با گذشتِ چند روز از برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری، نگاه مردمِ افغانستان به این دوخته شده که چه کسی برندۀ انتخابات خواهد بود و نیز این پرسش مطرح می‌شود که آیندۀ انتخابات چه خواهد شد و کشور به کدام سمت حرکت خواهد کرد.
اگرچه حالا مشخص شده که آقای عبدالله نامزدِ پیشتازِ این انتخابات است؛ اما هنوز معلوم نیست که این نامزد در کدام سطح رای دارد و آیا می‌تواند انتخابات را از رفتن به دورِ دوم باز دارد یا خیر. در همین احوال، دو نامزدِ دیگر هرکدام خودشان را در جایگاهِ دوم می‌دانند و باور دارند که در رفتنِ انتخابات به دور دوم، با داکتر عبدالله رقابت خواهند کرد.
با آغاز شمارش آرا، هنوز هم خبرهایی به گوش می‌رسد که برخی از نامزدان تلاش دارند که آرای تقلبی را شامل شمارشِ آرا سازند. به عنوان نمونه، خبرها و گزارش‌ها می‌رسانند که در مراکز رای‌دهیِ برخی از ولسوالی‌ها، انتخابات در حالی برگزار شده که اصلاً هیچ ناظری وجود نداشته و آرای این مراکز برای شمارش مقدماتی، به مرکزِ ولایت‌‌ها فرستاده شده است. این نشان می‌دهد که انتخابات در بسیاری از ساحاتِ انتخاباتی یا دست‌کم در نصف ـ و یا حتا کمتر از نصف ـ بدون حضورِ ناظران برگزار شده است. بدیهی‌ست که در چنین مراکز و محلاتی، دامنِ تقلب فراخ بوده و هرکس به هر پیمانه‌یی که دلش خواسته، به نفع نامزد مورد نظرش تقلب کرده است. بنابرین، برگزاری انتخابات در چنین مراکزی، بدون شک خلافِ قانون بوده است و حالا شمارش چنین آرایی نیز با هزار سوال و تردید مواجه می‌باشد. در چنین فرصتی که همۀ نگاه‌ها به این دوخته شده که باید این انتخابات، افغانستان را به سوی ثبات گذار بدهد، بها قایل شدن به آرای مشکوک، به‌شدت به پروسۀ انتخابات صدمه می‌زند و می‌تواند اعتماد و باورِ مردم را به روند زایل سازد.
پیشنهاد ما به کمیسیونِ انتخابات این است که آرای آن‌مراکزی که در آن‌ها بدون حضورِ ناظران انتخابات صورت گرفته است، شاملِ آرای مشروعِ مردم نگردد و این‌گونه رای‌ها باطل اعلان شود. انتظار مردم از کمیسیون شکایت‌های انتخاباتی این است که در مورد نحوۀ برگزاری انتخابات و این‌که چرا برخی از محلاتِ رای‌دهی ناظر نداشته، توضیح دهد و به شکایت‌های نامزدان به گونۀ بسیار دقیق و جدی رسیده‌گی کنـد. مردم امیدوارند که این کمیسیون‌ها با کمالِ صداقت و شرافت، به شمارشِ آرا و رسیده‌گی به شکایات‌ بپردازند و نتایج انتخابات را به گونه‌یی که حقِ مردم افغانستان است، اعلام کنند.
شکی نیست که اگر در جریان شمارش آرا و نیز روند رسیده‌گی به شکایت‌ها بی‌توجهی صورت بگیرد و یا آرای تقلبی با آرای پاکِ مردم خلط گردد و یا هم کسی به زور و تزویر، از آدرسِ این کمیسیون‌ها برنده اعلان شود؛ افغانستان وارد یک مرحلۀ جدید از بحران خواهد شد که مسلماً چنین وضعیتی به سود هیچ‌کس نیست.
باید گفت این‌بار مردم افغانستان که با حضورشان در انتخابات حماسه آفریدند، نمی‌گذارند که با آرای آن‌ها بازی شود. مردم، کمیسیون‌های انتخاباتی را یگانه حافظ و مدافعِ آرای خویش می‌دانند و از این کمیسیون‌ها می‌خواهند که در خصوصِ پاسداری از آرای پاک آن‌ها، از هیچ تلاشی دریغ نورزند. اما این کمیسیون‌ها زمانی می‌توانند به این موفقیت دست یابند که ابزاری در دستِ ارگ نباشند که امیدواریم چنین باشد.