- ۲۴ سنبله ۱۳۹۱
با آمدن نیروهای خارجی به افغانستان و تشکیل حکومت زیر رهبری شما، همه مردم جنگ، ناامنی، بیثباتی و هرجومرج اجتماعی – سیاسی را خاتمهیافته تصور کردند و انتظار داشتند راهزنیها، قتلهای سازمانیافته و… پایان یابد.
مردم انتظار داشتند به قدرت بلاقیدوشرط نیروهای مسلح غیرمسوول که مخل امنیت و ثبات در روستاها و شهرها هستند، پایان داده شود و در عوض، جای آنها را نیروهای بیدار پولیس، اردو و امنیت پر سازد.
با گذشت بیش از ده سال نه تنها که بساط افراد مسلح غیرمسوول و بیبندوبار جمع نشد، که به قدرت آنها افزوده گشت.
آقای کرزی!
شما هم میدانید که سیاست مصلحتگرایانه و معاملهگرایانۀتان، به افراد زیادی فرصت داد تا از امکانات بیتالمال سوءاستفاده کنند؛
آقای کرزی!
در ده سالیکه شما به حیث زعیم مملکت کار کردهاید، گاهی به ذهنتان خطور کرده که در پروان که ۹ ولایت شمال و شمالشرق را بههم وصل میکند، چه در جریان است.
جناب رییسجمهور!
خوب میدانید که دوسال پیش پروان از جمله امنترین ولایات افغانستان محسوب میشد؛ اما امروز وضعیت این ولایت به شکل گستردهیی ناامن شده است. سطح ناامنی، جرایم جنایی، خشونت علیه زنان و حتا قتلهای مرموز زنان و دختران در این ولایت، افزایش روزافزون داشته است؛ اما شاید مسوولان اوضاع این ولایت را عادی جلوه دهند.
بزرگترین تهدید به مردم پروان و امنیت این ولایت، افراد مسلح غیرمسوول هستند؛ افرادی که قدرتی فراتر از پولیس و ارتش در این ولایت دارند. آنها در برخی موارد عامل کشتارهایی در این ولایت نیز شدهاند.
در جریان امسال برخی افراد بیگناه در این ولایت از سوی زورمندان و افراد مسلح غیرمسوول کشته و زخمی گردیدند، اما مقامهای محلی در خصوص این نوع رویدادها بیپروایی اتخاذ کردهاند.
افراد مسلح غیرمسوول بارها با پولیس و با همدیگر درگیر شدهاند، اما در مقابل به هیچ نهاد دولتییی پاسخگو نبودهاند. مقامهای محلی هم تاکنون در برابر این افراد از خویشتنداری کار گرفتهاند.
مسلطشدن طالبان
مشکل پروان تنها افراد مسلح غیرمسوول نیست؛ متأسفانه حالا به دلیل بیتوجهی مقامهای محلی، در برخی از ولسوالیهای این ولایت طالبان مسلط شدهاند؛ تا اندازهیی که در روز عید، پیام ملاعمر در مساجد شماری از قریههای پروان به خوانش گرفته میشود.
طالبان توانستهاند به شکل گسترده در این ولایت سرمایهگذاری کنند. امروز یک طالب محلی در پروان مبلغ ۳۰۰۰۰ افغانی معاش دارد.
اخیراً طالبان یک هواپیمای ناتو را در این ولایت سرنگون کردند؛ در این رویداد مرگبار متأسفانه سه افسر امنیت ملی افغانستان نیز جان باختند. این درحالیست که امنیت زندان بزرگ پروان (بگرام) به نیروهای داخلی سپرده شده است. این موضوع نیز توجه بیشتر طالبان را به پروان جلب کرده است؛ آنها به خاطر آزادسازی زندانیانشان از بازداشتگاه بگرام، آمادۀ هرکاری هستند.
نشانهیی از قدرتگرفتن طالبان در پروان، تیرباران صحرایی زنی بود که چندی پیش در ولسوالی شینواری این ولایت، توسط طالبان محلی کشته شد و واکنشهای شدید بینالمللی را به همراه داشت. این واقعه در یکصد کلیومتری کابل اتفاق افتاد؛ طالبان آزادانه توانستند در ملاء عام به این جنایت دست بزنند.
آقای کرزی!
شما به حیث مسوول درجه اول کشور، مکلف هستید مقام های محلی را بهخاطر بیتوجهی به اوضاع امنیتی و قدرت گرفتن روزافزون افراد مسلح غیرمسوول، مورد بازپرس قرار دهید. در غیرآن، با اطمینان کامل میخواهم بگویم که وضعیت امنیتی نابهسامان پروان به زودی دامنگیر کابل خواهد شد. طالبان به آسانی از مراکزشان در پروان، کابل را هم به گونۀ جدی تهدید خواهند کرد.
میرحسیبالله/ چاریکار
Comments are closed.