحب فواید عامه کامیاب باشید! انشا الله که ما هم زنده باشیم و درین سالنگ به کرات برویم و بیاییم.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.