فقط یک ماه دیگر، به موعد برگزاری انتخاباتِ ریاست‌جمهوری و شوراهای ولایتی باقی مانده است. بر بنیاد قانون، مسوولیتِ نظم و نسقِ تمام پروسۀ برگزاری را، کمیسیون‌های دو گانۀ انتخابات و شکایات انتخاباتی برعهده دارند؛ از آماده‌گی‌های ابتدایی گرفته تا به پایان رساندنِ موفقانۀ برگزاری انتخابات و معرفی نامزدانِ برنده.
البته کار کمیسیون انتخابات به نسبتِ کمیسیون شکایات انتخاباتی، زودتر آغاز شده و بیشتر، مسوولیت‌های اجرایی دارد. اما کار کمیسیونِ شکایات انتخاباتی در این‌میان سنگین‌تر است. به این دلیل که ناظرِ بر وضعیتِ کارِ کمیسیون انتخابات است. در واقع، وظیفۀ تشخیص کارِ درست و نادرستِ آن کمیسیون، بر عهدۀ کمیسیون شکایات انتخاباتی گذاشته شده است.
در عین حال، لازم می‌نماید که این کمیسیون‌ها ماه‌ها قبل از برگزاری انتخابات، برنامه‌ریزی‌های ضروری‌شان را داشته باشند و بعد، طبق توانایی‌ها و پلان‌های‌شان، کار برگزاری انتخابات را آغاز کنند. البته که هر دو کمیسیون این کار را کرده اند؛ یعنی از آماده‌گی‌های لازم و توانایی‌های کامل‌شان در امر برگزاری انتخابات خبر داده اند. اما اکنون گزارش‌هایی در دست است که کمیسیون شکایات انتخاباتی، هنوز توانایی رسیده‌گی به پرونده‌های شکایات را ندارد.
گفته می‌شود که کمیسیون شکایات انتخاباتی، تا هنوز نتوانسته دفاتر ولایتی‌اش را بگشاید. به این معنا که تا هنوز این کمیسیون نتوانسته است موجودیت کاری‌اش را در سراسر کشور ثابت کند. گفته می‌شود که این کمیسیون اصلاً مکانی برای گشودنِ دفاترش در ولایات ندارد. بدیهی است، وقتی مکانی وجود نداشته باشد، هیچ کار و برنامه‌یی نیز وجود ندارد!
طبق گزارش‌ها، به مأموران کمیسیون شکایات گفته شده که همه بروند و در دفاتر کار کمیسیون انتخابات، کارشان را آغاز کنند‌ـ که البته همین امر نیز تا کنون انجام نپذیرفته است. حالا پرسش این است که چرا تا کنون برای این کمیسیون، دفاتر ولایتی‌اش در نظر گرفته نشده است؟ آیا این طرز کار، نوعی آماده‌سازی زمینۀ تقلب در انتخابات نیست؟ آیا نگرانی‌هایی که از بابت تقلب وجود دارند، با موجودیت این نقص عمده، به‌جا نمی‌نمایند؟
بر فرض، اگر از مسوولان دلایلِ این کمبود پرسیده شود، آنان مثل همیشه پاسخ خواهند داد که همه چیز نارمل پیش می‌رود و به زودی دفاتر کمیسیون شکایات انتخاباتی در ولایات گشوده خواهد شد. اما هنوز این نکته ناروشن است که کمیسیون شکایات انتخاباتی پس از این‌که در مکان‌های مشخصی در ولایات مستقر شد، چه‌گونه در این مدت کمی ‌که به انتخابات باقی مانده است، برنامه‌های کاری خود را محقق خواهد کرد و از عهدۀ مسوولیت‌هایش برخواهد آمد!
بدیهی است، نهادی که تا کنون دارای مکان نیست، نمی‌تواند در این زمانِ کم به تمامِ برنامه‌ها و مسوولیت‌هایش رسیده‌گی کند. زیرا کار کمیسیون شکایات انتخاباتی، تنها به داشتن مکان خلاصه نمی‌شود. این کمیسیون، مکلف به سروی وضعیتِ منطقه در انتخابات است. مسوول رسیده‌گی به شکایاتِ قبل از وقت است و نیز ناظرِ بر برنامه‌ها و مکانیسم‌هایی که کمیسیون انتخابات، برای برگزاری انتخابات در نظر دارد.
اگر بر فرض کمیسیون شکایات انتخاباتی کارش را در مقرهای کمیسیون انتخابات آغاز کند، به یقین که بررسی تمام شکایات‌ها و تقلب‌ها در انتخابات زیر تأثیر خواهد رفت و مردم انتظار یک بررسی شفاف و غیرجانب‌دارانه را از این کمیسیون نخواهند داشت. اما اگر بر فرض، کمیسیون شکایات انتخاباتی از خود صاحب مکان‌هایی گردد، باز هم مشکلی وجود دارد و آن این‌که، به همین زودی و ساده‌گی نمی‌تواند برنامه‌های کاری‌اش را تنظیم و تدوین کند. زیرا پروسیجر مسلط شدن بر وضعیت، زمان بسیار زیادی نیاز دارد و بنابراین، به نظر نمی‌رسد که کار قابل توجه و چشم‌گیری را از این کمیسیون نظاره‌گر باشیم.
هر چند از سوی کمیسیون مستقل انتخابات، تا کنون کدام مشکلِ به‌خصوصی رونما نشـده، اما با توجه به شرایطی که کمیسیون شکایت‌های انتخاباتی دارد، به نظر می‌رسد که وضعیت کمیسیون مستقلِ انتخابات نیز بهتر از کمیسیون شکایت‌های انتخاباتی نخواهد بود و همین است که نگرانی از تقلب گسترده در انتخابات را تشدید می‌سازد.