گزارش‌ها حاکی از آن است که گلبدین حکمتیار در انتخاباتِ پیش رو از قطب‌الدین هلال، عضو سابق این حزب، حمایت می‌کند.
گلبدین حکمتیار، این ناراضی همیشه‌گی، پیش از این به هوادارانِ حزبش پیام داده بود که از انتخاباتِ ۱۳۹۳ حمایت کرده و در آن شرکت کنند. اما قید آقای حکمتیار تنها بر نامزدان شوراهای ولایتی بود و از حمایتِ نامزد مشخصی در انتخابات ریاست جمهوری سخنی نگفته بود.
در همین حال، قطب‌الدین هلال یکی از اعضای حزب اسلامی‌گلبدین حکمتیار در چند مصاحبۀ تلویزیونی گفته بود که او به هیچ‌وجه نامزد آقای حکمتیار نیست، بل‌که یک نامزد مستقل است. با این همه، پس از اعلام حمایت آقای حکمتیار از پروسۀ انتخابات، گمانه‌زنی‌ها بر آن شد که حزب اسلامی‌ از قطب‌الدین هلال حمایت خواهد کرد.
در بحبوحۀ چنین سروصداهایی، ناگهان انفجاری در ناحیۀ پلچرخی کابل نیز رخ داد که طی آن ۲ غیرنظامی‌ کشته و حدود ۸ غیرنظامی ‌دیگر زخمی ‌شدند. مسوولیت این رویداد را آقای حکمتیار و حزبش به عهده گرفته‌اند. البته این حمله، نخستین‌حملۀ حزب اسلامی‌ نبود؛ حکمتیار قبل بر این بارها با حملات نظامی، ‌جان افراد غیرنظامی ‌را گرفته است.
اکنون پرسش آن است که چه چیزی باعث می‌شود که آقای حکمتیار این‌گونه جسورانه در انتخابات پیش رو از نامزد مشخصی حمایت کند؟
حکمتیاری که سال‌ها در برابر مردم بی‌دفاعِ کابل جنگید و هزاران شهروندِ این شهر را با حملات کورِ موشکی به خاک و خون کشانید و اکنون هم بر ضد مردم افغانستان ایستاد، تا حدی که در ده‌ها عملیاتِ مسلحانه و کشتن و ده‌ها فرد غیرنظامی ‌دخالت مستقیم داشت. با این حال، او اکنون جسورانه پشتیبانی‌اش از انتخابات را اعلام کرده و نامزد مورد نظرش را علنی می‌سازد.یکی از ریشه‌های این جسارت را، در سیاستِ مدارامحور و قوم‌پرستانۀ آقای کرزی سراغ باید گرفت که در دوازده سال گذشته نه‌تنها موضعِ مشخصی در برابر حزب اسلامی‌ حکمتیار نداشته، بل از راه‌های گوناگون برای کشاندنِ این حزب به نظام تلاش کرده است. حکمتیار در حالی حمایتش را از نامزد مورد نظرش اعلان می کند که چندی پیش سخنگوی او مسوولیت یک حمله خونبار به کابل را نیز به گردن گرفته است و تا هنوز آقای هلال نیز در برابر آن رویداد قرار نگرفته است. حالاحمایت آقای حکمتیار از قطب الدین هلا نشان می دهد که آقای هلال به عنوان نامزد انتخاباتی ریاست جمهوری مخالف آن حمله انتحاری نبوده است. از این رو بر کمیسیون شکایت‌های انتخاباتی است که این موضوع را پیگیری کرده و آن را به مقامات عدلی و قضایی محول سازد. نه تنها کمیسیون‌های انتخاباتی، بل سایر نهادهای نظارت‌کننده بر روند انتخابات نیز حق دخالت در این موضوع را دارند و می‌توانند آن را به‌حیث عامل عدم شفافیتِ انتخابات در رسانه‌ها مطرح کنند که سوگ‌مندانه تا هنوز اثری از آن دیده نمی‌شود.
و اما خاموشی ده نامزد دیگر نیز در این زمینه قابل مکث است. درست است که نامزدان در یک رقابتِ تنگاتنگ با هم به سر می‌برند، اما یادمان نرود که بسیاری از نامزدهایی که اکنون تبلیغات می‌کنند و داد از دموکراسی و جامعۀ مدنی و حقوق بشر و… می‌زنند، باید در برابر حضور چنین گروهی در انتخابات بایستند. بسیاری از همین نامزدان، بارها اعمال و رفتار آقای حکمتیار را خلافِ ارزش‌های حقوق بشری دانسته‌اند و آن را محکوم کرده‌اند، پس چرا اکنون مهر سکوت بر لب زده‌اند؟
به هر صورت آقای حکمتیار با انجام حمله های انتحاری و نیز حمایت از یک نامزد در انتخابات درواقع نشان می دهد که از فقط در پی کسب قدرت است و برای او فرقی نمی کند که از راه انفجارات آن را به دست آورد یا انتخابات. اما حالا باید کمیسیون انتخابات درک کرده باشد که آقای هلال نامزد جریان و کسی است که عملا در جنگ قرار دارد و هر روز مردم را می کشد بنابراین باید در مورد این نامزد تجدید نظر صورت گیرد و باید از روند مبارزات حذف شود. زیرا قرار نیست که آقای حکمتیار و هلال هم از راه زور طمع قدرت داشته باشند و هم از راه های دمکراتیک باید یکی از این راه ها را به رسمیت شناخت.