احمد مسعود: طالبان به هیچ تعهد خود به غیرقرارداد خود با آمریکا عمل نکردهاند.
گزارشگر:هارون مجیدی/ 16 ثور 1393 - ۱۵ ثور ۱۳۹۳
درحالی که میلیونها افغانی از جانب شهروندان سراسر کشور و همچنان دهها هزار دالر از جانب نهادهای بینالمللی به بازماندهگان قربانیان رویداد خونین بدخشان کمک شده است، بهدلیل ضعف مدیریتِ مسوولان حکومتی، این کمکها تا اکنون به مردم به گونۀ لازم توزیع نگردیده و راه چارهیی به درد کسانی که در زیر خیمهها در وضعیت نابههنجاری زندهگی میکنند، سنجیده نشده است.
شماری از شهروندان بدخشان با انتقاد از این وضعیت میگویند که حکومت باید در این خصوص اقدام جدی کند.
کشورهای خارجی از جمله ایران، پاکستان، امریکا، هند، چین، تاجیکستان و… برای کمک به آسیبدیدهگان رویداد غمانگیز و مرگبار بدخشان ابراز آمادهگی کردهاند و حتا برخی از این کشورها کمکهایشان را به محل فرستادهاند، اما حکومت افغانستان تا اکنون نتوانسته این کمکها را بسیج کند و برای آسیبدیدگاه رانش زمین در ارگوی بدخشان بهگونۀ منظم برساند.
درحالی از این رویداد چهار روز میگذرد، نهادهای مدنی از یکسو، نهادهای دولتی از سوی دیگر، شهروندان کشور هم از جانب دیگر، هر کدام کمیسیونی را برای فرستادن این کمکها تشکیل دادهاند.
احمد نوید فروتن سخنگوی والی بدخشان در مصاحبه با روزنامۀ ماندگار گفت که کمکهای زیادی از سوی نهادهای مختلف و شهروندان کشور به آسیبدیدگان و قربانیان بدخشان صورت گرفته است. او گفت که کمیتۀ اضطرار، ۲۰ میلیون افغانی؛ صلاحالدین ربانی رییس شورای عالی صلح ۴۰ هزار دالر؛ والی بلخ ۲۰ هزار دالر و دهها نهاد خارجی و داخلی دیگر کمکهایی را به آسیبدیدهگان وعده سپردهاند و به زودی این کمکهابه دست مردم قرار خواهد گرفت.
سخنگوی والی بدخشان گفت که کمیسیونی بهمنظور گرفتن این کمکها و توزیع آن به آسیبدیدهگان تشکیل شده است.
آقای فروتن، هدف از ایجاد این کمیسیون را سپردن کمکها به قربانیان و افراد آسیبپذیر عنوان کرد و گفت که اگر کمکها به گونۀ پراکنده به مردم توزیع شود، جایی را نمیگیرد و هرج و مرج ایجاد میشود.
سخنگوی والی بدخشان همچنان از آمدن مردم نقاط دیگر بدخشان بهمنظور بهدست آوردن کمکها به منطقۀ ارگو خبر داد و گفت که مردم با خود چادر آورده و در محل برای به دست آوردن کمک مستقر شدهاند که به زودی آنها از سوی حکومت محلی شناسایی خواهند شد.
به گفتۀ آقای فروتن، یک عضو مجلس که برای کمک به خانوادههای آسیبپذیر به محل حادثه آمده بود، نزدیک بود خود او از هجوم مردم زیر پای مردم جان بدهد.
تلفات
در بارۀ تلفات رانش زمین در ولسوالی ارگو آمارهای مختلفی از جانب مقامهای حکومتی ارایه شده است.
برخی مقامها شمار تلفات را نزدیک به ۵۰۰ تن گفتهاند و برخیهای دیگر مدعی هستند که در این رویداد بیشتر از ۲۷۰۰ تن جان دادهاند.
اما سخنگوی والی بدخشان دربارۀ تلفات این رویداد گفت: بیشتر از ۲۰۰۰ تن در این رویداد جان باختهاند؛ این آمار به دلایل زیر میتواند تا اندازۀ زیادی دقیق باشد: نخست اینکه این رویداد در روز جمعه اتفاق افتید و مردم اکثراً برای ادای نماز جمعه به مسجد جامع محل رفته بودند؛ دوم اینکه در محل حادثه محفل عروسی جریان داشته است و شمار زیادی از زنان و کودکان در این محفل شرکت ورزیده بودند. در ضمن، پس از وقوع این حادثه، بیشتر از ۴۵۰ تن از مردم قریههای همجوار به کمک قربانیان شتفافتند که در رانش دوم زمین، آنها نیز زیر خاک شدند.
مسوولان حکومتی پیش از این عملیات نجات را متوقف کرده و گفته بودند که احتمال زندن ماندن کسی در این رویداد وجود ندارد.
مردم منطقه از این مسأله عصبانی اند که دولت عملیات جستوجو برای یافتن اجساد قربانیان را متوقف کرده است. دولت محلی اعلام کرده است اجساد در زیر مقادیر زیادی از گل و لای و خاک مدفون شده است. مردم منطقه اکنون خودشان عملیات حفاری برای یافتن اجساد را ادامه میدهند و این ایده را که خانههایشان به گور جمعی تبدیل شود، نمی پذیرند و آن را تحمل نمیکنند.
تیراندازی بر کاروان امدادرسانی
گزارشها حاکی است کاروان امدادرسانی در منطقه ارگو با تیراندازی برخی افراد مسلح مواجه شده است.
به گزارش شبکه تلویزیونی الجزیره انگلیسی، تبادل آتش در این منطقه پس از ورود پانزده لاری ارتش حامل اقلام ضروری برای ساکنان منطقه آب باریک صورت گرفت.
مت گریدون از اعضای سازمان بین المللی برای مهاجرت که به تازهگی از منطقه «آب باریک» در افغانستان بازگشته است در گفتوگو با شبکه الجزیره گفت ما تلاش کردیم خود را برای توزیع اقلام امدادرسانی به منطقه برسانیم که ناگهان با تیراندازی برخی افراد ناشناس مواجه و مجبور به بازگشت شدیم.
عبدالله شهود خبرنگار این شبکه در گزارشی گفت مردم منطقه آب باریک به شدت به کالای امدادی نیاز دارند و در شرایطی دشوار قرار گرفته اند چراکه مجبورند شبها را در چادر(خیمه) بگذرانند .
مردم منطقه گفتهاند که اقلام ارسال شده برای آنها کافی نیست و غذای کافی برای مردم منطقه وجود ندارد.
Comments are closed.