پس از برگزاری انتخابات ریاست‎جمهوری و احتمال پیروزی یکی از نامزدان در دور اول این انتخابات، بحث تشکیل حکومت ائتلافی و یا هم به قول تیم اجندای ملی، «تشکیل حکومت وحدت ملی» بالا گرفته است.
بر بنیاد گزارش‌های معتبر، نتایج اولیۀ انتخابات ریاست‎جمهوری نشان می‎‌دهد که داکتر عبدالله با کسبِ بیشتر از ۵۰ درصد آرا، در صدرِ فهرست هشت نامزد انتخابات ریاست‎جمهوری قرار دارد.
او در مصاحبه با صدای امریکا، با توجه به شمارش اولیۀ آرا گفته است که انتخابات در دور اول نتیجه خواهد داد و نیازی به برگزاری انتخابات در دور دوم نیست.
حالا پس از نتایج اولیۀ انتخابات ریاست‎جمهوری، بحث تشکیل حکومتِ وحدت ملی و یا هم حکومت ائتلافی، بالا گرفته است.
اما تنش‌ها و کشمکش‎های چند دهۀ اخیر نشان داده که هیچ گروه و تیمی به‌تنهایی قادر به مدیریت سیاسی افغانستان نیست. انحصارگرایی‌، تک‌روی و تصامیم انفرادیِ رهبران دولت افغانستان در ۱۳ سال پسین، نتایج زیان‎بار و جبران‌ناپذیری در پی داشته است. حکومت افغانستان در ۱۳ سال اخیر، چهره‎هایی را از اقوام و ملیت‎های مختلف زیر نام «مشارکت ملی» در سمت‌های دولتی گماشت که آن‎ها نه تجربۀ دولت‎داری و حکومت‎داری داشتند و نه هم از پایگاه و جایگاهی در میان مردم خویش برخوردار بودند.
در شرایط کنونی، با توجه به بحران‎های احتمالی‎ پیش ‌رو، کشور ما سخت نیازمند همدلی و همگرایی است. تفکری‌ که بر مبنای حذف و تضعیف یک‌دیگر از صحنۀ سیاسی و قدرت از سال‎ها بدین‎سو وجود داشته و هم‌اکنون نیز از سوی برخی حلقات پی‎گیری می‎شود، نتیجه نداده و نتیجه نخواهد داد. بر همین اساس، می‌باید دولت آینده متشکل از تمامیِ گروه‎های سیاسی و نخبه‎گان واقعیِ جامعۀ افغانستان باشد؛ همان چیزی ‌که از دو سال بدین‎سو زیر نام طرح آجندای ملی و تشکیل دولت وحدت ملی در فرایند انتخابات، کار روی آن به‎شدت جریان دارد.
پیش از این، همۀ تیم‎های انتخاباتی طی تفاهم‎نامه‎یی با تیم اجندای ملی، تأکید کرده بودند که پس از پیروزی می‎خواهند حکومتی را متشکل از تمامی گروه‎های سیاسی و تأثیرگذار تشکیل دهند. حالا با توجه به چالش‎ها و نابسامانی‎های کلانی که در پیش روی دولت و مردم افغانستان قرار دارد، همۀ مردم کشور منتظر ایجاد چنین حکومتی هستند. ما بدون تشکیل یک حکومت فراگیر، متخصص، با تجربه و کارکشته، قادر نخواهیم بود از پسِ مسوولیت‌های سنگینی که پس از خروج نیروهای خارجی بر دوش‌مان گذاشته خواهد شد، موفقانه به‌در آییم.
تشکیل حکومت وحدت ملی، به معنای نفی انتخابات و ارادۀ مردم نیست. مردم با حضور پرشکوه و میلیونی به پای صندوق‎های رأی، نشان دادند که به دنبال نهادینه‌سازی دموکراسی و ایجاد یک حکومت دموکراتیک، با ثبات و یک حکومت‌داری سالم و عاری از فساد هستند. به‌خاطر ارج‏‎گذاشتن به شهامت و قربانی‎‌های مردم این سرزمین، ما می‎خواهیم حکومتی به‎وجود آید که همۀ مردم افغانستان خود را در آیینۀ آن باز یابند و بدانند که حکومت و دولت مالِ شخصی فلان شخصیتِ سیاسی و رهبر نیست؛ بل به همۀ مردم افغانستان متعلق است؛ چیزی که متأسفانه در تاریخ سیاسی افغانستان، ما شاهد آن نبوده‌ایم.
مردم از انحصارگرایی در تمامی سطوح خسته شده‎اند. امروز انتخابات این فرصت را فراهم کرده که یک‎بار دیگر تمامی ملت افغانستان دور هم جمع شوند و ضمن این‌که از رفتن کشور به سوی بحران جلوگیری نمایند، حکومتی را متشکل از متخصصین، نخبه‎گان و سیاست‎مداران ورزیده به وجود آوردند. در نتیجۀ تشکیل حکومت وحدت ملی، با اطمینان می‌توانیم منتظر «حکومت‌داری خوب»، نظامی پاسخگو، عدالت‎گستر و مردمی باشیم. مردم افغانستان دیگر نمی‎خواهند به گذشته برگردند.