دیروز در کابل، کاروان موترهای حامل داکترعبدالله عبدالله، نامزد پیشتاز انتخابات، آماج دو حمله انتحاری مقرار گرفت. هرچند خوش‌بختانه، داکتر عبدالله عبدالله و همراهانش از این انفجار جان سالم به‌در بردتد؛ اما شماری از محافظان و حامیان او کشته و زخمی ‌شدند که جای بسی تاسف و اندوه است.
بررسی‌ها نشان دادند که دلیل این انفجار، موتری پر از مواد انفجاری بوده که حامل آن هدایت آن را در برابر موتر حامل شخص داکترعبدالله انفجار داد. در دقایق نخست اگرچه داکتر عبدالله گفت که موتر حامل او همراهانش با ماین مواجه شده بود؛ اما بعد تر مشخص شد که آن حمله، انتحاری بوده است. به هرصورت، وقوع این حادثه روح و روان مردم را آزرده است. مردم از مقام‌های مسوول می‌پرسند که این انتحاری‌ها با موترهای مملواز مواد منفجره چکونه توانسته اند خودشان را به کاروان حامل موترهای داکترعبدالله برسانند. زیرا معلوم است که این دو موتر حامل انتحاری، ساعت‌ها تا برامدن داکتر عبدالله و همراهانش از محفل، در نزدیکی این هوتل آریانا-کابل آماده و منتظر بوده اند. این رویداد، در پایتخت کشور و در یکی از امن‌ترین نقاط کابل (کوتۀسنگی) می‌نمایاند که عملکرد نیروهای امنیتی کشور در این خصوص به شدت سوال‌برانگیز است. غفلت نیروهای امنیتی به ویژه امنیت و پولیس در این مسأله، نباید به ساده‌گی گرفته شود. این نشان داد که نهادهای امنیتی کشور با توجه به امنیت این نامزد ریاست‌جمهوری کوتاهی کرده اند. تنظیم چنین حمله‌یی، فراراه یکی از نامزدان مطرح ریاست جمهوری کماکان یک کار برنامه‌ریزی شده و دقیق است که احتمالاً دست چندین شبکه به ویژه حلقه طالبی، امنیتی و سیاسی در آن دخیل باشد. بنابراین مردم می‌خواهند بدانند که در پشت این حمله خاینانه و بزدلانه دست چه کسی نهفته است.
بی‌تردید که ارگان‌های امنیتی کشور نیز این نکته را نیک می‌دانند و به همین دلیل می‌طلبد که در تامین امنیت نامزدان ریاست‌جمهوری به خصوص نامزد پیشتاز بکوشند. این حادثه ثابت می‌کند که چنین امری، عطف توجه نیروهای امنیتی نبوده است.
واضح است که چنین حملاتی نمی‌تواند به تنهایی کار طالبان و سایر گروهک‌های هراس‌افگن باشد. مشخص است که طالبان بیشتر از حملات انتحاری سود می‌جویند اما هدف مشخصی هم ندارند. آنان بیشتر به هراس‌افگنی می‌پردازند و در این راستا همه‌جا و همه‌کس برای آنان هدف است؛ نه تنها یک نامزد مشخص ریاست جمهوری. طالبان با تمام پروسۀ دموکراسی مخالف اند و برای متوقف ساختن این جریان به کارهایی دست می‌یازند که نتیجه‌یی مثبتی به دست آورند.
اما این حمله، مشخصاً به انتخابات رابطه دارد؛ چنانی که بیشترین حملات در جریان کمپاین‌های دور اول و دور دوم به ستاد انتخاباتی داکتر عبدالله عبدالله شده است؛ از جمله دیروز، ساعتی بعد از حمله به جان داکتر عبدالله در کابل، یک حمله مسلحانه به ستاد انتخاباتی داکتر عبدالله در ولایت فاریاب صورت گرفته است.
اما در این مدت، خوش‌بختانه به تیم داکتر اشرف‌غنی احمدزی هیچ حمله‌یی صورت نگرفته است؛ بنابراین، با درنظرداشت این رویدادها، به این نتیجه میرسیم که حمله به جان داکتر عبدالله عبدالله، فقط ریشه در بازی‌های انتخاباتی دارد.
حالا انتظار داریم که ادامه پیکارهای انتخاباتی در افغانستان به خیر سپری شود و حکومت باید به تامین امنیت پیکارهای انتخاباتی و نامزدان ریاست‌جمهوری بپردازد.
خوش بختانه با سلامت ماندن آقای داکتر عبدالله در این حمله، افغانستان مسیر طبیعی اش را طی خواهد کرد. اما دیده شود که آیا کسانی که نمی‌خواهند افغانستان از طریق دمکراتیک به طرف ثبات عبور کند، در این شب و روزها دیگر دست به چه کارهایی خواهند زد.