خشونت در افغانستان چنان گسترده شده که سال گذشته میلادی، از هر ۴ نفر، یکی غم از دست‌دادن فامیل یا دوست نزدیکش را چشیده است.
به گزارش گاردین، بیمارستان‌ها و کلینیک‌های این کشور کوچک، ضعیف و گران هستند و به این ترتیب، قربانیان جنگ و بیماری‌ها از خدمات بهداشتی مناسبی بهره‌مند نیستند. علاوه بر همه این‌ها، تیم‌های پزشکی که در این کشور فعالیت می‌کنند، از جانب همه طرف‌های درگیر تهدید می‌شوند و امنیت بالایی ندارند. برای نمونه، دولت افغانستان قصد دارد از مراکز درمانی به عنوان مرکز رای گیری انتخابات استفاده کند و طالبان هم مخالف انتخابات ریاست‌جمهوری است، بنابراین مراکز درمانی ممکن است با خطر حمله مستقیم روبرو شوند.
سازمان پزشکان بدون مرز اعلام کرده تقریباً نیمی از بیمارانی که به ۴ بیمارستان زیر نظر این سازمان در افغانستان می‌روند، در مسیر خود با جنگ، مین، ایست بازرسی یا آزار و اذیت روبرو می‌شوند و عملاً رسیدن به بیمارستان هم خودش داستانی دارد.
خدمات سازمان پزشکان بدون مرز رایگان است، برخلاف بیمارستان‌های دولتی و خصوصی که پول های قانونی و غیرقانونی از بیماران گرفته می‌شود، پول‌هایی که خانواده‌های فقیر را می‌تواند از هستی ساقط کند. یک تحقیق نشان می‌دهد، دو سوم افرادی که به بیمارستان‌های سازمان پزشکان بدون مرز مراجعه می‌کنند بسیار فقیر هستند و خانواده‌شان روزانه با یک دالر زنده‌گی می‌کنند.